Okay, 's-avonds wilde ie ook niet in de wei van de week. Hij heeft ook een rare onderhuidse grote bult. Ik ga maar voor een vliegendeken kijken, ik heb liever dat ie in de wei staat dan dat ie voor de stal staat te hangen. Hij is alleen de enige die er last van heeft dus...nou ja. Groetjes Ingrid

Tja, ik krijg ook allerlei enge verhalen naar mijn hoofd gesmeten door de da, want als ik niet ent dan ben ik onverantwoordelijk bezig, niet goed bij mijn hoofd (dat laatste zeggen ze niet, maar denken ze wel ). Ik ga geen discussie met ze aan, ik vraag alleen of hij ook geent is voor de Mexicaanse griep. Nee, dus niet, das vreemd voor iemand die zo voor enten is. Einde discussie. Gr. Ingrid

Intussen ben ik er achter dat de voskleur recessief is.
De overerving tussen zwart, bruin en vos lijkt me ook duidelijk (obv die link die ik vond).

Maar hoe verhoudt de schimmelkleur zich hier tegenover? Dat is voor mij niet duidelijk.
Moet een paard altijd RR, Rr of rr hebben? Of kan de R ook slechts 1x voorkomen, dus gewoon R of r (zo begrijp ik de tekst)?
Want in het artikel wordt gesteld dat een hengst die RR heeft, altijd schimmelkleurige veulens geeft, los van de kleur van de merrie. Vandaar mijn redenering dat één R (of r) kan doorgegeven worden. Dus dat een paard bijvoorbeeld AaBbR kan zijn (en dus een schimmel) of AaBbr (en dus een bruin paard). Klopt dit?

Als de redenering klopt, dan is die R-factor zoiets als de rhesusfactor bij mensen. Je hebt 'm of je hebt 'm niet. Alleen dat die bij paarden uit 2 delen kan bestaan en dus enkel of dubbel kan doorgegeven worden... ???

Lena,
Puzzelend met paarden

Kaspar schreef op zaterdag 19 juni 2010, 10:47:


Nog even ter aanvulling;

Mijn fries is 7 jaar en heeft van veulen af aan netjes elk jaar zijn entingen gehad.
Mijn mini pony is 2 jaar en heeft vorig jaar zijn basis entingen 2x gehad.
Ze zouden officieel juli dit jaar weer geent moeten worden.

Wat zou dus in mijn geval raadzaam zijn?
Tetanus enten om de 5 of om de 10 jaar?

Ik ent alleen tegen tetanus. Om de twee jaar, omdat mijn DA had gezegd dat je paard twee jaar beschermd blijft. Maar nu ik hier vijf jaar lees ga ik daar toch nog eens navraag naar doen.

En de rare blikken, tsja, dat ben ik wel gewend, hoor. Die krijg ik al zo vaak omdat ik niet preventief ontworm en mijn jonge paard niet bijvoer (terwijl ze met eigen ogen zien dat ze echt wel groeit en blaakt van gezondheid). Dan kan dit er ook nog wel bij...

Gr, Dani

Kaspar schreef op zaterdag 19 juni 2010, 21:19:


Waar ik woon (UK), wordt tetanus maar eens in de 2 jaar voorgeschreven.
Ik vind dat voor mijn 20-jarige merrie die voor ze van mij was, wel regelmatig werd geent niet nodig.
Ik zou me met een 2 jarige wel netjes aan de regels houden, maar zou bij de DA even navragen waarom ze in NL elk jaar tetanus voorschrijven.
De 7 jarige kan wel een paar jaar zonder, en dat zal je zelf moeten beslissen omdat er nou eenmaal geen duidelijkheid is hoe vaak werkelijk nodig is.

Als je dierenarts het met je eens is, dan zou ik Maike niet laten enten, ik neem aan dat je hem liever niet ent vanwege eventuele bijverschijnselen.
Het is een afwegen van risico en benefit, en dat kan jij het beste in overleg met je dierenarts.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 19 juni 2010, 8:03:




Dat zal inderdaad het verschil zijn. Op een redelijk rustige weg met voldoende berm kun je op die manier prima je paarden laten kijken naar 'eng' verkeer en ze zodoende bomproof laten worden. Bij drukkere wegen, wegen waar weinig berm is of een combinatie daarvan is dat moeilijker. Zoals hier in de Randstad.
En zoals de weg waar TS het over had...

