Wil schreef op dinsdag 29 juni 2010, 21:47:


Maak je je dan geen zorgen of Sue wel goed voor de jaarlinger gaat zorgen?
Als de voeten van die andere paarden er zo vreselijk uitzagen heb ik niet veel hoop dat het beter wordt met zo'n hormonenbakkie eerlijkgezegd.

Groet, Pien

als ik fotos stuur wel? het is hier nogal moeilijk om aan dat soort cd te koomen, ze verkoopen ze hier niet in spanje

Ja, Pien, dat is zeker een zorg.
Heb je een beter plan? Wij niet, maar misschien met morele steun lukt het, Sue heeft wel de kennis en de ervaring.

oh, je woont in Spanje..
mijn DVDs zijn nu in Portugal, misschien kunnen we ze een duwtje geven.
Nee, zonder dollen, ik zou ze best aan je willen uitlenen, maar ik heb ze nu niet, misschien iemand anders?

Isabel van der Made schreef op dinsdag 29 juni 2010, 22:48:


Nee, ik heb ook geen beter plan, da's helemaal waar en gemakkelijk praten van zo'n afstand, realiseer ik me. 't Zijn de schouders van Wil waar het meeste op terecht komt.

Echt, Wil, knap dat je het wéér aangaat....

Groet, Pien

Ja, het is gewoon behelpen daar, en Wil doet dat zonder morren.

Mooi is wel dat mensen daar haar werkelijk op handen dragen, zeer verdiend.

Spirithorses schreef op dinsdag 29 juni 2010, 22:46:

Ja Pien, daar maak ik me idd. zorgen over. Ik wist niet dat het zo erg was.
Geen excuus... maar er is daar nogal het e.e.a. gebeurd waardoor Sue heel erg in de dip heeft gezeten. Wij hopen... door allerlei dingen aan te pakken, dat ze een nieuwe impuls krijgt en ze verheugd zich ook echt op de nieuwkomer.
Het kan 2 kanten uitgaan..... nog slechter... of ze gaat er gewoon weer mee aan de slag.

Op zich heeft ze tot vorig jaar altijd goed voor haar dieren gezorgd, en aan de voeding ligt het ook absoluut niet. De plek is goed.... soortgenoten... ook vrij vaak soortgenoten op visite....
Ik ga het niet goedpraten, helemaal niet. Maar als je achter elkaar tegenslagen krijgt, altijd alles alleen moet doen en hoefsmeden het gewoon af laten weten.... wordt je weleens wanhopig. Ze heeft gezegd dat ze het gewoon opgegeven had.
Nou... dat kan gewoon met dieren niet. Vandaar dat we nu even allemaal ons steentje bijdragen... de boel opknappen en opschonen... en dan eens zien of zijzelf de draad weer oppakt.
Tijd zal het leren! Voorlopig geeft dat jaarlingetje nu al gewoon alle vier z'n voeten... dus zoveel werk kan ik daar niet meer mee krijgen. Ik doe m'n best... en meer kan ik niet. Zoals je zelf al schreef... je kunt niet alle zielige achtertuin Lusitano's opvangen he?
Wat Isabel, Jules en ik gedaan hebben... is in 1e instantie voor de dieren zelf.
Duim nou maar dat met 'n beetje begeleiding en 'n beetje sociale controle.... het weer goed gaat?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 29 juni 2010, 22:55:


Whaaaahhh.... je maakt me helemaal verlegen!!!!
Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.