Hoi Esther,

Ik kan me je zorgen heel goed voorstellen over dit probleem. Ik kan je helaas niet echt helpen maar wil je wel even zeggen dat ik het echt super vind dat je op deze manier op zoek bent naar een oplossing. Dat is pas verantwoording dragen voor de dieren die je aan hebt geschaft, en daar kan menig diereigenaar nog wat van leren. Chapeau!

Groetjes Jolanda

Tijd voor een update, al heb ik gemengde gevoelens.

Afgelopen zaterdag zijn Jules en ik eventjes naar Sue gereden.
De paddock moet hoognodig deels vervangen en gerepareerd worden, niet alleen voor haar eigen drie paarden, maar ook voor een grote ruitergroep op doortocht die daar weleens overnachten.

Dus ik dacht: flex mee... en misschien kan ik weer 1 van de paarden op nette voeten zetten.
Van te voren gevraagd of het hengstje (Monty) goed de beentjes optilde en voetjes gaf, was volgens Sue geen enkel probleem.

Dus we gingen op pad. Monty ziet er ontzettend goed uit. Hij is flink gegroeid, er zit goed vlees op en hij glanst. Hij loopt bij de andere paarden in en heeft ook wel respect voor ze. Kan goed bewegen, lijkt behoorlijk soepel en heeft ook plenty energie.

Goed nieuws dus betreffende het paardje zelf.

Qua opvoeding kan ik kort zijn: Sue is daar nog helemaal niet aan toegekomen en ik zag een jonge hengst die absoluut geen enkel respect heeft voor haar of mij.
Hij bijt in alle stroomdraden en trekt alles kapot.... gewoon jonge hensten- pubergedrag van een dier wat de uitdaging zoekt, z'n grenzen aan het verkennen is en zich kapot verveelt.

Na een klein stukje pad aflopen met hem, (Spartan voorop omdat zij dacht dat ie dan gemakkelijker zou zijn) waarbij ik wel kan stellen dat ie echt niet wist dat er nog iemand aan de andere kant van 't touwtje liep, hij werkelijk geen 1 pas netjes heeft meegelopen.... na flink steigeren bij Jules, voorbenen uitslaan en ook bijtgedrag vertoond te hebben heb ik het opgegeven.
Ik kon z'n voeten wel oppakken hoor.... maar bij een dier wat echt niet stil wil staan en gewoon hyperactief is, totaal geen enkele aandacht voor de mensen heeft en alle kanten uitstuitert kun je niet zonder gevaar voor je eigen botten bekappen.
Dat ging 'm dus niet worden.

Omdat de oude Spartan er toch ook stond heb ik die even geknufd en zijn voorvoeten weer even netjes gemaakt. Duurde wel weer vijf minuten voordat het tot 'm doordrong wie ik was en wat ik ging doen, maar toen was het ook prima.
In die tussentijd ging Monty vrolijk verder met vooral alles wat niet wenselijk is terwijl Jules hem vast hield.

Wat me opviel voordat ze Monty uit de paddock haalde is dat ze hem eerst voer gaf.
Ze schijnt suikerloos te voeren maar geeft wél brokjes, gemixed met lucerne.
Ik begrijp niet waarom je een dier eerst zou moeten voeren voordat je iets met 'm gaat doen want er staat een flink gevulde hooiruif waar ze de hele dag uit kunnen eten.

Na 'm teruggebracht te hebben kreeg ie een enorme bak met brok gemengd met lucerne. Ik zag haar uit de schuur komen met de bak voer en zag een jonge hengst die nog nét niet bovenop haar sprong. Omdat ik naar voren sprong en flink sissend met beide armen in de lucht naar 'm toe ging liep Monty achteruit.
En daarna stond ik helaas voor hem precies op de plek waar z'n voer neergezet werd. Nee, hij denderde niet om me heen, heeft het niet eens geprobeerd.

Sue snapte het niet eens en zei: je staat in de weg.
Ja, zei ik, dat weet ik, ik sta hier expres.
Terwijl Monty staat te eten kan ze idd. z'n voeten optillen ja.....

Kortom: ik weet wel waar dit hyper gedrag vandaan komt en heb ook tegen haar gezegd dat ze eens moet stoppen met al dat gevoer van haar.
Alleen hooi, en meer niet. En hem aan het 'werk' zetten. Wandelen, maar vooral eens beleefdheid aanleren en netjes meelopen. Stilstaan als ze dat vraagt...

Jammer, maar Jules en ik gaan de strijd met andermans paard niet meer aan.
Tijd investeren om een paar paarden op goede voeten te zetten is allemaal prima.
Jules is nergens te beroerd voor en wil ook best helpen. Ook hij heeft zich ingezet om Spartan goed te kunnen bekappen omdat hij ziet dat het paard écht z'n achterbenen niet meer op kan tillen.

Betreffende Monty vind hij dat het levensgevaarlijk is en dat ze hem eerst maar eens goed op moet voeden. En ik ben het met 'm eens. Dus misschien wordt het Monty verhaal nog eens vervolgd, en misschien ook niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

van lennep schreef op maandag 20 september 2010, 12:10:


Laat ik nu nog 3 haantjes voor jou in de aanbieding hebben!!!
Ik wil er wel een stuk of zes kipjes voor terug

Jeetje Mirel.... wat ontzettend jammer zeg!

