Voor mij is het nu ruim 3 en half jaar geleden dat ik alleen kwam te staan. Ik heb geweldige kids die 'n jaar lang mee betaald hebben aan m'n paardje tot ik mijn leven financieeel weer redelijk op de rails had.
Eerst had ik daar moeite mee, vond het zo'n raar idee geld aan te nemen van je kinderen voor je hobby.
Maar ze zeiden mam jou paardje is geen hobby dat is 'n deel van je leven, kanjers hè
Hoop voor jou dat er ook 'n fijne en goede oplossing komt, mijn motto is altijd ''alles komt goed''
Groetjes Rini

hmmm dani en ik kwamen op hetzelfde idee...
Hier in zweden is het ook al niet anders hoor
Ze gooien je dood, vooral met dravers en oudjes

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 31 augustus 2010, 13:46:


Hier ook, we krijgen wekelijks gratis 19 jarige afgeschreven paarden aangeboden.
Groet, Pien

Er zitten hier nog al wat draverkenners op PN en nu vraag ik mij af of jullie iets herkennen waar ik tegenaanloop met onze Niek.

Niek kan nogal explosief reageren op ook nogal onverwachte momenten. Nu heb ik er al vanalles achter gezocht en dacht eigenlijk dat he voornamelijk door een balansprobleem kwam.
Aangezien we hier in nogal heuvelachtig verkeren en hij na een afdaling nogal eens een boksessie weggaf (daar gekneusde ribben aan heb overgehouden na een val) had ik echt het idee dat dat zijn grootste probleem was.

Echter, deze week toen mijn dochter er weer opklom en gewoon op vlak terrein wilde gaan rijden begon meneer direkt zijn bokhouding aan te nemen. Hij zette gelukkig niet door maar aan de heuvels kon het toch echt niet liggen.
Een dag later was er niets aan de hand en deed hij keurig zijn best.
We zijn hem ook aan het rechtrichten waardoor hij ook al soepeler is geworden.

Met gewoon wandelen aan het touwhalster kon hij ook zo nu en dan flink uit zijn dak gaan maar dat is inmiddels al een heel stuk verbeterd.
Het lastige is, dat je soms moeilijk kan pijlen waar zijn 'buien' vandaan komen. Zó doe hij zijn best en zo draait het om als een blad aan een boom.

Dravers zijn nogal gevoelige dieren van karakter en ik zit echt te puzzelen hoe ik dit nu moet sturen. Wanneer hij niet meewerkt krijg je hem om zo'n moment moeilijk in de 'vooruit' en ik wil hem niet met geweld naar voren dwingen.
Hoe doorbreek je dit nu. Ik weet niet hoe hij is aangepakt tijdens zijn draftraining, ik weet alleen wel dat hij toen niet harder wilde en 2 verschillende trainers heeft gehad die hem niet zover konden krijgen dat hij kon gaan koersen. Hij wilde gewoon niet is mij verteld door zijn fokker.

Ik begrijp gewoon niet...... hoe je het over je hart kunt krijgen om je gezonde paard naar de slacht te brengen......



Gr, Dani

Dani62 schreef op dinsdag 31 augustus 2010, 14:24:


Ik vind het fijn dat je het niet begrijpt...

Nu we beslist hebben om een jong paardje bij te kopen hebben we hier ook al verschillende keren de vraag gehad of we onze Nexor (20+) gaan wegdoen. Of nog sterker: het niet eens vragen, maar het gewoon als stelling aannemen...
Als je dan zegt dat hij gewoon altijd bij ons blijft, dan krijg je wel eens meewarige blikken.
Zo ook een vriendin. Haar paard heeft een peesblessure en zal nooit intensief gereden kunnen worden, hoogstens nog kleine rustige wandelingetjes. Iedereen vindt 't maar raar dat ze het "niet vervangt"... Die vriendin en ik... wij vinden steun bij elkaar.

Ik denk dat je dit wél kan begrijpen.

Lena
(grandioos bitloos )

Moeilijk hoor.
Bokken bij de afdaling heb ik meegemaakt bij een paard wat artrose in de knieen bleek te hebben. Dus als het alleen dat was geweest, zou ik idd aan een lichamelijk probleem denken.
Temeer omdat dravers toch ooit behoorlijk vast kunnen zitten als niet veel tijd in omscholing is gestoken.

Maar goed... hij doet het dus ook aan de hand en op vlak terrein... lastig. Geen triggers zoals ergens bang voor of iets vragen wat hij niet ziet zitten?

Eerlijk gezegd zou ik het zo ook niet weten... misschien Pien...

stumperd schreef op zondag 29 augustus 2010, 15:33:


Wat erg. ik denk met je mee.

Dani62 schreef op dinsdag 31 augustus 2010, 14:24:


Even los van het feit dat ik het met je eens ben hoor, maar ... wat is eigenlijk het verschil, we brengen ook gezonde koeien, varkens en kippen naar de slacht?

Gewoon,
gevoel.
Als je paarden zou fokken voor de slacht, zoals die kippen , varkens en koeien, zou het toch anders liggen( al blijf ik het moeilijk vinden "huisdieren" te eten. Ik eet ook mijn kat en hond niet, ook mijn hamster wordt niet gespiest en boven de bbq geroosterd.

Een dier waar je iets mee hebt opgebouwd, waar je vele fijne uren mee hebt doorgebracht, dat voor jou gewerkt heeft. Dat dank je toch niet zomaar af...

@Lena: ja, uiteraard begrijp ik dat wel

@Anja: je hebt gelijk en dat is natuurlijk net zo erg wat mij betreft

Gr, Dani