Lena schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 12:26:

Jep, hier precies zo.

Ha Femke, volgens mij gaat het uiteindelijk helemaal goedkomen tussen jou en je paardje! Volgens mij herkent echt iedereen dit soort ups en downs wel...

Leuk als je over je vorderingen blijft schrijven.

Gr, Dani

Wat fijn dat het goed ging!
Hier ook kleine vooruitgangetjes. Met kleine stapjes kom je er ook!

Ook hier hetzelfde verhaal. Paarden worden gek van de vliegen. Heb Kyliam een vliegenmasker op omdat hij laatst 2 zwaar ontstoken ogen had gewoon van de vliegen. Echt niet normaal meer!
Danzen zijn er ook maar dat valt nog mee. Muggen heb ik eigenlijk nog niet gezien. Maar moet zeggen dat ik er nooit zoveel last van heb. Blijkbaar lusten ze mijn bloed niet. Bij de paarden ook geen muggen gezien.

Femke , super hoor, dat het de goede kant uitgaan. babystapjes zijn ook stapjes voorwaarts toch? Danielle ook vooruit... fijn he.

Wil... zou best kunnen. Ik heb er ook in het dagelijks leven van geleerd. Maar die twijfel soms he....
Met Rappa ging het de eerste twee weken perfect en toen kwamen de trubbels... uitproberen, leek het. Ff ook daarvan uit gegaan, maar toch goed op haar gelet en gedacht... ik weet het niet...
Een paard wil meestal geen problemen veroorzaken. Het heeft alleen zijn gedrag om te iets duidelijk te maken. Wat als ze mij iets wil vertellen?

Twijfel twijfel twijfel... ik ben misschien een soesje... zie je wel, alle paarden doen moeilijk bij mij etc etc.
Toch maar een masseur gevraagd... want misschien maken ze gewoon van de gelegenheid gebruik dat er naar hen geluisterd wordt.

Vandaar was de masseur/fysiotherapeut er.
Rappa heeft een lichte karperrug (meende ik al te zien) Wervels komen iets omhoog waar ze niet omhoog hoorde te komen in een soort bult, die je niet goed ziet, maar wel kunt voelen. (als je het weet, zie je het ook)
Bekken is scheef, ze heeft pijn in achterknieen en nek is verkrampt.
F***
Mogelijk aangeboren karperrug, of een flinke klap gehad door val in de wei of een of ander stom ongeluk.

Ze is gelukkig nog jong en ik heb het nummer gekregen van een goede chiropraktor die haar verder gaat onderzoeken, volgende week vrijdag of de maandag erna (komt helemaal uit stockholm) Hij schijnt erg goed te zijn en kan wel een inschatting maken van het probleem.

Dat ze pijn had, was duidelijk. In het begin dacht ik dat mijn verder vriendelijke paard de therapeute wilde vermoorden. Maar meisje ging rustig en vriendelijk te werk en Rappa ontspande. Maar ze kan de grote problemen met wervels en bekken niet veranderen.
Dat wordt dus chiropraktor en daarna wellicht nog een keer een massage. En er maar het beste van hopen.

Heb ik weer....

Vertelde ook haar over mijn onzekerheid. Waarom ik opeens getrubbel kreeg met paarden die bij de vorige eigenaar deden wat er werd verwacht.
Ze vertelde dat ik niet wilde weten hoeveel paarden rondliepen met pijn, zonder dat er werd geluisterd. Paard neemt de kansen die het krijgt... ook als het is om te vertellen dat het pijn heeft.

van lennep schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 12:23:

En vergeet ook de zoemende horzels niet, Ze prikken dan weliswaar niet, maar dat gezoem maakt de paarden van mij wel erg druk. Vandaag zag ik weer dat vooral mijn fjord er nogal panisch op reageert, rennen dus door het land om ervan af te komen.

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 16:23:


Die vliegen inderdaad, om gèk van te worden tot gisteren de muggen een staats- (lees weide) greep hebben gedaan. Ik moet al rennend als een gek achter mijn kruiwagen - mijn benen (jeans!) en armen regelmatig afkloppend - de mest van de wei afhalen.
Die beesten zijn gróót en steken zodra ze gaan zitten. Lijken wel mini dazen maar zijn als ik ze even bestudeer (terwijl ze aan het steken zijn ) zijn het toch echt muggen.
Dit hebben we toch ook nog niet meegemaakt.
Ik hoop dat die rotbeesten weer snel verdwijnen, het heeft hier zwaar geregend begin van de week en ik hoop dat zodra de boel goed is opgedroogd ze verkassen naar andere oorden het is hier zandgrond dus normaal droog (hum) en schraal.

Bij ons valt het nog toe allemaal wel mee.

Ik heb hier nog geen daas gezien en ben zelf (thuis dan, op vakantie in Drenthe was het wel anders) nog door geen mug gestoken.

Waar de paarden wel last van hebben is van een soort kleine steekvliegen (ze zijn iets kleiner dan een gewone huisvlieg). Die zitten af en toe in hele trossen op hun ruggen en het meest op de aalstreep. Als je ze doodmept komt er bloed uit, maar de paarden reageren er niet heel erg op. De ettertjes steken ook mensen, je krijgt er maar kleine bultjes van, maar die jeuken wel extreem.

Op het moment waait het hier flink en dan is al het vliegend ongedierte gauw gevlogen.

Els.

