Kim, onze 24 jarige merrie heeft in de plooien van de vulva zachte bulten zitten, jeukt als de pest. Ze heeft wel aarsmaden gehad, maar die zijn weg, al een paar maanden geleden. Ook geen gele smurrie meer gezien bij de anus.
Ik heb er vetramil op gedaan net. Normaal gaan ze vaste prik om 17.30 de wei in, maar ze stond op stal, te schuren met de kont.
Wat is dit nu weer Het ziet er uit als ballonnetjes, grootte van een knikker, kan ze zo indrukken, het is zacht. Wie weet er superjeukstillende zalf. Ik heb nog cortisonenzalf van mezelf dat ik erop kan smeren evt., fucidin met nog wat extra's erin, zou eens even kunnen kijken als dat wat zou zijn.
Alvast bedankt voor jullie reacties, groetjes Ingrid

joop schreef op vrijdag 6 augustus 2010, 18:34:


Hoi, eergisteren nog niet... maar vlak de PTpost ook niet uit... Traag!
Ze had gelukkig dus zelf ook een zakje.... en zij zegt dat die paarden onwijs opknappen! Zelfs Spartan schijnt weer vlees op z'n lijf te krijgen, is in jaren niet gebeurd!
Ze geeft het de kleine Monty én Spartan... zij zegt dat ''t een wondermiddel is!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Als er iemand ervaring heeft met hoefbevangenheid en totale ontschoening , dan is het Marco Krul wel[uitroepteken van Wil , bedankt Wil]
Heel aardige vent , ook al weet hij dat zelf ook erg goed....en iemand die in de brede zin van het woord kan kijken.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Piet,

Is deze hoevenpraatdag ook voor niet ex-cursisten toegankelijk?

Koen

Ah zo zat dat, Ja, dat was doorgekomen, Letje, nog bedankt natuurlijk.
Gisterenavond laat kwam ik thuis van mn werk en Ellis kwam me alleen begroeten.
Dit was wel heel vreemd, dus ik ben gaan kijken of Linda niet onder de draad door was gegaan ofzo...
Maar nee, ze stond gewoon op het pad achteraan, maar wel met hangend hoofd...
Dus ik was eigenlijk bang dat haar voeten nu toch echt veel pijn gingen doen.
Ik heb haar mee naar de (open ) stal genomen(ze liep"normaal") en haar hooi gegeven, maar ze wou niet eten.
Na enig observeren bleek ze haar buik af en toe flink op te trekken en tegelijk haar staart iets op te tillen, Kramp ofzo koliek? Ik heb haar temp genomen en die was net 38 .
Toen ben ik toch maar even een stukje met haar gaan stappen en na 10 min. kwam er, na even persen, een drolletje (helft van normaal) uit.
Terug op stal heb ik haar de bietenpulp die toch al klaarstond voorgehouden en die at ze dan toch wel op en daarna ging ze toch verder aan haar hooi.
Het ergste leed leek alweer geleden, dus ik heb lekker wat stro in de stal gedaan, een emmer water neergezet en een klein uurtje erbij blijven zitten.
Ze bleef gewoon wat knabbelen dus ik ben maar naar bed gegaan met de wekker op anderhalf uur later.
Dan lag ze toch languit met dr hoofd naar boven, mmm niet normaal, Dus hop Linda, ja, in de benen, en ja hoor daar was ze weer, ging gewoon mee wandelen en er kwam weer een drolletje uit.
Vannacht nog een paar x mn bedje uit geweest en vanmorgen vroeg lag er ineens een hele grote(bijna) koeievlaai, dan pas had ik het idee dat het echt over was.
Nu is ze dus weer zoals "normaal".
Oorzaak? uurtje op de wei voor t eerst weer?
Had haar tijdens de wandelingen wel wat laten grazen, elke dag, dus ik dacht dat dat wel zou gaan, maar er staat wel veel "onkruid" .
Curcuma had ik nog niet gegeven en durfde ik er gister ook niet in te doen omdat ze al niet lekker was.
Als ze zich nog steeds goed voelt, zal ik daar morgen aan beginnen? ,
Anders moet de DA maar weer komen ...
Zonet met de wandeling liep ze weer heel vrolijk mee en kon er spontaan een drafje vanaf?!?!

Ah Letje had het niet tegen mij.... Geweldig, dat krijg je als je toch alles in warboel leest.
Ik lach me echt een deuk hier, en ja, als het zon wondermiddel is, ga ik het zeker proberen.
Fijn om te horen dat het met die 2 bij Sue zo goed gaat...

