e m kraak schreef op zaterdag 26 juni 2010, 15:40:
> Volgens mij maakt bovenstaande geen spatader uit waar het vernielen van
> groeischijven betreft door te jong berijden. Dat veroorzaakt, op wat voor
> manier ook, autonoom een invaliditeit. Daar ging het topic toch over?
> Aangezien de invaliditeit successievelijk ontstaat, niet plotsklaps zoals
> een hernia, denk ik dat door beschadiging of vervorming van de
> groeischijven vervolgens een vervormd bot groeit. Voila de kissing spines
> e.a. ellende.
Precies. Hoe het in elkaar steekt is interessant, maar doet niks af aan het risico dat je neemt als je op een te jong paard gaat zitten. Schade aan groeischijven heeft ernstige gevolgen en er is niet veel voor nodig schade aan groeischijven aan te brengen. In ieder geval bij mensen. Toch weerhoudt dit veel ouders er niet van hun lieve kindertjes te laten turnen of paardrijden, risico sporten voor blijvende schade, oa door beschadiging van groeischijven. Waarschijnlijk speelt eenzelfde onverschilligheid en/of onwetendheid een rol bij te jong berijden van paarden. Een
DA echter MOET op de hoogte zijn van de risico's. Dus als Anita weer contact heeft met de hooggeleerde DA's in Utrecht kan ze misschien even vragen hoe die DA's denken te kunnen garanderen dat er geen schade aan de groeischijven kan ontstaan.
Warboel
