antheman schreef op maandag, 24 januari 2005, 21:14:


Ik heb eigenlijk nog nooit een zool plotseling hol zien trekken. Eli en roger hun zolen waren al redelijk hol. Een andere pony die ik gehad heb kreeg heel langzaam iets hollere zolen, maar er veranderde niets aan de structuur van de zool.

Ik heb bij Malutki wel een andere zool structuur gezien, was niet mooi egaal, maar hobbelig en heel plat, met kleine deukje zeg maar. Maar toen hij ziek was had ik wel andere dingen aan mijn hoofd dan zijn hoeven dus heb die niet echt goed bekeken. Ik wilde er als hij beter was een bekapper naar laten kijken, maar dat heeft hij helaas niet gehaald

Ik merk wel soms dat het kalk achtige materiaal wat op de zool ligt soms best stevig kan zijn. Soms lijkt het wel iets op overgroeid steunsel en kan ik het niet met de hoefkrabber weg krabben, maar moet ik het een beetje snijden.

Groetjes Viola.

Anne Claire schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 10:02:


Hoi,

Mn fjord staat ook het hele jaar door buiten, we hebben een zeecontainer omgebouwd tot loopstal en daarvoor heeft hij nog een pleintje van beton en voor de rest laat ik hem ongeveer de helft van de wei kapot lopen, daar staat hij dus dag en nacht op en af en toe als het vriest of redelijk droog is mag hij op het groene stuk. Ik heb mn paard nog nooit uit zien glijden of iets dergelijks en hoefproblemen heeft hij ook niet maar je moet inderdaad wel zorgen dat hij op een droog stuk staan. Hij staat trouwens in Bleiswijk dus dezelfde grond. En het kapotgelopen land groeit weer gauw genoeg aan hoor van het voorjaar. Dus het kan wel. Ik zou gewoon door blijven zoeken, totdat je iets geschikts heb gevonden.

Groetjes,
Anneke

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:54:


Beste Sannie,
Mijn paard heeft op een kwartiertje geleerd om onder het zadel niet te eten (ik geeft toe dat ik hem wel af en toe moet herinneren aan de afspraak).
Met stem, benen en de dressurzweep. En je hoeft er niet mee te slaan, een paard dat nooit met een zweep gestraft wordt is zowiso al verbaasd als hij een tikje krijgt. Neen zeggen, benen er aan en een tikje werken heel goed. Zogauw het paard doorstap alert blijven, wanneer hij de volgende hap wil nemen zit hij namelijk al te denken 'komt er reactie?'. Als die er dan op dat moment al komt voor hij iets te eten in zijn mond heeft is het snel geleerd..
Veel succes,
Elke

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:54:


hallo sannie

ik denk dat het inderdaad het berucht respect probleem is !

volgens mij moet je eerst zorgen dat er bij het los grondwerk geen problemen meer zijn en dat hij jou volledig respecteerd !

weet je niemand bij jou in de buurt die je daarmee kan helpen

Wat is eigenlijk het probleem van af en toe een happie gras onder een buitenrit?

Een buitenrit is leuk voor beide, ruiter en paard.
Èèn van de leuke dingen is het voedsel wat het paard ziet/ruikt en proeft dat in zijn wei niet is.

Bijvoorbeeld appels onder een appelboom.
Hoog opgegroeide distels (de knoppen).
Grassoorten, kruiden, dennen/sparrenknoppen.

Soms staat het ook zo hoog, dat ookal wil je het paard niet laten eten....ze hun hoofd niet eens hoeven te buigen om toch iets te pakken te krijgen.

Ik heb er niet zo een probleem mee.
Op deze manier leer ik ook mijn paard dat het leuk is om met mij een wandeling te maken.
Ik ben de "leidsmerrie", die haar meeneemt naar plekjes met ander eten.

Wat wel een probleem wordt is helling af en een sukkel die dan een hap wilt pakken dat al achter zijn voorbenen is en daardoor naar beneden struikelt door zijn eigen gewicht die hem inhaalt.

Dus dan hoort mijn paard duidelijk "nee" en twee kuiten voelt hij dan.
Maar vaak zie je het al aankomen en kun je het voor zijn.
Hij kijkt, gewicht/balance veranderd en dan moet je al je boodschap doorgegeven hebben.

Vooral zonder zadel en helling af komt een doorbuigende nek ook niet handig uit.

Maar verder............................... ieder zijn lolletje onderweg.
Ik zie het punt niet zo.

boers sandra schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:28:


en leer hem ook een duidelijk woord wanneer iets niet mag ! bv heel hard en duidelijk nee roepen en inderdaad een tikje met de zweep , maar ik zou eerst gaan zoeken of het probleem niet zit in het wederzijdse respect tussen jou en je paard , laat daarom iemand die goed op de hoogte is van nh jou en je paard eens bestuderen terwijl je met hem loswerkt en misschien zit de fout daar wel

veel succes

jo schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:31:


Haar probleem is dus dat het paard zowat over zijn eigen pootjes struikelt om iedere graspol af te grazen en af en toe op zijn knieen beland. Gevaarlijke situatie dus.
Dit heeft ze duidelijk in haar vraagstelling uitgelegd....
maar misschien zat je toen het bekappingsboek te bewonderen

Groetjes,
Cindy

viola schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:18:


Ik vind het echt te lang hoor!