Een karperrug hoeft op zich geen reden te zijn om pijn te hebben of slechter te bewegen. Het is iets dat mensen niet zo mooi vinden, net als een hertenhals of een hangbuik. Het is de vraag of de wervels er bij Rappa nu meer uit komen door de bouw die het paard nu eenmaal aldoor had, of dat het paard bovenop 'kaal' aan het worden is doordat er spieren wegvallen daar. Je zit daar in het lendengebied, waar spieren zitten die zich bezig houden met lengtebuiging en verzameling (bekkenkanteling). Deze spieren kunnen wegvallen doordat dat gebied niet meer getraind wordt (door tijdgebrek of doordat het paard het wegens pijn niet meer kan) maar ook simpelweg door schraler te voeren. Een KWPN-standpunt is dat een paard dat schraal is in zijn bovenlijn krrachtvoer nodig heeft. Nu vinden we dat natuurlijk allemaal afkeurenswaardige fokwellustelingen, maar er zou zomaar een kern van waarheid in kunnen zitten, niet alles wat niet in ons straatje past is verwerpelijk.
Ik maak dat nu met Cadiz mee. Een maand of 4 a 5 geleden gestopt met krrachtvoer, en nu begin ik sinds een maand of 2 heel vaag de wervels te zien op de plek waar een karperrug zijn typische vorm krijgt. Zijn ruglijn liep daar altijd lekker vloeiend en sappig door. Ook bij de schoft vind ik hem wat 'kaler' dan eerst. Ik heb hem niet anders of minder getraind, hij heeft geen trauma's gehad zoals onderuit gaan, dus het moet een andere oorzaak hebben en het enige mogelijke is het versoberde voer. Om die reden geef ik hem nu bietenpulp bij.
Ik wou je dat toch even meegeven.

Karperrug hoeft geen probleem te zijn, maar kan wel een probleem vormen als er bij training geen rekening wordt gehouden met de beperking.
Rond/laag rijden met weerstandbiedende hand, zoals het in de dressuur vaak gebruikelijk is, zorgt bij deze paarden voor problemen, simpelweg omdat ze er de bouw niet voor hebben. Training met hals lang zoals in western is hierbij beter geschikt,

Rappa is echter dressuur gereden en verzette zich daar twee jaar lang tegen.

Maar goed... kan dus aangeboren zijn of traumatisch,.
Hoe dan ook... ze is absoluut niet schraler geworden. Je ziet het dan ook niet goed. Maar je voelt het.

Wat een gedoe overal met die vliegende vriendjes (not!). Ik snap er inmiddels geen bal meer van. Eerst word je verteld dat het komt omdat we geen strenge winters meer hebben. Nou, afgelopen winter was met langdurige vorst toch streng genoeg, dacht ik zo, maar de vliegende vriendjes hebben zich razendsnel aan het strenge seizoen aangepast Weet iemand hier een antwoord op?
Overigens, die "nieuwe" vliegen zijn ook nog eens rete brutaal. Zoemen om je hoofd, gaan op je gezicht zitten en zijn haast niet van je weg te houden. Toch om zot van te worden!?

Anja S schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 17:37:


O ja, vergeet nog wat ... zullen we afspreken nooit meer te zeuren over de herfst (ook al regen je van je knol) of winter. Ik ben er inmiddels heilig van overtuigd dat als paarden één seizoen konden schrappen dit toch echt de zomer is!

Wil schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 13:16:


Wow, Wil! Ben het volledig met je eens. Ik heb onlangs nog tegen mijn man gezegd, al zou ik nooit meer op ze mogen of kunnen rijden, ze alleen al mogen verzorgen, ze kunnen zien en ruiken, dat is voor mij genoeg. Ja, hier nog zo iemand die kan genieten van de geur van hooi, de geur van mest (ja echt ) of 's avonds in het pikkedonker een intens gelukkig gevoel kan krijgen van het ritselen van paardenbenen in het gras en het zachtjes snorken van het paardenvolk.

Gewoon lekker doen wat je denkt te moeten doen. Niets moet, alles mag. Wanneer gaat er nu iets niet goed? Ja, als je van tevoren heb bedacht wat het resultaat moet zijn, dan kan er wel eens iets niet helemaal goed gaan. Maar als je gewoon helemaal niets als resultaat voor ogen houdt, gewoon dingen doet en blij kan zijn met gewoon de tijd die je samen door brengt? Dan is toch iedere minuut een feestje? Je moet jezelff niet willen meten. Met wie? Waar aan? Gewoon lekker bezig zijn met waar je bezig mee wilt zijn en iedere keer met een lach. Want wat heb jij het als mens toch goed als dieren onderdeel zijn van je leven. Je bent inderdaad nooit uitgeleerd en als je mensen tegen komt die pretenderen alles wel te weten, heel hard voor weg rennen, want die kunnen wel eens zo in hun koker zitten dat ze heel onzinnige dingen zeggen die ook nog eens doorspekt zijn met arrogantie!
Lekker hé die glanzende knollenkonten?

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 17:33:


Verdikkeme, Sandra! Hoop echt voor je dat het allemaal "beheersbaar" blijft en hoop dat eens lekker onbezorgd kan genieten. Vind het echt sneu dit te moeten lezen.

Christel Provaas schreef op vrijdag 20 augustus 2010, 16:56:


sommigen selekteren dan weer hun "goeie" paarden op dat net-niet doorvloeien
van rug-lendenen-achterhand
maar vinden dat net in die lendenen een welving moet zitten.....
niet echt een karperrug, dat niet,
wel duidelijke schoft, rug, lendenen, achterhand

die ouwe iberiers waren ook niet zo massief als ze nu gehouden worden,
hou ze buiten het vreten-à-volonté-circuit en ze worden wel mean & lean
en daarom niet minder soepel te rijden, en zeker niet minder uithoudend

door krachtvoer, pulp of andere bulk te geven
ga je natuurlijk niet alleen op die plek die je wil
sappig vlees gaan bijkweken,
dat zou maar al te grappig worden