Ik denk dat de angst voor de omgevingsgeluiden is. Dit maakt dat de aandacht er ook niet is. Ik kon in de stal wel 'inclickeren' en hand aantikken. Meer heb ik ook niet gevraagd. Zodra het paard uit de stal werd gehaald, nam ze niks meer aan.
Hoe kan ik de overgang van in de stal naar buiten de stal begeleiden?
Wat kan ik daar in doen? Welke oefeningen zijn daar geschikt voor?

Peter Donck schreef op zaterdag 26 juni 2010, 8:20:


Ik ben het daar niet mee eens. Ok, als je alleen naar de pijlers kijkt wel, die "duwen" tegen het zand, maar uiteindelijk is er iets dat er voor zorgt dat het zand van de linkerpijler en de rechterpijler niet uit elkaar beweegt. De aarde als geheel zorgt voor de "trek". Nogmaals, haal de aarde weg, zet het ding op wieltjes, of in de ruimte, en de pijlers bewegen UIT elkaar.


Je bent de buikspieren vergeten...
De buikspieren, gelegen op enige afstand van de ruggegraat, daar gehouden door de ribbenkast, zorgen dat de ruggegraat niet naar beneden door kan zakken. De rugspieren zorgen dat er spanning blijft staan op de ruggewervels. Op die manier krijg je een stevig doch beweegbaar geheel.
Waarbij de spieren zorgen voor trekspanning, en de ruggegraat zorgt voor druk.

Frans

sindy11 schreef op zaterdag 26 juni 2010, 10:58:


Kleine stapjes, zoals Piet zegt, dus de stal uit clickeren. En dan gewoon niet meer op stal zetten, daar zou ik mee beginnen. Paarden die niet de stal uit durven, dat is echt niet normaal. Ik zeg dit niet om vervelend te doen, maar serieus: zorg dat je paard buiten in een kudde(tje) terecht komt en je zal zien, hij wordt een stuk rustiger en geinteresseerder in jou en je clickeren.

Christel Provaas schreef op zaterdag 26 juni 2010, 10:35:



Op het PN-forum kun je meestal kiezen; over het algemeen wordt hier van alles afgekeurd door méérdere mensen.

k denk dat je eerdere opmerking (Christel) een goeie was; als Glucobalans niet (meer) helpt, dan kun je je afvragen of je paard (nog) wel insulineresistent is.

@ TS: Ik zou zelf niet kiezen voor dan maar Magnesium proberen. De voeding drastisch aanpakken, niet voor even maar voor lange tijd (maanden, jaren of altijd) heeft waarschijnlijk meer effect.

Heb je al eens aan een graasmasker gedacht?

Karen

Quote:
Ik probeer me voor te stellen hoe het zou zijn als paarden gilden, jankten of schreeuwden.
Zou het lawaai oorverdovend zijn of zouden mensen anders gaan handelen?
Misschien kan iemand een apparaatje uitvinden wat paarden een stem geeft,

Ontzettend mooi gezegd: ik denk ook dat het ligt aan de manco van de paarden; dat deze prachtige dieren veel te vergevingsgezind zijn, dat ze 'ons' veel vaker zouden moeten afgooien, schoppen en bijten.... Zo sterk en zo snel dat ze zijn......

Bianca

ps vandaag is er bij ons in het dorp een heel groot paardenconcours: Ik KAN er niet meer heen..... Krijg eerst buikpijn, vervolgens zin om als een viswijf te gaan schreeuwen hoe het ook kan, om dan maar met hartpijn af te druipen en te ontdekken dat ik het hooguit bij mijn eigen beestjes het zo goed mogelijk kan doen, zodat er hopenlijk iemand op me af komt om te vragen, of hij dat ook kan bereiken en dan kan ik VOLMONDIG ja zeggen omdat ik weet uit ervaring dat er een wereld voor je opengaat, als je ervoor openstaat!

Ja, inmiddels kan ik haar ogen schoonmaken. Het gaat niet gemakkelijk, maar ze is niet meer gevaarlijk. Ik heb het witte gaasje vervangen door een grote, dikke, donkerbruine washand. Deze accepteerde ze veel beter en ik hoef iets minder precies te zijn. Gewoon lekker doordrenken met lauw, gekookt water en dan maar weken en vervolgens de korsten er af wrijven.
Ze is nog wel angstig en de beloning (speltkorrels) neemt ze op zo'n moment niet.

joop schreef op zaterdag 26 juni 2010, 10:43:


dat geloof ik graag !

