Misschien kan een tweede paard/pony die niet bang is, helpen? Als die te leen is, al dan niet met eigenaar erbij...
Voedselbeloning: het maakt soms veel uit wát je geeft. Sommige paarden willen voor elk type hapje wel hun best doen, andere paarden doen weinig tot niets voor hapje x maar bijvoorbeeld wél voor een druif. Lokken met voer werkt vaak niet of maar heel even; het paard moet eerst doen wat gevraagd werd, op dat moment krijgt hij de bevestiging (yes of click) en daarna de beloning.
Misschien kun je Ziggy in een omgeving waar hij zich vertrouwd voelt leren om te target-en (met de neus aanraken van iets, bijv. een tennisbal die je op het einde van een stokje hebt geprikt). Als hij dat een leuk spelletje leert te vinden en er zelfvertrouwen van krijgt omdat hij het makkelijk vindt en dus veel beloond wordt, kun je die targetstick daarna gebruiken om richting te geven in moeilijjker situaties.
Waar jij de target houdt, maakt dan ook meteen duidelijk tot hoever je hem vraagt (1 stap, 2 stappen). Dus niet de target wegbewegen op het moment dat het paard zijn neus er naartoe beweegt. Da's niet eerlijk
!
Het komt nog wel eens voor dat als een paard eindelijk een stapje doet, de geleider
meteen probeert om hem dan meteen vérder te laten lopen. Als dat gebeurt, dan straf je in wezen het paard. Niet bewust natuurlijk, maar in de beleving van het paard deed hij één stapje omdat je dat vroeg, en moest hij als gevolg van dat ene stapje, meteen 10 stappen doen. Dus het gevolg van zijn actie (1 stapje) was voor het paard negatief (hij moest meer stappen doen en wilde dat niet). Logisch dat een paard dan denkt: "dat doe ik dus niet weer".
Daarom bij zo'n oefening duidelijk zijn in wat je vraagt, en duidelijk belonen als hij het doet. Even pauze (5 - 10 seconden pauze na de beloning is al voldoende) en dan de volgende opdracht. Op die manier is in de beleving vh paard die volgende opdracht geen direct gevolg van zijn eerste pas maar staan opdracht 1 en 2 los van elkaar in dezelfde les.
grt,
Karen
Warboel
