Ok, gisteren was het een frisse dag: een graad of dertien en er stond een straffe noordenwind. Alle paarden stonden in de wei, sommige wat uitbundig aan het ravotten met elkaar maar verder toch in peis en vree genoeglijk aan het grazen.
Alleen onze Carmen stond op stal.
Waar ze uitging toenwij op de wei arriveerden. Player ging eeen uurtje dienen als lespaard en ik gaf aan Carmen geen aandacht, ze stond op de wei te grazen en alles leek ok.
Na het rijden krijgen ze wat eten en Carmen haar graaskorf ging uit, ze ging van de wei voor 24 uur.
Tot mijn verbazing stond ze nogal zwaar te trillen, haar kruis ingetrokken, benen bijelkaar en bibberen maar.... Ze heeft nochtans een behoorlijke vetlaag en als Welsh zou je toch ergens moeten tegen kunnen zou je denken
Zou ze te weing kunnen eten met dat graasgeval aan om zich warm te kunnen houden bij ietwat "guur" weer? (wat is guur...)
heb ze aan de longe gezet en even warm laten lopen en dan op de paddock waar ze uit de wind kan staan maar wel niet in de stal kan een ruime portie hooi gegeven, na het warmlopen was het bibberen al gedaan en bleef ze in orde.
Dus ze wordt nog altijd dik van het gras ondanks de korf (oppassen geblazen en doseren is de boodschap) maar ze eet wel te weinig om zich warm te houden?
Vond het toch raar,
alles was weer ok vanochtend.