Ik heb de volgende mail gekregen van iemand - ik hoop dat het waar is!!!

"Minister Veerman heeft besloten het chippen op te schorten tot een nader te bepalen datum. Hij heeft bepaald dat er grondig gekeken moet worden naar een acceptabel alternatief, wellicht in de vorm van DNA-vaststelling. En dit dan zonder beperkende tijdsfaktor.
Minister Veerman: dankuwel!!!"

www.invisio.nl/antichip

Groeten,
Böske

Nick Altena schreef op donderdag, 27 januari 2005, 12:53:


Bedankt Nick,

Dat is de site waar ik al dagenlang naar op zoek ben.

groet,
Ineke

Marianne schreef op donderdag, 27 januari 2005, 11:32:


Ga naar Duitsland Marianne, daar zijn ze veel gespecialiseerder....
In Utrecht heb je alles gedaan wat je kon.... Nu wordt het tijd het uit handen te geven.... Het duurt te lang....spring erin en hak de knoop door.

Ik begrijp je twijfels, ik begrijp het dat ze dan zo ver weg is....ik zou het ook verschrikkelijk vinden. Het is allemaal zo onzeker en dan wil je het liefste dicht bij huis zijn....
Is er niemand van het forum hier die daar een beetje in de buurt woont en Pauli af en toe eens kan bezoeken door de week? Of mag dat niet? Of waar jij kunt overnachten in het weekend?
Waar is het in Duitsland?
Sterkte, we leven allemaal met je mee !!!! Liefs, Pien

Marianne schreef op donderdag, 27 januari 2005, 11:32:


Jeetje Marianne, dit zijn hele moeilijke beslissingen om te nemen.

Mijn persoonlijk probleem met klinieken, is dat ik wel eens het idee heb, dat ze graag een dier daar houden, om zelf meer kennis op te doen. Mischien vind iedereen dat raar dat ik dat zeg, maar zo voelt dat voor mij. Ik krijg altijd een beetje de kriebels als die dieren daar zo opgesloten staan, terwijl dat niet altijd ten goede komt aan hun welzijn. Ik zou net zoals jij, ook een wandeling willen maken. Frisse lucht en beweging doet toch immers goed. Het zorgt er voor dat het lymfatisch stelsel beter werkt. En dat is toch de stofzuiger van het lichaam. Ik heb wel het idee, dat het helemaal niet meer goed voor je voelt, dat Pauli daar staat.

Een tijdje terug heb ik je gemaild over colloidaal zilver. Ik heb geen reactie van je gehad, het kan dus zijn dat deze mail niet is aangekomen, dus noem ik het hier nog maar een keer. Op www.colloidaalzilver.nl vind je het een en ander hier over. Als je op google op colloidaal zilver zoekt vind je nog veel meer.

Het is een natuurlijk antibioticum wat de laatste jaren weer wat meer in opmars komt. Ik las, dat het o.a. ook gebruikt wordt bij steeds weer opkomende koorts, bij oogontstekingen enz. Precies de problemen die Pauli heeft.
Het is een van oudsher bekend middel, wat eigenlijk te duur was. Zo zijn ze andere antibiotica gaan maken en gaan promoten. Dit middel is veilig in gebruik, zowel inwendig als uitwendig, zonder vele bijwerkingen die antibiotica kunnen geven. Wil Utrecht ook hier niets van weten? Of zijn ze dan bang dat hun 'eigen'antibiotica in het gedrang komt?

In het boek van Victoria Ferguson kwam ik Colloidaal Zilver ook weer tegen. Zij gebruikt het om water te zuiveren. Zij spreekt ook over hernieuwde belangstelling voor dit middel.

Zijn er trouwens meer mensen die goede ervaringen hebben met Colloidaal Zilver? Ik weet inmiddels dat de zink zwavel pasta, tegen mok, van de groene Os het ook bevat. Deze gebruik ik zelf en dat bevalt goed.

Ik wens je veel sterkte, bij het nemen van je beslissingen.

