Wil schreef op woensdag 14 juli 2010, 18:43:


Niet.
Ik lees dat ze gratis weg mag.
Een "keiharde" bedrijfsmatige fokker had haar direct al aan de slager verkocht voor de vleeswaarde.

Zo ziet hij er ongeveer uit. Het principe is precies hetzelfde, alleen heb ik een kunstoffen witte kapje, en is deze bruinkleurig.

&imgrefurl=http://www.asthmasociety.ie/inhaler/index.html&usg=__6EfHKiAxfyFkFonWS0RwEgqTOE8=&h=150&w=200&sz=15&hl=nl&start=4&um=1&itbs=1&tbnid=C_LxO5GG2zixdM:&tbnh=78&tbnw=104&prev=/images%3Fq%3Dinhalator%2Bvoor%2Bbaby%26um%3D1%26hl%3Dnl%26rlz%3D1T4ADRA_nlNL346NL346%26tbs%3Disch:1

Ik kan inderdaad wel grasbrokjes in de inhalator doen (in het bruine kapje). Dat heb ik in het begin gedaan, en daar eet hij ze gewoon uit zonder probleem. Het is voor hem makkelijker om met zijn mond het ding aan te raken, dan met zijn neusgat. Met zijn mond neemt ie natuurlijk ook de brokjes, dus hiermee raakt hij meestal de inhalator aan. Als ik mijn hand met brokjes dusdanig houdt dat zijn neusgat de inhalator aanraakt lukt dat ook. Maar dat contact blijft maar heel erg kort. Uiteindelijk moet het ding toch tegen zijn neus gebruikt worden, en niet tegen zijn mond.

Ik zal gewoon door blijven gaan met het aantikken van de inhalator. Dat gaat inmiddels al best makkelijk. Alleen de eerste keren blijven weer even zoeken. En dan weet hij weer wat de bedoeling is, en doet hij het heel goed.

Het is best een afstandelijke pony. Hij kan me compleet negeren als ik iets van hem vraag, terwijl hij in de verte naar iets staat te staren. Maar aan de andere kant komt hij weleens zomaar bij me staan. Iets anders dan een voerbeloning lijkt me daardoor ook wel erg moeilijk. Ik heb er bijna een jaar over gedaan om hem te benaderen zonder dat ie spanning opbouwt of zijn kont naar me toedraait. Niet iedereen kan hem gemakkelijk benaderen, nu nog steeds niet. Dat zal liggen in zijn verleden waarin hij mishandeld is. Maar het is wel een ontzettende goeierd. Ik kan er kindjes op laten rijden van 8 jaar en hij zal geen stap verkeerd zetten. Zolang hij maar in zijn vertrouwde omgeving is. Hij heeft echt 2 kanten.

Bedankt Wil voor het meedenken!

Groetjes Jolanda

Inmiddels contact gehad met mijn eigen DA.
Deze staat helemaal achter mijn besluit geen influenza meer te willen enten.
Tetanus serum heeft zij op voorraad moch het nodig zijn.

Nu krijgen beiden paarden vrijdag nog een laatste keer hun enting, alleen tetanus, en dan pas over 5 jaar weer. Dat was haar advies en kan ik me prima in vinden.

Al met al ben ik helemaal blij dat ik me in dit onderwerp ben gaan verdiepen.

Ach wat moet je vinden, ik zou het niet weten.
Indertijd toen deze hengst werd aangeboden hebben wij het hier thuis ook over hem gehad. Wie zou zo een paard opvangen. Wij waren redelijk snel uit onze beslissing. We hadden de tijd, geld, ruimte, redelijk wat ervaring met hengsten en met getraumatiseerde paarden en hebben al vele jaren een nachtblind paard dus kunnen redelijk inschatten wat ons te wachten stond. Al was dit het hele setje in 1 paard.

Toch meende wij dat wij hem geen goed tehuis konden geven. Onze eigen hengst, alle merries en de merries van de buren zouden te onrustig voor hem zijn. Te veel impulsen er is hier altijd wel een merrie hengstig en de paarden zijn over het algemeen zeer actief. Gebrul, geren regelmatig vrienden met paarden op bezoek. Als wij hem persoonlijk hadden ontmoet was de keuze waarschijnlijk veel zwaarder geweest maar wij hebben heel rationeel besloten en toen dan ook afgesproken dat wij beter onze tijd, geld en energie konden steken in een paard met betere kansen had op een gelukkig leven.

Volledig verbaast maar toch wel heel blij was ik toen ik hoorde dat Anja zich over hem ontfermt had. Ja, ze had nog niet zoveel ervaring en al veel paarden en nog mischien duizend redenen waarom niet en vaak was ik het niet met haar eens maar goed ze had tenminste wel lef om te handelen en ook ik heb me wel vaker vergist in sommige combinaties die heel goed gaan waar je van te voren aan twijfelt.

Zoals sommige weten hebben niet lang daarna een 3-jarige arabier opgehaald die niet tegen druk kan (super paard maar heeft gewoon net even wat meer tijd nodig en nog veel zelfvertrouwen) dat een afwijking aan het hoofd en rug heeft waardoor hij mogelijk nooit bereden kan worden en niet aan het ideaal beeld voldoet. Paard heeft geen pijn of last en is supergezond en zeer sociaal met mens en dier. Het klinkt hard maar wij kunnen ook maar af en toe een paard opvangen en dan moet je toch keuzes maken.

Wat volgens mij een feit is dat Ingenioso wel een kans heeft gekregen, wat was er van hem geworden als Anja hem niet opgehaald had. In mijn ogen heeft dit paard nu rust en is hij beter af dan waar hij vandaan kwam. Of hij betere kansen had gehad bij een ander dat weet ik niet . Ik ken Anja niet persoonlijk, ik ken het paard niet en ik heb nog nooit van iemand gehoord die indertijd ook maar van plan is geweest dit paard te redden van de situatie waar hij in was.

e m kraak schreef op woensdag 14 juli 2010, 19:03:


Vergeet in dit rijtje niet de eigenwaarde van het dier, de zogenaamde intrinsieke waarde.
Dat komt nergens 'bovenop' maar daarom niet minder belangrijk en ook relevant voor deze discussie.

Leonieke schreef op woensdag 14 juli 2010, 17:53:


Dat jij dat voor jezelf vindt is prima, zolang je je mores maar niet op anderen projecteert. Niet het "ik vind" is waar is bezwaar tegen heb maar het "ik vind dat jij moet" en "ik vind dat jij niet mag", als dat op niets anders dan normen of waarden gebaseerd is, geen enkele aantoonbaar rationele grondslag heeft.

Leonieke schreef op woensdag 14 juli 2010, 19:13:


Zelfs dhr. Boon, ex-hoogleraar Dier en Recht, heeft bezwaar tegen deze politiek gelanceerde kreet gemaakt omdat hij er geen idee van had hoe je ermee uit de voeten kan. Wat is het nou eigenlijk en wat moet je ermee?