Je kan dan beter juist niet wachten met korter maken: Als de hoefwand te lang is (zoals nu het geval is) dan wordt dat door de hoef geregistreerd en vermindert de hoefgroei. Maar als je je paard voor de kar wilt laten lopen wil je de hoefgroei juist versnellen, toch? De hoefgroei kun je opvoeren door de hoef goed kort te houden. (De hoef 'denkt' dan dat het paard leeft op een ondergrond die ruwer is dan hij feitelijk is en past zich daarop aan).

Groeten,
Frans

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:30:


Nee, is er nog niet. Gaan we binnenkort maken.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 16:19:


Hey Frans,

heb je daardoor ook kans dat het paard de zool dikker maakt, omdat hij "denkt" op ruwe ondergrond te leven??

Esther2

anneke schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:12:


Hoi Anneke,

Heb je tzt niet nog een plekje daar? Ik woon namelijk in bergschenhoek.......

Groetjes,
Anne Claire

Anne Claire schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 10:02:


Wij wonen op veengrond. Natter en modderiger kun je het niet krijgen. We hebben een klein perceeltje achteraan ons land als 'winterweide' met een lang zandpad er naartoe. Dat weitje lopen ze inderdaad stuk (wat heet, voor het zomer is tiert het gras er al weer welig, zonder dat we er iets aan hoeven doen) maar door dat weitje plus zandpad krijgen de paarden toch veel beweging. De paarden uitglijden? Dit is een leerproces. Persoonlijk heb ik liever dat ze spelenderwijs uitglijden dan dat ze uitglijden terwijl ik erop zit. Ongelukken hebben we er nooit mee gehad, gebeurt eigenlijk ook alleen maar met jonge dieren, de ouderen weten uit ervaring wat ze wel en wat ze niet kunnen en gaan nooit onderuit. Hoef- en beenproblemen door de natte grond hebben wij nooit gehad, ken ik eerlijk gezegd ondanks de vele verhalen ook nergens uit eerste hand, wat ik wel ken zijn hoef- en beenproblemen door te weinig beweging. Pick your choice.

Waar een wil is is een weg.

Groeten,
Frans

Karin schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 14:22:


Ik heb nog weinig ervaring met het rijden zonder ijzers, maar vandaag heb ik door de sneeuw een staprit gemaakt. Ik had beide IJslanders bij me (een als handpaard) en reed zonder zadel. Tot mijn verrassing is er geen enkele keer gegleden. Ze waren lekker pittig en het was prachtig.

Moniek

Angela88 schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 13:18:


Om een aantal redenen is dit niet zo'n goed idee: Je maakt je huisinstallatie onderdeel van het schrikdraadsysteem. Computers e.d. kunnen er door overlijden, je kan, afhankelijk van de weerstand en afstand van je aarde-systeem, zelf schokken krijgen als je geaarde apparatuur aanlegt. Om allerlei technische redenen mag het niet. Daarom is de aarde van het apparaat nooit verbonden met de randaarde van de stekker.

Groeten,
Frans

Ach ja ,waarom zou ik ,als ik toch op avontuur ga met mijn merrie(wel zonder bit Natuurlijk)haar t genot ontnemen ,om hapjes te nemen ,waar ze anders nooit aan kan komen?
Geen hapjes uit bermen ,waar autos langs razen ,maar midden in de bossen...
plukje van dit en een takje van dat..
Ik zou t wel afraden voor paarden ,die een bit in hebben..
Heb dit gezien ,en dan is t een worstelparty,om dat lekkere takje weg te werken ,,en misschien nog gevaarlijk ook ,met dat stuk chroomwerk in mond..
Mijn paarden ,in al die jaren ,liepen,en lopen nog steeds af en toe met flinke happen ,vrolijk heen en weer te zwiepen ,tydens de ""rit"'.
Maar nogmaals ,zeg ik erbij::Ik ben geen ruiter..
D.w.z.dat ,als ik met merrie t bos inga ,,wij samen gaan..
Er is dus geen stryd,geen competitie,,just fun..
T gaat erom ,hoe je gaat ,en met welk doel..
Ik hoef alleen maar tegen vera te zeggen,oke we gaan weer een stuk verderop kijken,en aangezien ze alles leuk vind(i hope so)oortjes naar voren en zeer nieuwsgierig(dus ik vul maar in)doe ik t zo..
Heb t altyd zo kunnen doen..
groeten trudy