Stephanie Pots schreef op zondag 1 augustus 2010, 16:41:
> Hoi Clarissa, dank voor je reactie. Ik heb overigens genoten van je
> tuttenmuts-verhaal
>
> Liz reageert op een manier die ik niet van haar gewend ben, ik ben nooit
> bang voor haar geweest, maar nu wel.
Je hebt laten zien dat je onder de indruk was
> En dat voelt ze natuurlijk dus de
> neerwaartse spiraal is ingezet.
>

> in mijn optiek minder heftige reactie van haar kant (geen uiting van
> totale wanhoop), maar wel duidelijk. Vanmorgen stond ze tussen alle
> paarden en rende ze dwars door me heen. Daar schrik ik van en kan ik
> gewoon niet tolereren.
Juist, jij schrikt en maakt je klein, en dan 'besta' je niet meer en dan heeft ze je. Jij maakt je klein, je neemt je kalme ruimte niet in.
Je 'kunt het niet tolereren' daar heb je gelijk in, maar wat wou je daaraan doen? Boos worden? straf geven? Ja, zó wordt het alleen maar leuker, jij laat ál je kleuren zien.
Het enige wat je moet doen, is je aandacht bij haar houden, haar in de picture houden, en als ze door je heen komt denderen je armen spreiden en touw draaien. Geduld, wachten, dat is de kunst. Niet wachten zomaar, maar contact met haar houden, je intensie bijstellen: een vriendelijke uitnodiging is iets anders dan met overslaande stem roepen 'kom gvd hier'. Een paard voelt feilloos het verschil. Op een uitnodiging nee zeggen mag..dat betekent niet altijd definitief 'nee', maar eerder 'nu nog niet'. Als jij maar zacht blijft, en aanwezig, een leider heeft namelijk iets te bieden, veiligheid en vertrouwen. Dat is niet iemand die zich verontschuldigt, of iemand die vindt dat dat K-paard NU moet komen.
Eigenlijk draait alles om hóe je iets doet. Op welke manier draai je het touw, pissig of lauw, of rustig maar groots? op welke manier doe je 'voetenwerk'? Verward, druk, technisch?
Echt, het gaat eigenlijk nog minder om wát je doet, maar meer welk gevoel je uitdrukt. Dit heb je zelf niet altijd in de gaten, maar je paard wel.
Als je paard zich laat halsteren, is het natuurlijk braaaaaf en moooooi.
nou, zet m op hè