Hallo,

We hebben een 14 jarige merrie met een olifantsbeen.
Als het paard veel gereden wordt en de nodige -koude-compressen krijgt als dit niet mogelijk is, dan valt het allemaal mee. Het loopt ook goed en heeft er soms een beetje last van (bij heet weer) dan loopt ze een beetje stram, wat over gaat zodra we een tochtje gaan maken. Mijn vraag is nu: Is het verstandig om deze merrie nog een keer te laten dekken? We hebben inmiddels diverse veeartsen deze vraag voorgelegd en alle antworden zijn anders -laat ik me maar beperken tot 50% nee, en 50% geen probleem, mits er veel bewogen wordt. Heeft iemand een goed advies hierover -liefst met ervaring met een dergelijk probleem-?

Hallo,

We hebben een 14 jarige merrie met een olifantsbeen.
Als het paard veel gereden wordt en de nodige -koude-compressen krijgt als dit niet mogelijk is, dan valt het allemaal mee. Het loopt ook goed en heeft er soms een beetje last van (bij heet weer) dan loopt ze een beetje stram, wat over gaat zodra we een tochtje gaan maken. Mijn vraag is nu: Is het verstandig om deze merrie nog een keer te laten dekken? We hebben inmiddels diverse veeartsen deze vraag voorgelegd en alle antworden zijn anders -laat ik me maar beperken tot 50% nee, en 50% geen probleem, mits er veel bewogen wordt. Heeft iemand een goed advies hierover -liefst met ervaring met een dergelijk probleem-?

Tony schreef op dinsdag 15 juni 2010, 2:29:


Weet je waar de mok door ontstaat? De oorzaak?
Wat je doet met een leempapje is in feite de mok afdekken zodat vliegen etc. de zaak niet kunnen vergeren. Ik weet dat het in Spanje en hier in Portugal wel wordt gedaan.
Hier is het trouwens rode leem. Dus een heel goedkope behandeling voor ons, indien nodig. Wij hebben hier geen mok... wel worden wondjes soms veroorzaakt door vliegen.

Wat misschien een tip is voor je, colloidaal zilverwater proberen.
Op deze site: www.colloidaalzilver.nl staat precies beschreven hoe je dit eventueel zelf kunt maken... een beginset kan daar gekocht worden, ook het zilverwater zelf.
Het heeft de eigenschap om schimmels en ook bacteriën te doden, dit zonder verdere bijwerkingen. Als je zelf een beginset koopt, wat in jullie geval denk ik het goedkoopste en het handigste is.... kun je vele honderden liters maken.
Zelf heb ik uitstekende ervaringen met zilverwater.... maar het kent heel veel toepassingen. Google er maar eens op...
Ik hoop dat je er iets aan hebt!

Groetjes,
Wil.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Tony schreef op dinsdag 15 juni 2010, 2:37:

Een olifantsbeen is in feite een opeenhoping van vocht, oedeemvorming dus.
Dit door een niet goed of helemaal niet meer functionerende lympheklier.
Veelal ontstaan door b.v. een verwaarloosde ontsteking... een verslagen droes...
Hoe meer je beweegt met zo'n dier, hoe meer doorbloeding, en dus een betere afvoer van afvalstoffen. Een olifantsbeen kan nooit meer genezen, het gaat dus nooit meer weg.
Het is niet erfelijk dus dat zou geen beletsel zijn om te fokken.
Je zegt zelf dat ze met warmer weer meer last heeft.
In hoeverre heeft ze er last van als er een extra belasting zou ontstaan?
Het gewicht van een veulen?
Als je de merrie laat dekken, gezien dat zij meer last heeft met warme dagen... zou ik kiezen voor een vroeg veulen... dus dat ze voor de warme dagen al bevallen is.
Jij kent het paard het beste... ik zou ervoor kiezen om altijd in haar belang een keuze te maken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

P.s. ik vond nog een stukje tekst voor je...

Quote: Colloïdaal zilver vloeistof en zalf wordt ingezet als alternatief antibioticum voor het chemische antibioticum van de reguliere diergeneeskunde. Speciaal bij de bestrijding van bacteriën, virussen, parasieten en schimmels is het zeer effectief gebleken.
Tegenwoordig is geconstateerd dat vele ziekteverwekkende bacteriën, schimmels en virussen een immuniteit hebben opgebouwd tegen de werking van de reguliere antibiotica. Bovendien blijkt dat de meeste reguliere antibiotica ook de nuttige darmbacteriën vernietigen. Hoewel colloïdaal zilver vele schadelijke bacteriën opruimt, blijft: de darmflora intact.
Voor het behandelen van een schimmel met zilverzalf, dient de huid lokaal ingemasseerd te worden. De zilverzalf dient minimaal 5 minuten in te trekken. Dit 4-6 keer per dag herhalen, na enkele dagen is resultaat zichtbaar. Einde quote.

