Peter Donck schreef op maandag 12 juli 2010, 9:09:


Je mag mij altijd aan mijn vlechten trekken, Peter, moet ik ze wel eerst effekes laten groeien!

Martina schreef op maandag 12 juli 2010, 9:07:


Door "al die dingen" stapje voor stapje te introduceren binnen zijn veilige leefomgeving (hoe klein die ook was) en dan in het begin met mini-mini-stapjes. Elk moment van rust en vertrouwen belonen.

Aafke schreef op maandag 12 juli 2010, 9:19:


Sorry, Aafke, maar wat een onzin! Euhhhh ... Jeen, Nolasco, Pepper, Roos en Goke ... effe niet gaan rennen hoor, anders weet Ingenioso niet meer wat er aan de hand is en wie hij moet volgen ... "click, ja braaf!!!" Enne ... ook niet meer met z'n allen schrikken hoor en niet meer met z'n allen aankomen galopperen als er hooi gebracht wordt en o ja, vooral de honden niet opjagen als ze in de wei komen. Kut, de honden vergeten ... Lotje en Sam, niet achter de paarden aan rennen .... o jee, de 13 katten vergeten die in de hooibakken gaan liggen of over de hekken rennen ... niet meer doen jongens. Eduard, niet meer het weiland slepen, want dan willen de paarden nog wel eens aanleiding vinden om effe lekker maf te doen. Buurman, niet meer sproeien, andere buurman niet meer hooien. Over buurman, niet meer met de staldeuren slaan of toeteren naar je vrouw als je thuis komt.
Je hebt geen idee, Aafke, echt je hebt geen idee!

Anja S schreef op maandag 12 juli 2010, 9:24:


Dat mag je vinden hoor, geen probleem mee.


Tja, als jij alles in één keer wilt is het m.i. i.d.d. bij voorbaat gedoemd om te mislukken.


Tuurlijk niet, je hebt gelijk hoor.

Aafke schreef op maandag 12 juli 2010, 9:30:


Alles in één keer? Wat denk je dat ik de afgelopen 14 maanden heb gedaan? Een paard wat niet normaal los in de wei kan lopen met soortgenoten? Is dat alles in één keer vragen?

Anja S schreef op maandag 12 juli 2010, 9:12:


Omdat ik geen belachelijke eufemismen als hij wordt ingeslapen, of iets dergelijks gebruik, paard is dood.