De Natuurgids Limburg
nr6 2010
Jacobskruiskruid : handmatig verwijderen of uittrekken : stukjes wortel blijven steken waaruit weer nieuwe planten groeien.
Afmaaien en afknippen : je doodt de planten niet.
Omploegen : eerder begraven zaad kan naar de oppervl. komen
Uitgetrokken en afgemaaid jkk moet zorgvuldig verwijderd worden om zaadverspreiding tegen te gaan.

Maaibeheer bij veel voorkomen van jkk:
tweemaal per jaar maaien; eerste maaibeurt na half juli (vóór de bloei)
tweede maaibeurt : eind augustus waarbij de hergroei wordt verwijderd.
(tweede beurt : schapen is goed alternatief voor 2de x maaien)
Het kruid zal hierdoor afnemen en uiteindelijk verdwijnen.

Jkk is een voedselplant voor meer dan 150 Nederl insectensoorten en een waardplant voor enkele bijzondere vlindersoorten.

geschreven door Wiepke van de Vliet Dijkstra uit Almelo.

Nils Vellinga schreef op zaterdag 11 september 2010, 12:14:


omdat ze nog aan het revalideren is en de spieren in de rug nog niet zo soepel zijn als ze zouden moeten zijn.
Wordt dus aan gewerkt.

Anja S schreef op zaterdag 11 september 2010, 11:15:


Thx om mee te denken! Bedankt voor deze post (en de uitleg van Peter is weer hilarisch , heb ik meteen zijn advies zonder dat hij het nog eens moet posten). Ik ga dan toch de man van het zand laten komen om eens de boel te inspecteren en dan zand opgooien. Buurman zal niet blij zijn als het in z'n chique tuintje waait, maar ik ga dit weekend achter zo'n groen doek om tegen de 2m hoge draad te hangen voor de privacy.
Weet je nog hoe het zand noemt voor je piste?

Mariss schreef op zaterdag 11 september 2010, 15:55:


Ja, dat kan (bv mineralen als koper en zink). Maar er kan ook iets anders aan de hand zijn, zoals slechte doorbloeding van de benen (wat weer allerlei verschillende oorzaken kan hebben).

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 september 2010, 23:52:


Denk aan: echt heleMAAL je gewicht in het zadel leggen (je heupen en je stuitje los laten hangen vanuit je middenrif).
En verder NIETS meer willen.

Ik ben hier zelf op gewezen, kort geleden. En het werkt.

Helene E schreef op zaterdag 11 september 2010, 12:56:


Heb dit meegemaakt met 1 van mijn paarden, een hengstje.
Na een paar dagen extreem moeilijk lopen was het al gauw weer oké met hem, en merkte ik niets meer.
Maar toen ze hem 2 jaar later kwamen castreren bleek er een bindweefsel vergroeiing in zijn ballen te zitten. Volgens de DA was dat een gevolg van de hoefbevangenheid. (De DA heeft de ballen meegenomen om als curiositeit aan collega's te laten zien.)

Coralie schreef op zaterdag 11 september 2010, 20:11:


Hé, leuk!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •