Het is inderdaad de goede link van Christel Provaas.

Piet schreef op zaterdag 26 juni 2010, 6:29:


Dank je Piet, inmiddels zijn er weer thuis. Ik heb nu niet zo heel veel tijd, aangezien we zo Isabel naar het station gaan brengen. Zij vliegt om 19.00 uur weer naar Luton, UK.
Hehe.... wat een werk!! Wat je schreef hebben we dus al geprobeerd. Dank voor je meedenken! Mooi )
We hebben geprobeerd met H-profiel stenen.... dan krijgt ie al neiging tot panikeren... Toch is dit 2 x gelukt... maar net niet zo goed dat ik kon knippen....

Nu begrijp ik ook dat hij écht z'n benen niet kan optillen, ik vermoed dat hij ook een kramper is. Dus: oftewel het been idioot hoog.... ofwel het been op de grond.
Zodra je druk op het been zet gaat hij niet liften, maar tegendruk geven, m.a.w. z'n voet zowat IN de grond drukken. Deels angst, maar grotendeels het écht niet kunnen.
We zijn gaan trainen met voorwaarts- achterwaarts. Per pasje... en dan op de centimeter nauwkeurig stoppen... zodat je wél de voorwaartse beweging hebt... maar niet de daadwerkelijke stap. Wat gebeurd er dan? Hij rolt over z'n toon.
Nou ja... toon?????? Meer een uitgerekte flair van een paar centimeter!
Toen is Isabel positief gaan belonen, dus (op z'n Engels) sweety... good boy!
En dat werkte. In die tussentijd zat ik z'n koot te kriebelen.... we kregen het voor elkaar dat ie de voet in ruststand liet staan... extra doorgeknikte ruststand zal ik het noemen. Als je druk gaat uitoefenen ga je dit echt niet redden!
En, dwing je hem tóch.... dondert hij geheid om! Dat is wel een risico bij dit dier!
Wel zielig vind ik dat als je even bezig bent geweest en hij even mag stappen.... hij heel duidelijk kreupel loopt. Na een paar passen is dat wel weg... maar er is dus wel een duidelijk probleem met 'n achterbeen optillen. Dat kan hij echt niet meer aan.

Dus niet aan de voet zelf komen... geen druk..... en razendsnel knippen... stukje bij beetje.
En dat vind ie prima hoor.... laat ie gewoon toe. Meppen zal ie ook echt niet!
Het is geen schoolvoorbeeld van een prachtig bekapte voet geworden... en ik denk ook niet dat dit ooit nog gaat lukken. Maar: meneer is echt van die vreselijke rafels, brokkels, flares en randen af!!
Ja... je ziet de hapjes van de tang... so what??? Ook de onderzijde heb ik veel dode rommel kunnen verwijderen, in ieder geval de achterlijke bergen die vroeger ooit steunsels waren... het waren gewoon dikke bulten! Maar allemaal gruizig materiaal, dus je knipt het er zo uit.. Met dit resultaat zijn we echt al heel blij!!

Enfin... hij was heerlijk relaxed aan het eind en ik denk dat ie het de volgende keer nog wel weet. Weer met beleid beetje trainen en dan lukt dit nogmaals.
En dan z'n voorvoeten.... gisteren nog een trauma/drama he????
Nou... geen gewiebel gezien. Hij moest er weliswaar nog even over nadenken... maar we kregen zonder problemen de beide voorvoeten.
Niks meer aan gedaan.... beloond. Good boy!! En terug naar z'n paddock.
Hij zal beslist bekaf zijn nu! Isabel... haha.... 'Engelsen' onder elkaar he???
Heeft even 'voetautoriteit' gespeeld... en tegen Sue gezegd dat een gezond paard begint met gezonde voeten. En zieke dieren ziek worden door rotzooi in hun voeten.
Natuurlijk was Sue het hiermee eens... geweldig toneelspel hoor!
Sue wist dondersgoed hoe slecht die hoeven waren......
Ook nog even de nieuwkomer jaarling hengst aangekaart.....(gemeen he??)