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 juni 2010, 11:14:


haal alle grond naast (niet tussen !) de pijlers weg,
natuurlijk schuift je brug uiteen, omdat je de tegendruk wegneemt
daar sta je dan met je hoopje grond tussen die pijlers......
je mag geloven wat je wil frans, maar klei, leem, zand en ander grondmateriaal
neemt gewoon GEEN trek op,
hardere gesteenten (ook beton) nemen amper trek op, die barsten gewoon

nee, die ben ik niet, zie een van de vorige posten over verzameling


op de rug heb je én trek én druk
op de buik heb je alleen trek

Peter Donck schreef op zaterdag 26 juni 2010, 13:35:


Ik heb het over de aarde op zich. Die neemt trek op. Die twee "duw-plekken" van jou die zitten aan elkaar vast via de aarde. Natuurlijk niet via het zand tussen de pijlers in, maar wel via de aarde als geheel.
Til het hele zwikje op van de aarde, en je hebt een TREKstang nodig om de twee pijlers bij elkaar te houden.
Natuurlijk kun je ook de pijlers tegenhouden met twee duwberen aan de buitenkant... maar die twee duwberen zul je dan weer via een TREKstang aan elkaar moeten relateren.
Het is dus een TREKbelasting, die je via een duwbelasting overbrengt. In feite hetzelfde als je twee ankers neemt en die via een trekstang aan elkaar bevestigt. Aan stenen kun je niet trekken, dus wordt het een duwbelasting op het anker, maar die twee ankers zitten dan wel via een trekstang aan elkaar verbonden. Hetzelfde geldt voor de pijlers.

Als je het nog niet gelooft: Je bent het kennelijk wel met me eens dat de pijlers naar buiten willen bewegen. Dan is mijn vraag: WAT weerhoudt die aarde waar die pijlers tegenaan duwen om uit elkaar te bewegen?

Frans

Allemaal onzin, op m'n rug heb ik het niet druk
maar ik krijg én op m'n rug én op m'n buik wel trek op den duur.

Coulash schreef op zaterdag 26 juni 2010, 13:07:


En soms gaat het ook ineens verbazingwekkend makkelijk om een verschilletje te maken, daar kwam ik gisteren achter.
De overbuurman van de plek van mijn paarden heeft een 2 jarig shetje als weideornament. Gisterenavond aan de praat geraakt. Zijn overbuurvrouw was aan de wandel met een 2 jarige shetruin en die werd er even bijgezet. Dolle pret die 2. Ik heb hem verteld (en overbuurvrouw vertelde het ook nog eens) dat een paard alleen niet goed is en waarom dat zo is. Hij was eigenlijk heel verbaasd, had er nog nooit bij stil gestaan. Zijn vorige shet heeft hij 8 jaar alleen gehad, vertelde hij nog. Ik vroeg hem of hij er geen 2e bij kon nemen of wist hij niet iemand die zijn shet erbij wilde zetten?

Zijn overbuurvrouw gaf direct aan dat haar shet er best bij mocht. Zij heeft paarden genoeg en kan ook nog een oogje houden op die 2 shetten.

joop schreef op zaterdag 26 juni 2010, 9:43:


Je hebt het over een ander midel dan ik. Ik zie dat aan de wijze waarop je het schrijft (en ik).
Het gaat in dit geval om http://www.holistischdierenarts.nl/vmchk/huid_en_vacht/gluco_balance_paard_phytonics_500_gr.html
Op basis van chinese kruidenkunde als ik het wel heb.

Wat is de achtergrond van dit paard? Want als ze niet naar buiten durft, ligt daar een enorm trauma.

@Karen:

Ik heb zijn voeding al lange tijd aangepast en zal dat blijven doen!

Tja en even over het "dan maar magnesium proberen"

Op een gevenen ogenblik ga je zoeken en info verzamelen wat je nog kunt proberen en ik ben best bereid om het te gaan proberen!