Toch Anja, ben ik het daar ook voor mezelf niet mee eens. Omstandigheden kunnen veranderen. Ik heb Zafir in die 5 jaar dat ik heb een prachtig leven gegeven en dat durf ik echt in alle eerlijkheid te beweren. Zonder mij was Ziggy in een frikandel veranderen. Mijn paarden hebben mij uitgekozen, ik wilde er op het moment dat ik Zafir kreeg ook eigenlijk geen. Maar goed, ze hebben de laatste jaren werkelijk in een paradijs geleefd.
Maar nu ben ik afgestudeerd, heb ik een vriend aan de andere kant van het land... Mijn leven is veranderd. Moet ik er dan voor kiezen om ze weg te doen ofzo??? Dat lijkt mij voor beide paarden de slechtste optie ooit. Ik had nooit van mijn leven gedacht dat ik ooit naar de randstad zou verhuizen... Moet ik dan mijn relatie opgeven omdat mijn paarden nu een paradijs hebben. Sorry maar dat gaat me ook wat ver...

Er zijn altijd mensen die dingen ondoordacht doen, maar ik denk dat de mensen die in dit topic deelnemen, daar niet voor in aanmerking komen.

Ik heb gisteren de EERSTE super boswandeling met mijn pony gemaakt !!!

van lennep schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 6:33:


Kleigrond kan behoorlijk zuur zijn, dan is kalk een goede aanvulling.


Klei op zand zou helpen om de structuur van de grond te verbeteren, klei spoelt minder snel uit dan zand. Meer klei houdt ook de grondstoffen beter vast.


juist

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:10:


Het was ook geen opmerking persoonlijk bedoeld, maar ik lees het zo veel en zie zoveel ondoordachte dingen. Niet alleen met paarden, overigens. Ik kan best impulsief zijn, maar met ander leven vind ik dat niet kunnen. Ik ga daar misschien ver in, misschien wel te ver. Wij hebben een keuze, dieren en kinderen vaak niet. Dat schept mijns inziens verplichtingen en zorgvuldigheid. Nogmaals, het was een algemene opmerking. Bezint eer gij begint. Je kunt door de vraag naar natuurlijk houden de markt sturen, maar dat is iets heel anders dan eerst een paard aanschaffen en dan de pensionhouder de schuld geven dat het niet anders kan. Snap je?

Trudy schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 9:24:

Was geen kritiek of zo, hoor. Ik vroeg het mij gewoon af

Gr, Dani

Hallo iedereen

Ik kan iedereen Hoofvision aanbevelen. Mijn paardjes worden al een aantal maanden vakkundig door Cindy Altorf van Hoofvision bekapt.
Ze is altijd heel geduldig en doet haar werk heel erg goed. Ze geeft
ook goede tips en je kan haar van alles vragen over de hoeven.
Ze komt haar afspraken altijd netjes na en de paarden blijven bij haar altijd
rustig staan.

Dus ze is zeker 100% aan te bevelen.

Succes!
Groetjes Patricia

Arina Bezemer schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 19:29:


Sommige paarden zijn erg gevoelig voor veranderingen. Ik had ook zelfde 'probleem' gehad toen ik op een dag de lichte, goedpassende halster niet vond van Una en haar een groter exemplaar wou aandoen van m'n ander paard. Ze vertrouwde de grotere halster voor geen meter...is het de geur of de textuur, ik zou het niet weten...

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 8:36:

Dank je Christel. Zuiver ras zal het écht niet zijn hoor... maar dat er hier overal minstens een fikse scheut Siamees-achtig bloed zit... ja, dat geloof ik gelijk.
Volgens mij is er nog 1 opvallende eigenschap. En dat is het geklets.
Ooit heb ik een foreign white gehad. Die liep écht de hele dag tegen je aan te praten.
Heel mensgericht dier was dat.

Junior: de aanloper van ruim 2 jaar geleden: idem dito. Ook hoog op de poten en (dankzij streng keukenregime!!) aan de slanke kant. Die gilt nog dagelijks eerst de hele boel bij elkaar voor z'n eten. En net zo'n lange tijd wacht ik altijd totdat hij een paar sec. z'n waffel houdt vóórdat ie z'n eten krijgt. In de hoop dat door m'n consequentie hij het ooit nog eens zal leren. Vrees van niet trouwens....

Nu deze... begint ook al te mauwen zodra ie mij ziet, in verschillende toonaarden.
Zodra die stembandjes wat bijgekomen zijn acht ik de kans dat ie net zo'n volume als Junior kan bereiken vrij groot.
Van Junior dacht ik in het begin dat ie even alle stress van zich af moest kletsen.... maar nu weet ik beter. Dit hoort bij dit type kat, continu contact houden door veelvuldig te praten.... en in geval van (nog) geen eten krijgen: doordringend krijsen.

Enfin.... inmiddels drinkt het goed... en eet ook zelfstandig. Steeds kleine beetjes, maar da's logisch. Heb 'm al even aan Noppes laten zien.. die 'm vakkundig begon te wassen.

'Het' moet maar eens een naam krijgen.... en de naam BATMAN speelt steeds weer in m'n gedachten.. vanwege die idioot grote oren!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:04:

Geen zuiver ras.... ik denk net zoals hier, een vermenging van (touristen?) loslopende raskatten en inlands. Op de e.o.a. manier zijn de genen voor Siamees-achtige typen kennelijk dominant.
Net zoals er hier ook katten geboren worden met een korte staart.
Zoals de Manx. Schijnt ook een dominant gen te zijn.
Hier vlakbij woont weer iemand die 'gewone' europese kortharen heeft lopen, daar zag ik een roestbruine cyper. Nog nooit gezien, een donker roestrode kleur op een tijgertje...

De afgelopen winter liep hier een type Heilige Birmaan op het terrein. Leek een raskat. Zo schuw dat het niet te benaderen was... heel mooi dier. Is ook allang weer verdwenen.
Vond het wel jammer, die had best mogen blijven )

Ook zijn we weleens hele grote katten tegen gekomen, een paartje, met korte staarten.
Licht zandkleurig. Achteraf denk ik dat we lynxen gezien hebben.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:12:




Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Is er in Belgie een tijdschrift over natural horsemanship en zo van die dingen?
Heel erg benieuwd...

Geweldig, he, als je dat kan zeggen

Kheb er toch nog geen gezien