http://maps.google.fr/maps?hl=en&um=1&ie=UTF-8&q=floraten+24390&fb=1&gl=fr&hq=floraten&hnear=24390+Tourtoirac&cid=0,0,12789844311622051076&ei=dCxVTJ_6Ld3NjAe2yc3DBA&sa=X&oi=local_result&ct=image&resnum=1&ved=0CBIQnwIwAA

Hier zie je ons huis, een stukje links van de A

Een dringende vraag van het beginnertje: ik krijg sinds 2 dagen mijn paard niet meer uit de wei. Het was altijd al even lopen, opsluiten/insluiten maar ze gaf zich na een paar minuutjes altijd over en ik kon dan rustig het halster omdoen. Sinds twee dagen keert ze de kont naar me toe en dreigt. Ze heeft nog niet getrapt, ik weet ook niet of ze dit zal doen, maar ik waag het er niet op. Wat kan ik doen?

andrea en ariel schreef op zondag 1 augustus 2010, 8:40:



Inmiddels, 2 dagen oud, spelen ze al met elkaar (best wild!) en durven al even naar buiten. Tuurlijk zijn ze na een paar minuten moe en gaan dan weer slapen, maar slapend zijn ze óók schattig.

We houden al zo'n 15 jaar varkentjes, als "huis"dieren. Dit ras pas sinds ruim een jaar en ik denk dat er geen ander type varkens meer bijkomt hier!
Kune kunes zijn, meer dan de andere redelijk klein blijvende rassen, enorm 'koel in de kop'. Mits goed gesocialiseerd en goed behandeld (logisch), zijn ze totaal niet wantrouwend, ook niet naar vreemde mensen en vreemde dingen. Ze zijn enorm aanhalig, nieuwsgierig, hebben humor, zijn gevoelig voor stemmingen en reageren daarop, zijn speels en actief zonder 'druk' te zijn, ... En super-intelligent natuurlijk (dat geldt voor varkens in het algemeen, gemiddeld zijn varkens intelligenter dan de gemiddelde hond). Afijn, het is duidelijk dat ik een varkensfreak ben .

Karen

dank je voor jullie reacties, om ff op Arabesk terug te komen, ik voel het volgende verhaal alweer opdoemen, allerlei titels..nou ik denk dat ik wel een paar hilarische verhalen kan vertellen over belevenissen bij enkelen van die trainers..

tjsaa dat is een heel confronterende afwijzing die je daar gepresenteerd krijgt he?
Je paard geeft aan dat je te snel gaat, te veel wilt.
Let eens op, wanneer heft ze haar kopje? als je de wei binnenkomt? of al wanneer je de auto uitstapt? Of heeft ze je al gezien toen je nog vanaf de weg naar haar toe kwam? Wanneer? En zie jij dat dan?
Vervolgens, wanneer zij haar hoofd opheft en je bekijkt, al is het nóg zo ver weg, blijf jíj staan en verroert je niet, je draait je zelfs een kwartslag weg.
Probeer dit eens uit en kijk wat er gebeurt

groet Clarissa

Hoi Clarissa, dank voor je reactie. Ik heb overigens genoten van je tuttenmuts-verhaal

Liz reageert op een manier die ik niet van haar gewend ben, ik ben nooit bang voor haar geweest, maar nu wel. En dat voelt ze natuurlijk dus de neerwaartse spiraal is ingezet.

Liz hoort aan de manier van aanrijden van de auto's al precies wie er bij de wei aankomt. Wanneer ik met lege handen naar haar toe ga om te knuffelen is het oke, met borstels mag ook. Maar met halster of vliegenkap is foute boel. Voorheen rende ze weg en kon ik haar met voetenwerk goed tot staan krijgen en het halster omdoen. Maar madam is heel slim en ze verschuilt zich nu achter de andere paarden waardoor ik mijn voetenwerk niet goed kan uitvoeren. Het wordt dan een heel 'gepiel' tussen 5 paarden door. Liz reageert sterk op druk en als deze teveel wordt, hefte ze altijd haar voorhand. Dan was je dus echt te ver gegaan. Nu keert ze de kont toe, in mijn optiek minder heftige reactie van haar kant (geen uiting van totale wanhoop), maar wel duidelijk. Vanmorgen stond ze tussen alle paarden en rende ze dwars door me heen. Daar schrik ik van en kan ik gewoon niet tolereren. Waarom is bij haar de druk ineens zo snel teveel? Of is ze zo lekker opgeknapt de afgelopen tijd dat ze zich nu als 'een gewoon paard' gedraagt en van zich af gaat bijten (figuurlijk dan)?