Hey Marlies, op de valreep maar ... toch een gelukkige verjaardag hé!
Kan ik je nog iets meer wensen dan veel van die heerlijke roze gebakjes??

Koen

Ik heb weer wat moed gekregen nu, dankzij alle lieve reacties. Dank!!
Ik was vanavond bij haar, ze houdt steeds het zere been omhoog, zet hem hooguit met de toon op de grond en gaat ook af en toe liggen. Op zich niet erg, want dan kunnen de benen even 'uitrusten', en de arme Pip ook. Ze is denk ik ook gewoon moe van alle pijn af en toe.
Ik heb Marco (Krul) weer een berichtje gestuurd en hij komt morgen in de buurt, dus ik hoop hem dan te kunnen bereiken om zijn visie erop te horen.
Ik heb het boek inmiddels besteld.

hoi Fem,
Ojeetje, wat een gedoe allemaal....Ik heb ook een DA die heel veel in paarden gespecialiseerd is , maar ook nogal tegenstrijdige ideeen heeft als die er hier zijn.
Das best lastig,ja.... Ik zou zeker ook luisteren naar wat die andere DA zegt EN ook, nog belangrijker misschien, die bekapper die volgens mij de meeste "hoevenervaring"heeft.
Ik zou ervoor vechten, een paard van 5 jaar heeft volgens mij de beste kansen,
Als jij de tijd hebt, waarom niet?
Van alle mogelijke problemen die jij noemt heb ik in de loop van de tijd, door deze site, verhalen gelezen dat het weer goedkwam, dus er is echt wel hoop, volgens mij...
Je kan, als je de fotos hebt, ze ook proberen hier te plaatsen, dan kunnen er nog meer mensen met heel veel ervaring naar kijken.
Kop op hoor!!! sterkte ermee..

Ik was t vertrouwen dan niet kwijt,want heb mijn nu 17jarige ijslandermerrie net een half jaartje.
Ze schweinde alleen maar,was doodsbang voor de zweep en staakte.
Eigenlijk werd ik gewoon verliefd en wist dat ze staakte.
De rest niet.
Hoe ik nu zie,dat zelfs een oudere merrie zo enorm op kan knappen in vertrouwen,met alleen maar met geduld en veel kijken kijken kijken en luisteren naar de evt angsten ,en vandaaruit begeleiden.
Prachtig.
T resultaat wat ik nu bereikt heb?
Oke ,ze staakt nog wel,maar op plekken ,die ik begrijp.
Angst voor de zweep totaal weg.
Schweinen is zelfs bijna verdwenen.
In de grote bak spelen ,draaft ze nu eigenlijk alleen maar en zonder stress.
Nu zeg ik erbij,dat t rijden voor mij t allerminst belangrijke was,maar zoals t gaat ,is dat natuurlijk een leuke bijkomstigheid voor mij geworden.
Ik schreef een paar week geleden nog van de slap on the neck,die ik had gegeven.
Mag ik van mijzelf nooit meer doen.
De weken ,dat ik heel slecht liep,na t ongelukje(waar zij absoluut niets aan kon doen) heeft ze naast mij gelopen,als op eieren.
Heel voorzichtig,volledig kijkend naar mijn zeer langzame tempo op 2 krukken.
Verbazend!
Nu ik weer goed kan lopen,eet ze af en toe weer even een voorbijkomende rietstengel of grasje,maar die paar weken was ze totaal op mij gericht.
Geweldig dier.
trudy

ijzer/spoor/,bitloos,maar totaal niet stuur-of hopeloos.
grandioos.!

Fem schreef op vrijdag 6 augustus 2010, 18:27:

Welke Da heb jij?
Heb je casper al gebeld?,want die kwam wel meteen om fotos te maken bij vera.
Ik hoop voor je en denk aan jullie.
groeten van trudy

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.!
grandioos!

Fem schreef op vrijdag 6 augustus 2010, 22:47:


Met de toon op de grond vind ik ook weer niet op hb wijzen. Want dan is de toon juist het pijnlijkst.


Marco is het beste via sms te bereiken

Even voor de duidelijkheid. Kurkuma wordt gegeven bij maagzweren en niet bij hb, toch?

Ik ga Joop niet tegen spreken
Sterker, ik ga helemaal mee, bovendien wil ik kwijt dat dazen niet graag zitten in dennen bossen en dat ook in een "natuur"gebied een schuilstal van natuurlijke materialen mogelijk moet zijn,
Houten frame (4x6 met opening aan korte zijde) wanden van riet- of takken matten en ook het "dak" mag van takken matten. Belangrijk voor paarden is, dat het er donker is, daar komen dazen niet graag. Water dicht is niet noodzakelijk, wel stevig.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!