Leonieke schreef op zaterdag 12 juni 2010, 22:48:


Da's waar. Nu, mocht ik nogmaals gaan... zal ik zeker foto's maken en proberen om hem op de juiste schofthoogte te meten. Ik zal z'n rughoogte wel voor ogen hebben... en niet z'n schoft. Het ging ook allemaal veels te snel..... zelfs de camera is in de auto blijven liggen....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Leonieke schreef op zaterdag 12 juni 2010, 22:54:


Je gaat haar kopen..... ???????
Soms is het waardeloos als je een paard voor iemand anders traint.
Zeker als de eigenaar niet wil inzien wat het beste is voor het dier.

Heb je ooit nog weleens contact opgenomen met het adres wat ik je toen gegeven heb? Van die Karen?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Spirithorses schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:10:


Precies. Aan de ene kant niet... omdat ik 2 paarden echt wel prima vind...
Aan de andere kant had ik er wél al over nagedacht... omdat Chaser niet meer speels is en het soms voor Catcher weleens saai is... die doet z'n uiterste best om wat rond te gaan keten, maar krijgt Chaser nauwelijks in beweging...
Maar goed, nee, dit hoeft niet perse 'n paard te zijn, ook niet perse dit paard.
Had ook een grappige shethengst kunnen worden of zo....
En Pien.... er zijn hier zoveel paarden! Al zou ik dan wat betalen... is ook nog een mogelijkheid.
I correct you. Het is Conrad van Pruijssen die samen met mij Catcher opgevoed heeft. En die was, vooral in z'n hengst zijn niet gemakkelijk.
Op het moment dat Catcher naar België vertrok was hij veel gezeggelijker, gecastreerd, opgevoed, verkeers- en zadelmak. (ZADELmak is bij mij nog niet een ruiter erop, ik heb wel 'gehangen') Ook aan de dubbele longe gelongeerd.

In België zou hij alleen een beetje stuur- en beenwijs gemaakt worden. Beetje doorrijden, stapritjes met 'n ruiter.... pak 'm beet: paar keer of zo.... Niet meer, niet minder. Beslist niet voor training. Kon ook niet... wilde ik ook niet, is ook niet afgesproken. Hij was toen nog maar 4,5 jaar oud he?

Ja, ik denk wel dat ik dat ga redden. Dit gedrag komt ergens vandaan.
Frustraties van alleen staan, geen speelgenootje... verveling.... en veels te veel krachtvoer. Tuurlijk besef ik dat hij mij net zo goed zal uitproberen. So what?

Loskoppelen van Juultje.... nog niet. Ik moet eerst uit zien te vissen hoeveel ze er nu écht voor over heeft. En dat het geen puberale bevlieging is.
We hebben gewoon nog niet de gelegenheid gehad om er serieus, ook met haar ouders erbij, over te spreken.

Zoals ik al eerder schreef, ik hoop dat ik sneller kan denken en reageren als hij.
Hij is nog geen volle hengst. Als dit niet te lang meer duurt, kan er heus nog wel wat aan opgevoed worden. Lijkt mij dat als je langer wacht de problemen voor die mensen alleen maar erger worden. Hij groeit, wordt wél volgroeide hengst én wordt met iedere handeling nu bevestigt in zijn 'baas' zijn... dus dat gaat onherroepelijk fout.

Nog iets... het hoeft niet persé mijn persoontje te zijn die hem verder zou willen opvoeden en verzorgen. We kwamen er nu zo onverwachts aan... en daarom ga je nadenken. Mocht het zo zijn dat iemand hem graag zou willen hebben en dit aankan, zou ik er vrede mee hebben hoor.
Die mensen hadden veel beter een wat ouder paard, misschien een ruin of een merrie kunnen halen.... i.p.v. een jonge hengst. Ze hebben gewoon 0,0 ervaring.
Haha... Pien, ik weet het. Echt. Was ik ook niet van plan.


