Debbie VG schreef op zaterdag 26 juni 2010, 16:39:


Als die sidepull prima voelde, dan zou ik ook niet meer twijfelen. Ieder heeft zijn eigen ervaringen, het gaat om jouw eigen gevoel. Ik ben fan van sidepulls, ik vind het heel hele duidelijke hoofdstellen. Maar da's ieder voor zich.
Misschien kun je hem nog eens lenen en als het blijft bevallen er zelf één kopen?
Let daarop op de neusriem, die kan verschillen. De Amber is redelijk zacht, dacht ik. Niet zo zacht als leer, maar wel lekker soepel.
Je gaat er wel uitkomen hoor!
En als je nog vragen hebt, dan stel je die hier gewoon op het forum; hartstikke goed dat je openstaat voor bitloos!

ps: Je mag tegenwoordig B en L bitloos starten, endurance mag altijd al bitloos!

charlot van r schreef op zaterdag 26 juni 2010, 17:50:


Pfffff balen zeg...

Sterkte ermee...

En inderdaad, wees voorzichtig... Zodra je mag oefenen dat met beleid doen... Het gaat zich allemaal uitbetalen dan, houd vol...

Hey Cindy,

is het nog gelukt met je hooi?

Panten ken ik van de 'IJslanderstal', die staan net als honden te hijgen bij warm weer (in hun nog relatief dikke vacht toen) en ik zie dat bij andere paarden eigenlijk niet zo...

JudithM schreef op zaterdag 26 juni 2010, 16:03:


Als het bij een halfuurtje gras al mis ging, dan is 3 uur met graasmasker ech te lang. Ik zou eerder voor kiezen om hem dat halfuurtje grazen dan voortaan met graasmasker te laten grazen. Een masker bepekt de grasinname met ongeveer 50% - 75%.

Misschien is een hooianalyse ook een goed idee? Er zitten grote verschillen in het gehalte snelle koolhydraten, tussen verschillende soorten hooi en soms zelfs tussen de ene en de andere oogst van hetzelfde hooiland. Voor een hoefbevangen pony is het belangrijk om hooi te eten dat echt laag is in NSK-gehalte (NSK = niet-structurele koolhydraten/ suikers en zetmeel). Het hooi mengen met stro is ook een mogelijkheid.

Naast minder eten kun je dus ook denken aan ander eten, en aan meer bewegen. Goede hoefverzorging is natuurlijk ook belangrijk (zie de artikelen op deze site). Magnesium kun je natuurlijk proberen, maar bovenal moet de basis goed zijn; de hoeveelheid en het soort voer, versus verbruik / beweging. Makkelijk is het niet; dat weet ik helaas uit ervaring.
Hopelijk gaat het snel weer beter!

grt,
Karen

Wil schreef op zaterdag 26 juni 2010, 19:01:


Mijn Don, kruising arabier/ connemara, ex western, reining, lespaard, halverwege zijn tienerjaren Hoefkatrolonsteking]">hko fase 4. Was al jaren hartstikke dood geweest als ie niet bij mij terecht was gekomen Nu net 20, maar als je zegt 30 jaar geloof je het ook.
Vooral natuurlijk nu ik helaas niet meer kan rijden met hem. Het wordt net een ouwe koe.
Met dezelfde bulten, die ze geloof ik huntingspines noemen als het paard wat jij beschrijft Wil.
Af en toe denk ik van ik geef hem weg aan iemand die er leuke buitenritjes mee wil maken
Zodat ie weer wat meer spieren op zijn lijf krijgt. Maar dan bedenk ik me dat ie zeer waarschijnlijk ook wel op z'n 2,5 de zadelmak gemaakt zal zijn en de tot z,n 15 de jaar, tot ie niet meer kon, lessen heeft moeten lopen ( oa. met Piet op z'n rug en die was echt niet de ergste)
Dan vind ik het opeens zo erg niet meer dat ie lekker de baas loopt te spelen over z,n klein kuddetje, dat ie altijd eerst over z'n hooi moet gaan staan zeiken voordat ze het op mogen eten. In feite is ie nog zo gezond, hij mankeert nooit iets. IJzersterk paard dus, ondanks alles alleen een vergroeide rug, maar die z'n rust nu ongelooflijk verdiend heeft.
De moraal van dit verhaal? Laat ze met rust! Die peuter paarden!!

