Karin schreef op donderdag 23 september 2010, 6:42:
>
> Eventjes geduld is gewoon niet genoeg. Die eigenaren beseffen niet dat ze
> de hoeven jarenlang ziek hebben gemaakt door ijzers, voeding en/of
> Dan kan je 2 dingen doen. Heel hard roepen "zie je wel, blote voeten
> werkt niet" en weer in je eigen veiligheid terugkruipen. Of je zet door,
> gaat samen met je paard het genezingsproces door en de voeten worden weer
> gezond(er).
Ten koste van wat? Want daar wordt het vaag! Terwijl een aanwijsstokje of stemverheffing al haast als te agressief wordt beschouwd, is het geaccepteerd dat paarden maanden, zo niet jaren worstelen met zere voeten. Ik heb die onlogica nooit gesnapt.
En wanneer zijn de voeten gezonder, terwijl het paard nog steeds strompelt?
>
> Ik denk, dat PN er vanaf moet om heel hard te blijven roepen dat alle
> paarden van de ijzers moeten. Ik denk, dat er een grote groep paarden is
> waarvan de hoeven zo verziekt zijn door jarenlang ijzers, verkeerde
> voeding, verkeerde training en verkeerde huisvesting, dat die voeten
> gewoon niet meer goedkomen.
> En die voeten per se ijzerloos willen, is ervoor zorgen dat er verhalen
> komen dat natuurlijk bekappen niet kan.
Ik pleit absoluut niet voor ijzers, maar heb mijn ijzerloze zendingsdrang ook aardig onderdrukt. Ik zag mijzelf ook voor het dilemma staan toen een van mijn paarden, aardig 'natuurlijk' gehouden, na 13 maanden nog steeds als een kruk over straat ging. Met NUL verbetering! Een strakke rug en stijve schouders! Daar word je inderdaad moedeloos van inderdaad en het is naar buiten toe anti-reclame. Mijn buitenwereld liet al jaren gedachtenloos de smid hun paarden bekappen, tradi -wat dat ook zijn moge- maar iig probleemloos. En ik had een Nieuw Soort Natuurlijke Bekapcursus gedaan, zette mijn 2 paarden over naar ijzerloos en na ruim een jaar kon de ene nog steeds niet de straat over! En dan zat ik er niet eens op!
>
> Dat wil niet zeggen dat we het goed moeten keuren dat mensen hun paard als
> bromfiets zien. Ik vind het vreselijk als mensen hun paard niet een beetje
> tijd willen gunnen om te herstellen. Rijden is het enige wat telt en dat
> is voor mij onbegrijpelijk.
Nou... als je paard er een is die lééft van bewegen dan neem je hem heel veel, téveel af door hem die beweging te ontzeggen, alleen omdat je vindt dat zijn hoeven 'gezond' moeten worden ook al doet dat de rest van zijn leven pijn. Een rielektse sjokponnie zal het minder erg vinden.
>
> En wat met al die paarden die dan overblijven? Ach, gewoon net zoals nu
> naar de slacht, want dat is precies wat er nu ook gebeurd als paardjelief
> na alle ijzers en toeters en bellen niet meer te rijden is. Wat dat
> betreft verandert er dan weinig.
>
Ik heb mij wel eens afgevraagd hoe het mogelijk is dat zoveel paarden die op ijzers staan, toch zo oud kunnen worden. Het fenomeen 'sluipmoordenaars' is wat mij betreft niet zo absoluut als de naam doet vermoeden. Ik ben het met Ans eens dat het niet zwartwit is. Was het dat maar wel, dan was het leven simpel.
(Inmiddels is het strompelende paard een jaar geleden opnieuw ontijzerd, en nu wel met succes, door bemoeienis van een prof. Het zat 'm toch heus in het punniken, want met simpel nageltjesknippen kwam ik er niet.)
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •
Warboel