Groet, Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Spirithorses schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:12:


Neenee Pien... echt niet.
Het was meer bij wijze van spreken....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Koen Theys schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:21:


Dat dacht jij.....
Zat argumenten om het vooral NIET te doen... dat zou het allerverstandigste zijn!
Wat ik zelf leuk vind is gewoon weer de uitdaging.... en het spelen met Catcher.
De rest is gewoon hard werken!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

trea hoex schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:24:

Tsja... we gingen uit van een klein pony-veulen.... en om eventueel te helpen... daarom gingen we eens kijken. Dit had ik dus never nooit verwacht!
Jules zegt heel verstandig: het is niet ons probleem. En dat gaan we er ook niet van maken.
Hadden die mensen nu wél wat ervaring gehad... was ik nog wel bereid om daar een paar maal naar toe te sjezen en ze het e.e.a. bij te leren... helaas gaat dát dus niet op!
Dan had ie daar mooi kunnen blijven staan want de plek is helemaal niet verkeerd.
Nee Trea, niets in het leven is for sure... en dat is iets wat ik ook heel goed besef.

Alle tijd van de wereld Trea, in Portugal gaat de tijd niet zo snel )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:32:


Deels. Zelf vind ik de uitdaging ook leuk. En voor het dier zelf....

Want het lijkt leuk... vrij rondrennen in een olijfgaard en je heerlijk volvreten...
Maar hij vind het niet leuk. En dat begrijp ik. Hij is eenzaam en gefrustreerd.
Hij moet het liefst in een gemengde kudde. Dát zou de allerbeste oplossing zijn.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 12 juni 2010, 23:44:


Nee ik ga haar niet kopen. Ik heb er serieus over nagedacht en ik zou het ook wel graag willen, maar ik kan het momenteel gewoon niet betalen. Ik weet niet wanneer ik weer een leuke baan ga vinden en ik weet dus niet hoelang ik nog in NL blijf en of ik misschien zelfs wel weer ga studeren. De koop zou nog wel lukken, maar die maandelijkse kosten, en wat als ze ziek wordt... Nee, niet verstandig.

Maar toen ik aan het denken was over haar al dan niet te kopen, was mijn conclusie dat ALS ik dat zou gaan doen, ik haar opnieuw wilde laten beleren door iemand die heel goed is met moeilijke paarden.

En toen bedacht ik dat zelfs als ik haar niet koop, dat sowieso wel het beste voor haar zou zijn. Ik ben rijtechnisch gewoon niet goed genoeg om de problemen die ze heeft op te lossen, ben ook te onzeker daarin en dat voelt ze natuurlijk feilloos aan.

Dat is dus mijn voorstel, haar laten beleren op mijn kosten, bij degene die ik geschikt vind daarvoor. Hij moet haar en mij daar dan wel heen willen brengen en ik wil er wel een paar voorwaarden aan stellen. En waarom zou ik me wel diep in de kosten steken als ik haar zou kopen, maar niks willen betalen als ze niet van mij is? Dat slaat toch eigenlijk ook nergens op. Het gaat mij erom dat het paard geholpen wordt, en zo kan dat toch nog relatief goedkoop. Het maakt de kans dat ze bij de slacht gaat eindigen stukken kleiner.

Ik heb geen idee of hij er op in zal gaan.

Nee, heb geen contact meer opgenomen met die Karen... heb al wel een ander bijrijdadresje (1x in de week) en misschien een hele leuke IJslander om te verzorgen maar dat is nog even afwachten. Druk genoeg dus, op zich.
Mocht ik straks toch ineens helemaal zonder zitten, dan zal ik haar zeker benaderen!

Leonieke schreef op zondag 13 juni 2010, 0:15:

Ik vind het bewonderenswaardig wat je wilt gaan doen Leonieke... echt.
Je moet wel heel veel om dit paard geven.
Waar ik het idee heb dat je de eigenaar niet zo erg meehebt he?
Laten we maar hopen dat het voor het dier goed uitpakt en hij er wél op ingaat.

Leuk!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zondag 13 juni 2010, 0:37:


Nee, niet echt... en hij reageerde nota bene op mijn advertentie op Marktplaats, waarin ik heel duidelijk vertelde wat ik leuk vond om te doen en op welke manier ik met paarden omga. Niet te geloven he?!

