Merel Stoffers schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:34:


Hai Merel!

Het is volgens google maps 4 km van het centrum van stompwijk, dus dat is wel vlakbij toch!! Het ligt eigenlijk op de weg tussen Leidschendam en Stompwijk (de stompwijkseweg ) maar dan richting leidschendam.
Dus als we verhuisd zijn en Zaf een beetje gewend is, lijkt het me heel leuk om eens af te spreken om te rijden! Mag je me de mooie plekjes in de buurt laten zien .

Groetjes Geertje

omdat blootsvoets beter is

Koen Theys schreef op zondag 8 augustus 2010, 22:23:


Omdat bij heel veel paarden de toon vaak nog wel afslijt, maar de hielen niet. Zo worden elke 8 a 10 weken de hielen dus telkens langer en de toon bijna niet en dan worden steeds de hielen weer bekapt en verandert de stand dus steeds.

(Als een paard op ijzers staat is het net omgekeerd, alleen bij de hielen is nog wat mechanisme mogelijk, de toon slijt helemaal niet meer, de hielen nog wel )

Vanmorgen lag Pip weer veel, toen ik kwam lag ze al en ik denk ook het grootste deel van de nacht (aan het geplette zand te zien). Met hooi eten ging ze wel even staan, het kost haar vooral veel moeite om de achterbenen 'goed' eronder te krijgen. Ze wankelt dan eerst wat, hangt achterover en uiteindelijk lukt het haar dan om goed te staan. Wel ellendig om haar steeds zo te zien, je zou willen dat je meer kon doen voor haar.
Ze krijgt wel Metacam als pijnstiller.
Heb wel een extra laag zand voor haar in de paddock gestort, zodat ze zo zacht en droog mogelijk kan liggen. ook in de inloopstal een dikke laag stro.
Gister voelde haar schouder heel warm, nu niet meer. Ook de benen voelen normaal, ook nergens dikker of warm.
Ik ga er vanuit dat ze vooral pijnlijke spieren/banden heeft na dit hele hoefzweren avontuur, ze ligt er op zich redelijk ontspannen bij. Meestal rechtop, af en toe gaat ze op 1 zij liggen en strekt haar benen uit. Daarna gaat ze weer rechtop liggen.

Ik hoop maar dat ze net als gister in de loop van de dag wat vaker en langer gaat staan. Ik zal ook mijn TTouch boek weer eens uit de kast trekken, misschien kan ik op die manier iets voor haar betekenen, een beetje de benen 'masseren'.

Geertje schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:01:


Weet je ik denk dat Ziggy uiteindelijk wel tegen wat meer druk kan, dat zie je ook dat als hij iets al kent en hij het niet meer eng vindt. Als hij op zo`n moment staakt en je gebruikt iets meer druk doet ie het uiteindelijk toch. Maar als hij iets echt eng vindt en het niet vertrouwd werkt het niet om druk te gebruiken. Hij is er dan ook nog niet klaar voor om dan een stapje verder te zetten, dus ik denk dat het in zo`n situatie niet werkt om dan meteen 2 stapjes te vragen. Hij is een paard die veel tijd nodig heeft om nieuwe dingen te verwerken, dat zie je ook omdat hij bij het minste of geringste al begint te gapen en te smakken.

Hij zit eigenlijk nog op het niveau van een veulen, hij kent nog bijna niks. Het moeilijke bij hem is is dat hij ook nog eens heel weinig vertrouwen heeft in de mens. Dus van de ene kant moet je hem veel tijd en vertrouwen geven, maar je moet er ook op passen dat hij er geen gebruik van gaat maken want dat doet hij ook. Dus blijf heel veel naar hem kijken, je weet nu hoe hij zich uit als het hem echt te veel wordt en als hij staat te klooien. Gelukkig is hij nu al zover dat ie niet meer heel erg in zichzelf gekeerd is, maar zich veel meer uit.

Groetjes Evy

Ik heb met Pip nog niet trailer laden gedaan, maar herken wel het (bijna) niet reageren op druk en het heeeeeeel lang wachten op 1 stapje. Voorheen moest ik haar elke ochtend uit de kudde halen om haar samen met Joe in de paddock of op het landje te zetten. Soms moesten we dan twee lege weilanden door voor we op het erf waren, dus een stuk zonder de veilige kudde en nog niet bij de veilige Joe. Ze liep meestal mee tot we het land waar de kudde stond bijna uit waren, dan stopte ze.
Op lichte druk op het touw (leadrope) reageerde ze (voor mij) niet zichtbaar, als ik langzaam de druk wat verhoogde trok ze haar hoofd vaak terug/omhoog. ik bleef dan dezelfde druk vasthouden. dit duurde soms idd heel lang, maar het stapje kwam! Direct de druk weg uiteraard, maar ze deed dan ook echt niet nog een stapje erachteraan! Dus; weer van voren af aan, druk opvoeren, met druk erop afwachten en zelf idd zo ontspannen mogelijk blijven (liedje zingen helpt soms!).
Ik vond dit best heel lastig, vooral omdat ik 's ochtends voor het werk dit deed, dus met enige tijdsdruk. Ik merkte al snel dat het begrip 'haast" niet bestaat in paardenland, had dus geen enkele zin om haar 'aan te sporen' met 'kom op nou' e.d. Ook even met het touw slingeren achter haar zei haar niets.. DUS stond ik gewoon maar een uur eerder op, zodat we een uur extra tijd hadden.
Op sommige dagen ging het wat vlotter, als ik geluk had stond de kudde op het laatste land voor het hek, maar soms duurde het idd erg lang voor we eindelijk bij het hek aankwamen.
Omdat ik geen mogelijkheid had om haar in de kudde te laten als het niet lukte (anders was Joe alleen), moest ze wel mee, en moest ik me er dus bij neerleggen dat dit de enige manier was.Anders had ik het misschien niet zo lang volgehouden. Uiteindelijk is het goed gekomen, liep ze keurig mee en soms zelfs dravend! Heel af en toe wil ze met wandelen nog wel eens stoppen, maar op deze manier loopt ze dan al snel weer mee.

Ik hoop voor jullie dat je de juiste manier kunt vinden, ik ben ervan overtuigd dat dat voor ieder paard iets anders kan zijn. Succes! En, hoe oubollig het ook klinkt; de aanhouder wint hoor!

Merel Stoffers schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:43:


hahahahaha grappig detail!

ben je verhuisd merel???

Geertje schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:26:


heey geertje ik lees dat je dus een fijne plek hebt gevonden, waar precies op stompwijkse weg ik heb daar vorig jaar zomer op de wei gestaan in de buurt: in de bocht ergens... lastig uit te leggen en weet het nummer niet meer! is dat nieuw daar? ts me nooit opgevallen tijdens wandelingen! hoe heet de stal?