Groetjes Collane

.. Een romantische draai ervan zou ik zelf
ah joh , doe een gooi , mischien kan ik er wel een boek van maken ! Enne , op hol slaan ? Daar weet ik wel raad mee !!
Caatje

s. gerretsen schreef op woensdag, 26 januari 2005, 20:33:


Hoi Suzanne,

Vooreerst welkom. Ik ken het gevoel dat je beschrijft maar al te goed. Ik heb ook constant op andermans paarden gereden. Ofwel worden ze onder je neus verkocht, hetgeen heel pijnlijk is, owel heb je er inderdaad niets over te zeggen. Sinds 6 jaar heb ik mijn eerste paard, 3 jaar later gevolgd door een tweede. Eigenlijk is het tweede paard mijn echte eigen paard geworden. Yitta het eerste paard heb ik kado gekregen van mijn vader. Ik was ontzettend blij, maar tevens heb ik ook altijd gedacht dat hij het meer voor zichzelf had gekocht dan voor mij. Resultaat hij reed er meer op dan ik. Heel dikwijls stond ik daar te kijken .... Paard weg, pa weg. Ondertussen reed er ook nog een meisje op in half pension (dateerde nog van de vorige eigenaar). DUs een eigen paard ..... Waar kwam ik te pas dan ? Juist als er grote problemen begonnen te komen. Ze wilde niet meer van huis weg, ze werd ee vat buskruit. Niet meer te houden, steigeren, terugdraaien. EN toen hoefde het ineens niet meer zo voor mijn vader. Toen mocht ik aan de slag en heb er toen dagelijks mee gewerkt. Allemaal op de NH manier omdat nu eenmaal de manier is ik ik aanhang. Ze werd zooo kalm, een echt prachtpaard. Een zaligheid om mee te gaan rijden, geen problemen meer. Pa zag het terug zitten, resultaat .... Dus om op je vraag te antwoorden of het zin heeft ? Ik blijf op die manier met haar om gaan en mijn vader raad geven, en er is toch veel blijven hangen. Die kuren zijn er uit, alhoewel er nog veel werk aan de winkel terug is. Moraal van het verhaal : beide ruiters moeten gelijkgestemd zijn ... Anders creeer je verwarring en tegenstrijdigheden. Op den duur weet het paard niet meer wat je van hem wil en stuit je op verzet. Het tweede paardje Donna is echt mijn paardje. Mijn principe is dan ook het volgende : Niemand mag op haar rijden buiten ik. Enkel ik hou mij met haar bezig, en dat loont. Ze is echt mijn maatje en paardje.
Ik besef nu maar des te meer hoe fortuinlijk ik ben om mijn eigen paardje te mogen bezitten. Een ros dat echt van mij is. Gedaan met alle zorgen. Nooit wordt ze verkocht, ze mag tot het einde van haar dagen bij ons blijven, nooit meer frustraties i.v.m de behandelingswijze. Mijn paardje tout court.
Ben daar heel gelukkig mee.

Groetjes,

Sabrina

viola schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 18:35:

HOI Viola , de link doet het , goede duidelijke foto's erg leerzaam inderdaad om naar meer hoeven te kijken dan alleen onze eigen paarden . Mijn mening en idee over die van jou : vond ze van allebei er stevig uitzien maar dacht dat ze allebei redelijke hoge hoefwand hebben tov de zool . Bij Eli zou ik meer afronden , zeker rechtsachter , daar heeft ie een "flare" de hoefwand gaat naar buiten toe , meer afronden zal verhelpen dat het de witte lijn uitrekt .Ik vond op de meeste foto's (voor mij dan he) dat de quartieren iets te hoog waren tov de zool en de hakken . Graag Frans z'n mening , ik kom ook nog maar net kijken !
Caty

.
oeps , zie nu pas al die andere reactie's , wat is dit leerzaam zeg !
Fijn , dit forum , zal ook eens foto's ter beoordeling opsturen !
groet ,
Caty

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 18:10:


Hoi Piet,
Ik heb geen verstand van die foto´s, heb wel de site bekeken mat dat middel maar zou er zelf niet voor kiezen om zomaar hiermee te stoppen...als het geen verdere nadelige bijwerkingen heeft zeker niet...

Ik heb gelezen dat je paard nog niet bekapt is, wel van de ijzers af.
Ik zou dus het volgende doen...
Blijf het middel voorlopig geven, bouw het langzaam af en ga over op het bekappen zoals hier beschreven.
Je hoeft dit paard niet meteen op lage hielen te zetten en cm. er af te halen.
Ook dit kan je geleidelijk aan doen toch?
Het zal een poosje langer duren...maar uiteindelijk zal het goed komen.