Dus we gaan ervoor zorgen dat die inloopstal schoongemaakt wordt. Er ligt van 1/2 jaar mest! Sue gaat met beide paarden stukken lopen, over het verharde.
Dat heeft ze beloofd. Al is het maar een 15 min. per keer... lopen moet.
Enfin... je snapt het al.... met een beetje aandacht en een beetje diplomatie (alhoewel Isabel???? hihi.... ) moeten we het voor elkaar kunnen krijgen dat Sue weer moed krijgt en haar dieren oppakt. Het is gewoon een beetje in het slop geraakt toen vorig winter haar oude merrie is overleden. Sue en de paarden hebben hierdoor gewoon een klap opgelopen. Begrijpelijk, kan gebeuren. Maar nu wordt het tijd om zaken weer op te pakken. Dieren zijn van haar afhankelijk. Enfin, Sue in tranen... beterschap beloofd.... en wij zullen de sociale controlefunctie wel uitoefenen.

Jules gaat toch die hele omheining repareren, deels vervangen.... en mij lijkt het een goed plan als daar een megagrote ruwe betonplaat komt... waar die paarden hun hooi krijgen. Moet ik Sue nog even vertellen.... )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anja Seijn schreef op zaterdag 26 juni 2010, 8:19:


Voor elkaar is het... heb ik net geschreven. 3 paarden??? Haha... het zijn er nog veel meer. Er zijn ook nog 3 Haflingers.... en dan die zielepoot Hafmerrie nog...
Ik kom nu op 10 stuks. Ja, ik reken het hengstje ook mee....

Ze zal het zelf moeten trainen, voeten geven. Helpen wil ik... maar zij zal het moeten doen. Het is wel heel erg gemakkelijk als iemand anders zich druk maakt over paardenvoeten he??? Sue moet getraind worden... een schop onder d'r kont.
Zou zij dagelijks voeten liften en alleen schoonkrabbelen... zijn we alweer een heel eind.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op zaterdag 26 juni 2010, 9:37:


Haha... voor mij hoef je niet te duimen hoor.... Wél voor het ruintje.
Nou Marlies, zoals je kunt lezen is het grotendeels gelukt.
Ja, zal wel een blijvende actie zijn... maar dat wist ik al van te voren hoor...
Er is gewoon niemand anders die het zou willen doen... en een smid gaat dit echt niet redden met die ruin. Tenzij zo iemand ook de tijd neemt, positief belonen gaat... en net zoals wij nu weer gedaan hebben... na 2 uur trainen blij zijn met een afgehaalde rand....
Een smid doet het voor z'n brood.... dus die tijd gaat ie niet investeren.
Wij doen het voor de lol, te leren en voor het dier zelf..... en nemen die tijd wél.

Ik merkte trouwens ook nog dat ik 'm aan z'n staart zo om kon trekken... hij heeft gewoon nagenoeg geen kracht meer. Ik weet niet hoe lang dit dier nog zal leven.... maar hij gaat niet met zulke voeten naar de paardenhemel!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hé Wil, dapper van je! En heel fijn dat Isabel je (een beetje) geholpen heeft.

Vervelen zal jij je niet, met al die paarden om je heen

Denk je wel om je eigen lijf??

Els.

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 juni 2010, 14:02:


Jullie hebben denk ik allebei gelijk maar OHt langs elkaar heen.
Frans heeft het over de aardse aantrekkingskracht/wrijvingscoëfficiënt tussen pijlers en ondergrond, Peter negeert die omdat het een zo goed als constante is. Natuurkundig moet Frans in principe wel gelijk hebben omdat: actie = reactie (zoek die maar op want weet niet meer welke wet dat van wie ook alweer was - iets van Newton?).

Maar terug op de paarderug
Spieren kunnen alleen maar trekken (=spannen) en ontspannen. Dat trekken duwt de botten die het hele zwikkie uit elkaar en daarmee in vorm houden bij elkaar. Dat schreef Frans in het begin ook al.
Volgens mij maakt bovenstaande geen spatader uit waar het vernielen van groeischijven betreft door te jong berijden. Dat veroorzaakt, op wat voor manier ook, autonoom een invaliditeit. Daar ging het topic toch over?
Aangezien de invaliditeit successievelijk ontstaat, niet plotsklaps zoals een hernia, denk ik dat door beschadiging of vervorming van de groeischijven vervolgens een vervormd bot groeit. Voila de kissing spines e.a. ellende.