Piet schreef op zondag 27 juni 2010, 1:34:


Ik bedoel dit:

De croupe... bovenop het SI gewricht... dat wordt een hoge bult.
Zo ziet de ruin er dus ook uit.....
Chaser heeft dat ook al een klein beetje...
Huntingspines kon ik zo niets op vinden...

(even lachen Piet, over hoe je dit beschrijft!!)
Helemaal gelijk!!! En... probeer ze met bekappen goed te houden!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hij heeft er geen naam aan gegeven, hij zei wel dat de buik vol was. Het is een man van weinig woorden zeg maar. Hij dacht mss aan proppen in de darm. Hij krijgt alleen gras (graaskorf) en hooi. Paar x per week wat geweekte grasbrok. Ik denk dat ik straks wat wilgentakken snij voor hem. Goofy knapte na het wandelingetje van 20min wel op gelukkig. Gr. Ingrid

Arina Bezemer schreef op donderdag 24 juni 2010, 18:45:


Kan het soms zijn dat Kiyasa zo gewend is aan het ophebben van het masker dat haar ogen het felle licht niet meer kunnen verdragen?

Wil schreef op zondag 27 juni 2010, 3:42:


exact


Ik ook niet , iemand heeft het ooit tegen me gezegd. Het is volgens mij hetzelfde als kissing spines alleen op een andere plek. Artrose door beschadigingen en het uiteindelijk vastgroeien van de lendenwervels aan elkaar en de heiligbeenwervels. Als iemand het preciezer weet, graag.

Dat spreekt vanzelf

Kleine stapjes en vooral: doorgaan!

Ik ben pas een klein jaartje geleden in de paardenwereld gestapt en begin nu net pas een beetje bij te komen van de schok. Deze website was een van de eerste paardensites die ik bezocht, dacht dat iedereen het zo deed. Niet dus.....

Hoe meer je op de bres gaat staan, hoe meer tegengas je krijgt. Wat ik zelf altijd doe, en naar mijn mening heel goed werkt, is gewoon je ding doen met vanzelfsprekendheid en natuurlijkheid en heel veel plezier. De uitstraling die je daar mee geeft, wekt nieuwsgierigheid op en dan gaan mensen vanzelf wel vragen.

Waar ik wel heel proactief mijn verhaal doe is bij kinderen. Die denken heerlijk basic en logisch en snappen je verhaal altijd direct. Zien ook snel het verschil met hoe het dus niet moet. En dat zijn de paardeneigenaren van de toekomst. Ik heb hier ooit een topic gelezen over het boek Paard Natuurlijk, maar dan in een versie voor kinderen. Supergoed! (is het er al?)
Er zijn heel veel NH-cursussen en workshops, maar naar mijn mening nog veel te weinig voor (jonge) kinderen.

Waar ik eigenlijk al een tijdje over zit te brainstormen is een soort workshop of cursus over PN voor (jonge ) kinderen voor op maneges. En die dan zodanig opstellen dat niet direct de manege-eigenaren in de verdediging schieten en de cursus nooit willen aanbieden. Wat is het verschil tussen een manegepaard en een 'eigen' paard? Een paard is een paard...... dat snappen kinderen heel goed. Maar een manege zit met financiele belangen, veiligheid, tijd, etc.. Laat de kids maar meedenken hoe een manege stapje voor stapje toch meer richting PN kan gaan.
Oh, ik word weer helemaal enthousiast.....

Moet nu stoppen, moet naar paard, factor 50+ opsmeren.........

hoi allemaal,
Ik heb een vraagje, weet er iemand een engelse site met zo ongeveer dezelfde info als op deze? Of bestaat deze site ook in het engels? Ik rij sinds kort namelijk een jong paard voor een vrouw en zij vindt haar hoefsmid helemaal geweldig, maar ik dus alles behalve. De hoefnagels die hij erin slaat steken dr gewoon uit ipv afgewerkt te zijn en de steunsels groeien over de zool, hoeven zijn best lang en de hielen samengeknepen en hij is gisteren geweest. Maar ik woon in kiwiland en kan haar dus niet naar deze site verwijzen voor info. Het lukt me tot nu toe niet zo om haar te overtuigen de ijzers eraf te halen en de hoeven natuurlijk te bekappen en ik dacht misschien als ze het zelf leest en ziet dat ze het een beetje snapt. Ik snap wel dat het niet mijn paard is dus niet mijn keuze maar ik zou zo graag willen dat ze geen pijn meer heeft aan haar voetjes.