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Arabesk schreef op donderdag, 27 januari 2005, 11:59:


, sorry , ik moest even lachen na het lezen van deze vraag....kijk voor de gein eens even op mijn site...helemaal onderin vind je foto´s van de hoeven van een van onze 2 paarden....net 2,5 dag daarvoor bekapt door een " vakman ".
Iemand die dus zegt geleerd te hebben voor hoefsmid...en daar ook nog een papiertje voor gekregen heeft...
Zal er binnenkort ook eens foto´s opzetten van mijn eigen bekapping...die van de klooimaarwataanman zoals sommige denken....

Ik heb de site gelezen, de cursus gedaan, het boek mee gekregen en nu de nieuwe gekocht en bekap op deze wijze 2 paarden....tot nu toe nog niet verklooit dus.
Ze lopen alle 2 nog steeds naar volle tevredenheid.
Beter dan dat ze voorheen deden..

Zeker met ook de DVD nog in aantocht denk ik dat elk persoon die hierin geintresseerd is dit kan.
Er wordt bij de cursus wel vanuit gegaan dat men op zijn minst toch enige voorkennis heeft over de benaming van alle onderdelen van de hoef, maar ik geloof dat zelfs dat niet eens werkelijk nodig is om dit te kunnen doen.
Je leert dit de hele dag door...

Het fijt dat men hetzelf niet durft is een geheel andere zaak!!
Maar nou juist deze cursus dag, met het oefenen op de echte hoeven, zorgt dat je deze angst kan over winnen.

Daarnaast blijft het niet bij deze ene dag, ook achteraf is er voldoende ondersteuning op een speciaal voor deze cursisten opgezette site waar je terecht kan met al je vragen en foto´s.

Als je je aan de goed uitgelegde voorwaarden houd kan er overigens nmm. niks mis gaan, je helpt alleen de hoef in de meest natuurlijke vorm terug te brengen, das alles...

Onderstaand is niet speciaal voor jou bedoeld Arabesk...ik weet er alles van op die andere forums Gaap

Frans en Ilona ?
Is het niet een goed idee om ook een diploma uit te gaan geven?
Kunnen we allemaal zeggen dat we gediplomeerd hoefverzorger zijn, dat schijnt meer gewicht in de schaal te brengen...

Gr Nick
Met geduld,vertrouwen en
liefde bereik je meer.

Nav de eerdere discussie hier over widiapuntjes en kalkoenen in hoefschoenen heb ik deze vraag zoals toen aangegeven ook bij Marquis voorgelegd en gevraagd om een eerlijk antwoord van hen. Dat heb ik vandaag gekregen en ik plaats het hierbij voor de geinteresseerden:

“De widia puntjes die bij ons in de zool kunnen zijn van hetzelfde materiaal als de widia die in een ijzer kan worden gezet. (en een paard moet op een ijzer 24 uur lopen en op schoenen alleen als het nodig is, tijdens het rijden, verder staat het paard lekker blootvoets = minder belasting) Ik ben zelf niet zo'n voorstander van widia puntjes. Het metaal "slaat" vast in het astfalt.
Hierdoor krijg je meer belasting op de pezen en gewrichten.
Maar in sommige gevallen is het toch echt nodig. (als paarden erg scheef afslijten, maaien, slepen enz.) Maar het is natuurlijk beter om gewoon op de zool te lopen (voor de schokdemping, trilling enz.)

En wat de kalkoenen betreft,...
Deze worden natuurlijk alleen gebruikt in modder, nat gras, of ijzel en sneeuw. Dus de kalkoenen zakken weg in de ondergrond en geven hierdoor meer grip. In een aantal gevallen is dit erg handig. (eigenlijk net zoals bij een ijzer) Je schroeft de kalkoenen er na het rijden weer uit.

Maar in de praktijk blijkt dat er mensen zijn die niet goed met deze producten om kunnen gaan en als het dan na 1 x niet lukt zijn het gelijk "rot schoenen" Deze mensen zijn misschien zelf niet toe aan hoefschoenen.
Het valt of staat met het gebruik van de schoenen. Wij proberen iedereen goed te begeleiden. En werken daarom graag samen met hoefsmeden.

Mocht het echt niet gaan met de schoenen (er kunnen verschillende veranderingen aangebracht worden om de schoen beter te laten passen, maar er zullen altijd paarden blijven waarbij het gewoon echt niet lukt) dan kunnen wij de schoenen inruilen en berekenen wij een verbruiksvergoeding.”

Marquis

Beste mensen,

Ik hoorde laatst van iemand dat er op deze site iets stond over het functioneren van de paardenvacht. Kan iemand dat naar mij toe mailen? (florien@zonnet.nl)

Reuze bedankt!

Florien
www.stalrohan.nl