Nog even over dat graasmasker: ik ben aan het googlen geslagen maar ja welke moet je nou nemen?
Het zou prachtig zijn dat hij ipv een half uurtje bv 3 uurtjes op het gras zou kunnen staan!

Ik zie diverse merken, ben best bereid er geld aan uit te geven maar het moet wel goed zitten.

Ze zijn te krijgen van 18 tot 60 euro.

Wie heeft ervaring?

Aan iedereen

Ik maakte enkele maanden geleden kennis met deze website en was meteen onder de indruk. Life changing! Ik ben ook blij te kunnen melden dat ons paardje dankzij deze site nu stressloos op de trailer gaat. Verder zijn we druk bezig om het over de hele lijn zo natuurlijk mogelijk aan te pakken. Zo wil ik ook bitloos gaan rijden. Ik heb al een paar keer gereden met de barefoot Amber sidepull van een stalgenootje en dat voelde positief. Roosje (da's m'n Hafje ) liep heel ontspannen en stabiel met haar hoofdje. Ze reageerde ook heel licht op de hulpen.
Nu lees ik echter toch regelmatig negatieve ervaringen ivm sidepulls. Maar als ik dan andere bitloze optomingen opzoek, zie je ook daar zowel positieve als negatieve reacties. Vandaar dus mijn vraag: "Welk bitloos hoofdstel?". Ik heb een vierjarige Haflinger. We rijden recreatief dressuurmatig en willen in de toekomst ook endurance starten.

Alle tips en bedenkingen van harte welkom!

JudithM schreef op zaterdag 26 juni 2010, 16:03:


Hoi Judith,

Mijn fjord loopt momenteel ook weer met haar graasmasker, Ik heb hem een paar jaar geleden gekocht bij Klaas Feuth
http://www.natuurlijk-ruiterschap.nl/new/?page=producten/graaskorven

Dit graasmasker blijft bij mijn fjord goed zitten, ze kan er grassprietjes mee eten en drinken lukt ook.
Groet, Tineke

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 26 juni 2010, 15:23:


Hihi... dankjewel! Lijf voelt prima!
Nee, vervelen zeker niet.... stel je voor...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hallo,

Bedankt voor de reacties, maar om misverstanden te voorkomen. Dit is niet mijn paard, en heb dus geen invloed op de manier waarop het paard gehouden wordt.

Het paard durft wel zijn stal uit maar is erg gespannen en loopt de mensen omver en gaat stilstaan en steigeren.

Het paard reageert slecht op druk en heeft succes gehad met zijn fysieke kracht. Dus ik wilde zo min mogelijk met druk werken.

zit ook al aan de ijzerwinkel vast...
er was alleen ontsteking aan schouder. ik was zo blij dat ik op mijn paard kroop. zat er nog niet eens goed op of ze bokte er me naast. bot zat scheef. dus operatie gisteren. twee pinnen in mijn arm. mijn zomer is er ook aan.. zeker 6 weken gips..

e m kraak schreef op zaterdag 26 juni 2010, 15:40:


Precies. Hoe het in elkaar steekt is interessant, maar doet niks af aan het risico dat je neemt als je op een te jong paard gaat zitten. Schade aan groeischijven heeft ernstige gevolgen en er is niet veel voor nodig schade aan groeischijven aan te brengen. In ieder geval bij mensen. Toch weerhoudt dit veel ouders er niet van hun lieve kindertjes te laten turnen of paardrijden, risico sporten voor blijvende schade, oa door beschadiging van groeischijven. Waarschijnlijk speelt eenzelfde onverschilligheid en/of onwetendheid een rol bij te jong berijden van paarden. Een DA echter MOET op de hoogte zijn van de risico's. Dus als Anita weer contact heeft met de hooggeleerde DA's in Utrecht kan ze misschien even vragen hoe die DA's denken te kunnen garanderen dat er geen schade aan de groeischijven kan ontstaan.

dus ontstoken schouder EN nu twee pinnen in je arm ook sterkte... en braaf doen wat ze zeggen!

ik vreesde al dat er iets mis was, want er kwam maar geen uitslag van het onderzoek.

Soms is het dweilen met de kraan open. Als je de oorzaak van de ellende niet kan weghalen kan je het ook niet repareren.