Stom, bedenk me nu, als de 2 jarige pas vorig jaar voor het eerst is gevaccineerd tegen tetanus, moet hij (of zij) dit jaar zeker weer een booster krijgen.

In Duitsland wordt tetanus ook elke twee jaar geent, de tetanus en influenza enting zijn ook twee aparte vaccins. In NL hebben de meeste artsen vaak alleen maar een coctailvaccin met tetanus en influenza, zal dus wel een puur commerciele reden hebben aangezien tetanus ook geen voorgeschreven enting is m.b.t. wedstrijden etc.

Marlies Sanders schreef op vrijdag 18 juni 2010, 22:19:


Ik heb wel eens een link geplaats van http://natuurlijkevoeding.yourbb.nl/
Daar vind je een hoop info over natuurlijk voeren van honden en katten.
Er bestaat ook een site van.

Onze kat was ook te dik. Ik wilde hem laten afvallen maar het was zo'n schrok op dat, wanneer ik hem om 06:00uur 's ochtends zijn voer gaf (half dagportie) dit al op was zodra mijn man naar beneden kwam....En onze kat is slim Dus 2e portie erin.
En ik mijzelf maar afvragen waarom hij niet af wilde vallen. Totdat ik tijdens een weekend zag wat er gebeurde...... Normaal gaf ik onze huisdieren altijd te eten maar deze kat had een streepje voor bij manlief....

Vanaf die dag voer ik dus alleen de kat. Heb het ochtendportie verstopt overal door de benedenverdieping. In de vensterbank, onder de bank, op richteltjes op de kast, in een bal in de keuken tussen het oud papier etc. Nu wordt er gewerkt voor zijn eten en het is nog leuk om naar te kijken ook. 's Avonds gaat hij vaak nog een rondje door de kamer om te checken of hij niet ergens iets heeft laten liggen.

Verder krijgt hij nog 2 kuikens in de loop van de dag of wat kippenvlees, lever,hart maagjes (rauw) en ja, hij lust wel rauwe vis dus dat eet hij ook zo nu en dan. Hij is weer keurig op gewicht.

Mijn DA vindt elke 2 jaar tetanus nodig, vanwege de grond in deze streek, waar tetanus veel zou voorkomen. Ik vind het onzin hoor, eens in de 5 ofzo lijkt me prima voor een ouder paard.
Maar nogmaals, ieder moet voor zichzelf weten of het het waard is het risico te lopen.
Zelf heb ik al geen 20 jaar een tetanus prik gehad. Ook niet slim.

Vorige week waren we op de markt. En kwamen daar een Engelse vriendin tegen, Sue.

Ze woont hier niet zo ver vandaan, nagenoeg aan het strand en heeft zelf nog 2 paarden. Het waren er tot vorige winter nog 3. Helaas is er 1 gewoon van ouderdom overleden... het dier was boven de 30 en de moeder van een 25-jarige merrie die ze nu nog steeds heeft. Ook nog een 20-jarige ruin. Sue is een rasecht paardenmens en zal nooit haar dieren wegdoen of verkopen.
Kortom... ik heb Sue het verhaal van deze bijna 1-jarige voshengst verteld.
(Hij is trouwens van Juli vorig jaar, dus moet nog 1 jaar worden.)
En ze reageerde eigenlijk gelijk positief... vroeg of ik haar op de hoogte wilde houden etc.etc. Dus ik had haar gevraagd of zij dan nog 'n paard erbij zou willen hebben?
En tot m'n verbazing beantwoorde ze dit bevestigend.
Sue heeft haar hele leven al paarden, heeft behoorlijk wat ervaring, ook met jonge dieren aanrijden voor andere mensen. Inmiddels is ze tegen de zestig... maar kennelijk heeft de zin in paarden houden nog niet verloren!

Wij hebben inmiddels de hele week kunnen nadenken... maar het idee dat hij misschien ook heel goed bij Sue terecht zou kunnen, en daar een evengoed liefhebbend tehuis zou kunnen krijgen... ging eigenlijk steeds vastere vormen aannemen.
In die tussentijd liet Juultje niets van zich horen.... en vanmorgen dacht ik: OK. Het wordt tijd dat wij weer aktie ondernemen, anders gebeurd er helemaal niets.
Nee... het is eigenlijk helemaal niet ons probleem... maar goed: je doet zoiets voor het dier he?