Ik heb bewust nog geen reactie geplaatst op alle advertentiewerk van de Poedertoren en me niet in de discussie gemengd. Dit omdat ik uit het verleden wist dat er een aantal dingen fout gegaan waren en er paarden met ijzers rondgelopen hebben.
Maar goed, je kunt dan ook verwachten dat als er op deze manier geadverteerd wordt, met de kreet: ijzerloos/bitloos... dat het op dat hele festijn dan ook absoluut niet getolereerd wordt. En dan bedoel ik dus ook echt: geen 1.
Je staat voor je principes of niet. Half/half kan niet.

Kan me dus wel voorstellen dat je een beetje naar nasmaakjes hebt nu.
Ben benieuwd wie er nog meer geweest is en hoe die meningen zijn.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wat een teleurstelling Wil, wat jammer.... jullie (en wij) hadden het liever anders gezien. Goed dat je je handen ervan aftrekt... jou eigen leven is te belangrijk om op het spel te zetten. Ach... arm dier, helemaal hyperdepiep... en niemand die de leiding werkelijk overneemt.

Wij hadden afgelopen voorjaar ook 12 kuikens. Bewuste keuze hoor...

Normaliter heb je dan wel vijf of zes haantjes erbij zitten, en zoveel haantjes bij elkaar wordt geen succes. Maar, volgens ons zitten er in die hele toom hooguit 2 haantjes.
En die kunnen we goed verkopen (haha... vier euro!!) aan een kippenhandelaar die hier op de markt staat. Omdat dit een ras is wat in Portugal niet voorkomt (Sabelpootjes) wil hij ze graag hebben voor de verkoop.
Hij verkoopt ze goed, mensen vinden ze leuk. Dus die lopen ergens te scharrelen.
Prima leven.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hallo,

De 2 voorhoeven van mijn 11-jarige merrie vertonen ter hoogte van de kwartieren een uitholling tussen de hoefwand en de zool. Als ik hierin keuter met mijn hoevenkrabber, komen hier witte brokkeltjes af. Dus ik kan de zool precies wegkrabben omdat dit te zacht en witte substantie is; Ik dacht dat dit mss een schimmel is ?
Graag jullie advies
- Wat denken jullie dat het is ?
- Mogelijke oorzaken ?
- Hoe behandelen ?
- Hoe bekappen ?

Alvast bedankt ! Ik kan wel wat hulp gebruiken ...

groetjes, Wim

Aafke schreef op maandag 20 september 2010, 13:20:


Nou, handen ervan aftrek niet hoor... Spartan is nu eenmaal m'n hero... en die wil ik zelf graag blijven doen. Ik weet dat als ik Spartan z'n achtervoeten moet doen ik uren tijd kwijt ben... vind ik echt geen probleem. Heb ik voor dat dier over!
De merrie is ook niet echt een probleem.

Monty is nú geen arm dier... lang leve de lol toch? Maar ik begijp je wel hoor.
Als Sue de draad niet serieus oppakt is hij over 'n poosje helemaal niet meer te hanteren. Ik weet wel bijna zeker dat dit door het voer komt en deels natuurlijk ook z'n karakter.
We zullen zien Aafke... want Sue heeft het met 9 appartementen en 2 chalets verhuren ook echt heel druk gehad. Dan komt ze maar 2 x daags bij de paarden en is er ook niet veel tijd. Nu s het touristenseizoen voorbij en heeft ze wel weer tijd.
Zo'n jonge hengst zul je dagelijks wat mee moeten doen.

Een klein beetje bijsturen en trainen vind ik niet erg. Maar ik laat geen onopgevoed dier om m'n dak schuiven omdat de eigenaar geen tijd heeft en er dus niets aan gedaan heeft? Die tijd heb ik al helemaal niet, en ook geen zin.
Het is gewoon niet ons probleem. Sue heeft 'n probleem, dat wist ze van te voren toen ze voor hem koos. Ze wist dat er veel werk en veel tijd in zou gaan zitten, dus we wachten het gewoon lekker af. Oh ja... en hij heeft écht lange tenen...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

WimShadow schreef op maandag 20 september 2010, 13:27:


Hoi Wim, we kunnen allemaal gaan zitten raden... maar handiger lijkt mij als je eens een paar heel goede foto's plaatst? Dan kan iedereen z'n mening spuien.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Mirel en ik waren samen heengegaan en ik heb het dus ongeveer hetzelfde ervaren als zij. Ik heb wel een leuke dag gehad hoor en het is allemaal goedbedoeld, maar ik merkte dat er toch weer dingen die niet stroken met de poedertoren filosofie bijgesleept moesten worden. Om genoeg mensen te trekken?

De lezing over natuurlijk bekappen door een hoefsmid spant toch echt de kroon. Je verhaal afsluiten met: "maar als het echt niet anders kan timmer ik ook ijzers onder"..........

En zo had ik dat met veel heel dingen dat 'net niet' gevoel.

Gr, Dani