Liz heeft, na twee maanden lekker eten en aankomen, een gezellige grasbuik gekregen en heel veel energie. Ze rent en bokt en springt en speelt dat het een lieve lust is. Zie deze link, Liz is het bonte paard. http://www.youtube.com/watch?v=-uFrIUiTI5w

Een heel happy paard waar mee gewerkt moet gaan worden om bespiering te kweken en haar lekker bezig te houden. Dat wil ze graag; wanneer we in de bak met andere paarden bezig zijn, komt ze er altijd de bak inlopen en er achteraan lopen (treintje....) Met de hele kudde wandelen in het dorp vindt ze prachtig, ze wil voorop lopen hebben we ontdekt. Ze liep altijd heel hard, niet te corrigeren. Tot we haar voorop zetten. Probleem opgelost.

Maar goed, alles begint met uit de wei halen en een halster omdoen................. en ik wil geen gevaar lopen..........

Ik keek even naar de YT, mooi paardje hoor, en vol spirit. Jammer dat ze na een paar galopsprongen al weer moet remmen voor het hek. Ik zou zeggen: haal alle hekken naar beneden en geef de paarden de ruimte om een stuk te rennen, maar dat zal wel niet kunnen.

De problemen die je beschrijft zijn volgens mij nogal ernstig, als je je paard niet meer kan benaderen en zelfs bang bent is er echt iets mis. Vraag hulp aan iemand die goed is, niet zomaar iemand die ook een paard heeft en denkt wat te weten. Ga met haar naar Pien of Eddy ofzo. Of zonder paard als het niet anders kan. Laat je paard gewoon een tijdje met rust tot je beter beslagen ten ijs komt.

Hoi Joop, de paarden kunnen bij ons in volle rengalop meerdere weides achter elkaar berennen. Beetje paardparadijs hier In dit geval was ik van plan mijn paard te gaan poetsen en dan sluiten we even de bak af (anders neemt het trekpaard alle aandacht over......). Vandaar dat ze moest stoppen......

De grote vraag bij mij is: waarom kon het eerst wel? Is dat puur omdat ze tot rust is gekomen en zich nu lekker voelt? En me dus zit uit te proberen? In dat geval moet ik aan mezelf werken.
Of is er een andere reden?

Zit me ineens te bedenken : ik ben 14 dagen met vakantie geweest. Tijdens mijn afwezigheid is ze een paar keer 'gevangen' om haar met kudde naar een andere wei te brengen. Ze hebben haar moeten insluiten om haar te pakken. Die andere wei was heel klein en daar kon niet met de paarden gewerkt worden. Ze hebben daar 24/7 staan vreten en relaxen. Nergens een halster in de buurt.

Toen ik van vakantie terugkwam, herkende ze me direct en knuffelde me dagenlang heel intens. Sinds een paar dagen is de kudde weer terug op hun eigen wei en kunnen we weer met de paardjes aan de slag.
En nu doet ze dus dit. Is ze wellicht gewoon het vertrouwen kwijt door het vangen door mijn vervangers? Of doordag ik weg ben geweest (weer afscheid moeten nemen, of is dit een menseninterpretatie....). En moet ik dus from scratch beginnen?

Ik wil deze maand nog de mest op de wei laten verspreiden, wordt het dan nog goed opgenomen? Gr. Ingrid

Vaste mest? Jazeker en het brengt ook weer humus in de grond, wat ik nog veel belangrijker vind.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!