Dus ik heb Sue gebeld. En gevraagd of ze serieus was..... en dit dier op zou willen nemen. Oh ja, ik heb een heel anti-verhaal gehouden... (expres!) dat ie de dekens van haar andere paarden zou slopen... haha.... maar Sue bleef vastbesloten.
Ze wilde het dier heel graag zien en zou aan de hand daarvan een besluit nemen.

Dus.... Jules en ik keken elkaar eens even aan.... En binnen 15 min. was Sue hier met haar autotje. Ze liet er geen gras over groeien )
Wij met z'n drieën daarheen getogen... en gelijk naar het landje waar ie stond.
Nou.... toen Sue hem zag had ze gelijk iets van: wauw.... wat een mooi paardje.
Oh ja, en hij is vos... en Sue houdt nu eenmaal van vossen.
Sue uit de auto... en het was eigenlijk gelijk bekeken. Hij wandelt als 'n hondje achter haar aan. Enfin..... ik moet zeggen dat het dier ook een pak rustiger was als vorige week! Of ze nu sterk geminderd zijn met de volle emmer brokkies.... geen idee.
Uit uitprobeergedrag was er nog wel... maar niet dat idiote gekken gedrag wat ie vorige week heeft laten zien. Hanteerbaar.
Ik vrees dan ook dat ie vorige week echt stijf heeft gestaan van de suikers of zo....

Enfin, de eigenaren wonen er tegenover.... en ook die kwamen erbij staan.
Er was gewoon geen speld tussen Sue en het veulen te krijgen, ook hun hebben dat wel gezien. We hebben nogmaals goed afgesproken over hoe of wat...
Ook gevraagd of ze het voer even helemaal willen staken.... er staat nog gras zat en ze voeren hem ook nog bij met hooi/stro.... daarbuiten krijgt ie dagelijks... (niet lachen!!) appels, sinaasappels, dirospiro (Sharonfruit) en zelfs AARDBEIEN!!
Schijnt ie allemaal smakelijk te verorberen.... en ze hebben toch té veel.

Feit is dat ze dit paardje aan Sue gunnen en hij volgende week door ons (ALS we een trailer mogen lenen) per trailer vervoerd gaat worden naar haar plek aan het strand. De afstand om te lopen wordt echt te ver... dat zou minstens 25 km. zijn.

Dus het 'probleem' van deze hengst is opgelost. De huidige eigenaren blij.... Sue blij, wij blij en ik denk het paardje straks ook blij. Nu haar paarden nog ) gelukkig heeft ze een grote plek om ze weliswaar samen, maar nog even gescheiden door een houten omheining te kunnen houden. Kunnen ze mooi kennismaken zonder gelijk de kans op grote brokken.

Ik denk dat Sue en ik nog 'n leuke tijd gaan krijgen... want ik zal daar toch zo af en toe eens om de hoek kijken... belangstelling, eens zien hoe het allemaal gaat.
Zij hoeft het niet alleen te doen, ik zal haar met alle plezier helpen als dat nodig is.
Ook zou ik toch sowieso haar paarden bekappen.... ze kan zelf niet meer zo goed bukken en dat is voor mij geen probleem. Dus: wordt vervolgd!

Zo, en nu nog wat Juultje betreft. Aangezien ze er naast wonen... zijn we ook gelijk daarheen gegaan. Juultje stond onder de douche, maar mams was wel thuis.
En die vertelde dat Juultje toevallig ook besloten had om niet verder te willen gaan met het paardje. a) geen tijd b) geen zin. Ze zag het niet zitten, in geval het dier hier zou komen, om alle vrije tijd erin te steken en er veel werk van te maken.
Nou... niet leuk, want de ware paardenspirit ontbreekt dan m.i., aan de andere kant wél zo eerlijk. Ook zijn haar ouders niet bereid om haar iedere keer weer te gaan brengen waar het dier staat. Ze willen geen paard op hun eigen terrein.....
Kortom: geen medewerking dus.
Een duidelijk verhaal waar ik wat paarden betreft gewoon een punt achter moet zetten.

Natuurlijk heb ik ook weer minstens een half uur besteed aan het puppiestaren aldaar haha.... 11 jonge Refeiro do Alentejo's... wat een fun!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.