Ergens in de leer gaan en je paard zolang in de wei laten.

vagebond schreef op woensdag 28 juli 2010, 18:28:


Ik hou het er maar op dat een graaskorf een soort noodzakelijk kwaad is, zeker als je de omstandigheden niet zelf in de hand hebt. Ik ben er ook niet echt blij mee, maar toch loopt ook mijn fjord momenteel een groot aantal uren met zo'n ding.
Ze kan beperkt eten, gewoon drinken, maar niet kroelen helaas.

Maar het werkt wel trouwens en ook bij jouw paarden dus.

Maar ik weet nog wel iemand die een prachtig mooi, speciaal aangepast ijzertje onder je HB pony kan timmeren hoor, dus doe dat graasmasker maar af (beetje kinderachtig, ik weet het.....)

Ik heb een vraag. Ik heb alweer prachtige composthopen liggen. Nu bedacht ik zo dat als ik er alvast kalkkorrels doorheen meng, ik dan lekkere kalkrijke mest heb. Het scheelt alweer een keer kalk strooien. Maar heeft dit wel zin? Of heb ik voor Jan Doedel 2 zakken erdoor gemengd. Mijn lieve kruipende personeel heeft er geen last van, die blijven druk aan het werk.

Neen hoor, wanneer je een iets oudere smid hebt (niet van een moderne school bedoel ik dan) en die bekapt je paard dan ben je al een eindje in de goeie richting bezig.
Ok, er zijn een aantal zaken die bij natuurlijk bekappen anders liggen maar je paard is in ieder geval een pak beter af dan met beslag.

Koen

Ik geef liever geen tik, de oplossing zoeken in handig met het probleem omgaan. Zodat je de tik kan vermijden, en dus op een positieve manier iets bereikt heb. Daaruit ga je weer positief verder. Met een tik forseer je, en het resultaat is dan met spanning verder. Er zijn echter wel momenten dat ik het paard wel met een fellere manier attendeer. Op het moment dat het paard niet allert is of oplet. Als er een reaktie komt, beloon ik dat duidelijk. Ze kunnen nog wel eens lomp zijn. Ik ben met een paard bezig, die gewoon niet flijtig is. zowel met rijden als in de omgang. Ik hou daar helemaal niet van. Als ze op het land staan doen ze maar, als ik met ze bezig ben, wil ik wel de aandacht, en dus reactie op het gevraagde.
Het is een kwestie van observeren. Waarom reageert het paard niet is het spanning, lomp, gewoon niet willen. Als je de stemming van het paard goed kan peilen, kan je gepast reageren. Als je te vel reageert tewijl er veel spanning/angst is, is niet echt handig. Dan kan dat juist escaleren. Als het paard er met zijn aandacht niet bij is, moet je bij sommige paarden, even "rinkelen", alles hangt af van het paard/individue. Je kan onmogelijk via de mail jouw situatie zien. Wat is het voor paard, en hoe ga jij ermee om.

Als jouw paard opeens blokkeert, en je het zelf niet kan inschatten waarom dat is, heb je hulp nodig.
De situatie, de reactie van het paard en reactie van trainer daarop, kan per geval ernorm verschillen.
Als je verkeert reageert kan het geval enorm escaleren, en ga je "bergafwaarts".

jolliepony schreef op woensdag 28 juli 2010, 20:05:


Ik denk dat het een waardeloos idee is. Maar omdat we zulke goede vrienden zijn zal ik je wel uit deze puin(mest)hoop helpen, kom ik deze verpestte composthoop dit weekend weghalen en kan je na deze grote vergissing weer rustig een nieuwe schone maken.

muriel schreef op woensdag 28 juli 2010, 21:18:


Je mag ut ook naar Portugal sturen )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik ben ook een dierenbeul.
Een leuk zicht vind ik het ook niet, ik zou Carmen veel liever zo op de wei zetten, veel mooier en prettiger om te zien.
Ik heb speciaal voor haar naast de stal -zodat ze en afdakje heeft - een klein stukje wei afgezet waar ze zo mag staan, zonder die korf aan. Maar dat vindt ze helemaal niet zo leuk. Ze heeft daar hooi en een beetje gras maar ze is er alleen en ze voelt zich beperkt. Ze is dan ook héél vindingrijk geworden in het uitbreken ( en ik in het barricaderen )
Wanneer we op de wei komen, mag het ding uit tot we weer weggaan, dat zal op een doordeweekse dag een dik uur zijn. Vorig jaar zette ze het nog op een lopen als ze ons zag afkomen met dat ding maar dit jaar maakt ze er zelfs geen problemen van. Als ze het echt beu is, gaat ze zelf op haar kleine weitje staan en blijft ze zelfs daar als haar korf afgaat, alsof ze wil zeggen , laat me maar hier staan voor vandaag. Dat mag ze dan ook, zonder haar korf. Na een dag is ze het al wel dik beu en wil ze terug de wei op, al is het met korf.
Leuk om te vermelden dat haar nek nog niet eerder zo dun is geweest. Is nog veel te dik maar voor haar is het een record. (geef wel (gekochte ) brandnetels)