Hoe je vrij gemakkelijk aan zilverzalf kunt komen:
http://www.juniperus.net/info/colzilv.htm

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Dat eerste bericht kan iedereen toch schrijven?
Echt gaaf hoor, zo met t hele spul op stap, je bent echt wel stooer

Nooouuuuuu de Ier jaagt wel hoor....maar op dat stuk kan het weinig kwaad,helemaal omgeven door hele brede sloot en dijk,dus daar mag hij zich uitleven.
Elders doet hij het (nog!) niet....En hij probeert nu ook op Lucifer te 'jagen' dus ik ga niet te vaak met het hele troepje op stap :)

Dankjulliewel Wil en Marlies :)

sita had dit ook in iets mindere mate als ik haar net had... die walste je plat als je nog maar aan een bepaalde voet dacht Dit was wel niet echt van een trauma denk ik, maar meer vanuit een gruwelijke hekel aan aangeraakt te worden in het algemeen. Ik ben begonnen vanop een veilige afstand met mijn stick; dat was net te doen zonder zelf omver gelopen te worden of trappen te krijgen.
nu heb ik haar inderdaad zo ver dat je vraagt om een voetje en dat ze die zelf geeft, maar dat heeft ontzettend veel clickjes en veel snoep gekost en dan nog durft ze wel eens wat 'trekkebenen' als het haar niet echt met haar zin is of het te lang duurt.
tgeluk hier was wel dat sita's absolute zwakke plek snoep is; dat maakt de keuze tussen je voeten laten aanraken en snoep krijgen of in het wilde weg trappen en nx krijgen wel iets makkelijker.

de merrie waar hier sprake van is, is zeker nog een paar graden moeilijker denk ik... werk verzekerd dus...

In plaats van blauw spray zou ik Betadine spray gebruiken.

Wil, je bent niet de enige hoor! Ik heb ook een explosieve merrie gehad. Ze trapte naar anderen paarden en gericht naar mensen. En als je erop zat was het letterlijk rodeorijden. Ze deed alles om je eraf te krijgen en werd daardoor echt levensgevaarlijk voor mij en voor mijn omstanders. De enige keer dat ik eraf ben gevallen trapte ze nog even net langs mijn hoofd af . Ze was altijd fokmerrie geweest (had predikaat stermerrie was een afstammeling Zeoliet x Faran). Ik heb haar voor mijn eigen veiligheid verkocht, met alle tekst en uitleg erbij. Toen ze eenmaal bij de nieuwe eigenaar stond bleek ze door hem wél te berijden te zijn. Hij woog zo'n 90 kilo (ikke rond de 50) en heeft haar meteen laten dekken.

Daarnaast heb ik aardig wat pismerries gezien van andere paardenliefhebbers, dus nee......doe mij maar ruinen . De eerste en laatste keer dat mijn paard samen met een merrie de wei deelde besprong hij haar letterlijk zo'n 5x in een kwartier, en dat de hele dag door. De merrie was natuurlijk alleen nog maar hengstig van mijn ruin En uiteindelijk moesten ze uit elkaar omdat de merrie rugproblemen kreeg. Ook een reden om mijn ruin niet meer bij een merrie te zetten.

Groetjes Jolanda

Mijn merrie kreeg tijdens de dracht olifantsbenen, dus lijkt me riskant.
Maar ik denk dat je al een duidelijk antwoord hebt van de DA's. Niemand kan je garanderen dat het fout of goed zal gaan, het is een risico dat je neemt.

Ik was er ook al bang voor om zulk nieuws te horen . Vind het zo sneu!
Heel misschien dat er dan nog een lichtpuntje is als er bij navraag nog een nieuwe optie naar voren komt. Hoe lang moet je ( en vooral ook het veulen) nu wachten op een antwoord? Super dat je je zo ontfermt over dit kleintje! Wel schandalig dat het nodig is.

Groetjes Jolanda

Gisteren was het dan zover!
Na een dikke 4 jaar grondwerk voor het eerst op de rug van Takoda!
Wat was het een heerlijk gevoel.
Na een aantal rondes in de bak gelijk een wandeling in het bos gemaakt.
Alsof ie het al jaren deed
Hij was zo relaxed dat we zelfs al een drafje gedaan hebben.
Ben zo trots op hem!
Verheug me al op de volgende rit!

Natuurlijk heb ik dit gisteren niet alleen gedaan.
Thanx, you know who i mean!

Groetjes Joyce

Na m'n vrolijke verhaal over Takoda, gaat het met Janka helaas niet zo goed.
Zij heeft vorig jaar april een pees gescheurd aan haar voorbeen, waar ze eigenlijk redelijk uit was gekomen.
Wat precies gebeurd was weten we niet. Ze kwam mank de wei uitlopen. Nergens iets van wondjes, alleen een dik been. Ze moest eigenlijk op rust op stal volgens de veearts, maar dat zag ik niet zitten. Aangezien ze dan gekker wordt dan dat ik haar gewoon tussen de groep laat lopen.
Het heeft lang geduurd, maar uiteindelijk ging het goed met haar.
Wist ook dat ik waarschijnlijk niet veel meer met haar kon, maar een wandeling zou er vast wel inzitten.
Nu ik me voorgenomen had hier weer eens voorzichtig mee te beginnen, loopt ze weer mank.
Waarschijnlijk heeft ze hetzelfde, maar aan haar andere voorbeen.
Vandaag komt de veearts langs. Ben benieuwd wat ie zegt.
Toch niet te geloven dat zoiets 2 keer kan gebeuren.
Net als vorige keer weer mank uit de wei gekomen......

Heeft iemand hier ervaring mee???