Ik heb wat met dat paard ja. Al is het alleen maar omdat ik iets in haar zie wat verder niemand in haar ziet daar (-> zag, want ze zien wel hoezeer ze al veranderd is). Ook toen ze me de paddock wel uit wilde trappen in het begin. Dat is gewoon niet wie ze is. En ze laat dat nu ook zien, een veel zachtere uitdrukking in haar ogen en in haar hele houding. Veel rustiger. Iedereen zegt dat ze zo anders is geworden.

Het is gewoon onbetaalbaar als zo'n paard waar niemand wat mee aan kon vangen (je hoefde maar naar haar hoofd te wijzen of ze werd link, heeft verschillende halsters kapot getrokken met poetsen en opzadelen) ervan geniet als je haar hoofd aait. Dat ze dan alles loslaat en gewoon ontspant. Voor het eerst in haar leven!
Ik kan het idee gewoon niet uitstaan dat dat alles straks weer verpest is omdat het volgens de eigenaar niet snel genoeg gaat...

Maarja, de andere kant is dat ik nu een beetje 'vast' zit met haar. Ik weet niet goed hoe nu verder. Ook met grondwerk is er nog een hoop te verbeteren maar er zijn zoveel methodes en zoveel manier, zoveel oefeningen... En dat alles kost ook zoveel. Ik zie door de bomen het bos niet echt meer.

Leonieke schreef op zondag 13 juni 2010, 1:14:

En wat is 'hij'? Een handelsstal? Gezien de haast die hij heeft?
Om wat? Wat wil hij zelf met deze merrie?
Da's wel duidelijk. Ook goed dat je toch al zo'n eind met haar gekomen bent.

Daarom ook mijn vraag... als anderen er ook mee 'werken' en het dan weer verpesten... schiet het voor jou én het paard dus niet op.
OK, dat begrijp ik. Op dit forum kun je natuurlijk altijd om raad vragen.
Misschien zijn er mensen in jouw buurt die je zouden kunnen helpen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wow wat krijgen jullie paardjes weinig in vergelijking met de onze...
Die van ons lopen nu van 8 tot minstens 18 (meestal later) op de wei en kunnen dan ook hooi eten.
En verder krijgen ze eigenlijk 10 kg hooi per dag per paard er nog bij, maar dat eten ze niet altijd op. In een hooidispenser overigens, dus we hoeven maar 1 maal per dag te vullen. In de winter kregen ze 15-20 kg hooi per dag per paard.
Arm hooi kopen?

En jullie paardjes zijn niet te dik aan het worden?
Dat is nu dus een beetje het probleem aan het worden hier namelijk.
Ik krijg het er niet meer af gereden. Ik zou heel graag meer willen voeren maar echt een te dik paard is ook niet de bedoeling.
Zal hier in de buurt eens kijken of ik wat armer hooi kan vinden, maar als ik heel eerlijk ben vind ik dat we al wel redelijk goed hooi hebben wat dat betreft.
Het blijft een probleem.

Gewoon doen Wil, met alles wat je in de jaren geleerd hebt zal je dit paard een goed tehuis kunnen bieden. Je hoeft hem niet voor altijd te houden, je kan het ook als tussenstap zien, en dan op langere termijn beslissen waar hij naar toe kan, of bij jou blijven.
Je kan niet alle paarden redden, maar degene die zo prominent op je pad komen wel. Als je het niet doet blijft hij in je hoofd rondspoken.

Wil schreef op zondag 13 juni 2010, 1:39:


Eerlijk gezegd, geen idee. Hij had haar gekocht voor een verzorgster die inmiddels weg is. Zelf ment hij alleen maar (met andere pony's). Ik heb wel zo mijn vraagtekens bij de reden waarom hij verzorgsters heeft rondlopen... Hij wil iig graag dat er gereden wordt, andere dingen vindt hij niet zo nuttig.


Dat is wat nu dus gebeurt, achter mijn rug om.


Heb ik ook gedaan, en ik heb waardevolle tips gekregen die me weer verder hebben geholpen. Maarja, als je nieuw bent hier dan krijg je nou eenmaal niet zo denderend veel reacties. Logisch, maar wel jammer...