Ilma Meijer schreef op vrijdag 11 juni 2010, 0:03:


Ik heb het niet helemaal correct verwoord eerlijkgezegd. Over tekorten bij onze meest ' recente' eczeempaarden 2008 t/m 2010 .We hebben er meer gehad hoor, maar die zijn hier nu niet meer (verhuizing/verkocht).

-Een eczeempaard had ernstige tekorten/leveraandoening. Was (toen) jong pensionpaard dat hier ziek en sterk ondervoed gekomen was. Heeft 4 maanden medicatie van de DA gehad, oa levermedicatie.
Die is nu in orde. Het eczeem bij hem kan gekomen zijn door ondervoeding/leverproblemen. Loopt op gras met eczeemdeken. Gaat goed, schuurt af en toe lichtjes maar huid intact dus beter gelukkig en gezond op gras dan eenzaam in paddock. Heeft 2 jaar geduurd eer-ie er bovenop was.

-Ander eczeempaard (mijn eigen Fjord Izzy) ook geen enkel tekort en snel dik dus chronisch op dieet.

-Oakley: Jeukbok met schilferhuid toen ze hier kwam. Nooit bloed geprikt overigens. Gaaf toen ze weer wegging.

-Bombita: Eczeempaard van Evy waarmee we wat aan het klooien zijn. Bloed was in orde, geen wormen, geen leveraandoeningen, geen vit D, E/Seleniumtekorten, geen Lyme. Wel duidelijk overgevoelig voor UV straling dus streng met eczeemdeken. Loopt gewoon op gras en heeft prachtige huid maar doe die deken geen twee uur af......

-En ander pensionpaard waarvan eigenaar het toch niet helemaal kan laten om wat dingen te voeren; worteltjes, appeltjes etc. Iets verstoorde leverfunctie (meen ik me te herinneren) dus kruiden supplement met spelt. Eigenaar wil dit zo. Dit paard is de enige waarvan het eczeem maar net onder controle is. Bij minste of geringste (gras, dikke manenkam) -->eczeemuitbraak. Niet meer zo erg als voorheen maar ik weet heel zeker dat het beter had kunnen zijn als eigenaar hem niks meer bijvoerde.

En nu naar bed!
Groetjes, Pien

Ilma Meijer schreef op vrijdag 11 juni 2010, 0:17:

Hier zelfs 2 verschillende likstenen... 1 Himalaya, en 1 rode Rocky.
Ik vermoed... zoals je het beschreven hebt... dat Magnesiumtekort weleens de oorzaak zou kunnen zijn voor de problemen. Helaas heb ik gewoon niet voldoende kennis om erover te kunnen oordelen.
Is het zinvol om gewoon, desnoods een uitprobeerverpakking, Magnesium te geven?
Er zit te weinig Sel. in de NL bodem, waarschijnlijk in heel Europa.
Dus een tekort daaraan lijkt ook waarschijnlijk.
Aangezien jij dit nu d.m.v. bloedonderzoek weet... kun je gericht gaan bijgeven.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilma Meijer schreef :

Hoe weet je dat je paard magnesiumtekort heeft?
Voor zover ik weet kan dat namelijk alleen vastgesteld worden dmv spierbiopt en da's nogal ingrijpend.

Groet, Pien

Ow, laatste, by the way:
Al deze bovenstaande paarden hebben we zeker een jaar of langer totaal van het gras afgehouden.
Sommigen (Bombita en Izzy) zelfs langer (paar jaar).

Nu zijn we daar doorheen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 11 juni 2010, 0:25:


Gedeeltelijke uitslag van het bloedonderzoek, doorgebeld gekregen van de DA..

Ilma Meijer schreef op vrijdag 11 juni 2010, 0:33:


Een bloedonderzoek is geen spierbiopt. Met een bloedonderzoek kun je geen magnesiumtekort vaststellen.
Bij een magnesiumtekort zal het lichaam magnesium uit de spieren halen om het bloed te kunnen aanvullen. De magnesiumwaarde in het bloed kan dus normaal zijn, terwijl er een ernstig tekort is. Omgekeerd kan ook. De magnesiumwaarde in het bloed zegt eigenlijk vooral iets over het magnesiumgehalte van de laatste voeding.

Omdat een spierbiopt nogal ingrijpend is en in normale gevallen extra magnesium geen kwaad kan, is het praktischer om bij twijfel gewoon magnesium uit te proberen.

Voor wat betreft insulineresistentie is het verstrekken van magnesium niet bedoeld voor het opheffen van een tekort. Het is het overschot aan magnesium dat een heilzame werking heeft, omdat het overschot de cellen gevoeliger maakt voor insuline. Dus in geval van insulineresistentie heeft een bloedonderzoek sowieso geen nut, want magnesium is dan heilzaam juist als er geen tekort is.

Frans

Wil schreef op donderdag 10 juni 2010, 23:43:


Of iemand dat nodig vind en wil doen is aan de betreffende persoon. Voor het schorsingssysteem is dat geen vereiste. Het is niet de bedoeling dat we mensen na een schorsingsperiode nog gaan aanspreken op hetgeen zich afspeelde VOOR de schorsing. Anders gaat de discussie gewoon weer verder waar hij gebleven is, en dat is niet de bedoeling. Afgelopen, ander onderwerp, zand erover.


Dat lijkt me een prima optie.

Frans

Wil schreef op donderdag 10 juni 2010, 23:33:


Frans gaat hier niet op antwoorden, want jij hebt het al prima verwoord.

Ik geloof niet dat deze discussie ergens toe gaat leiden: iemand is niet blij met het schorsingssysteem en wil van geen argumentatie horen. Het zij zo, je kunt het niet iedereen naar de zin maken.

En zolang iedereen zich netjes gedraagt wordt er niet geschorst en is er dus geen enkel verschil als met hoe het forum vroeger was, behalve dan dat mensen ietsje beter hun best doen om niet al te kwetsend over te komen. En dat ene verschil kunnen we alleen maar toejuichen.

Frans

Anja Seijn schreef op vrijdag 11 juni 2010, 0:01:


Niet anderen betrokken jou bij zaken... dat deed jijzelf toen je besloot jezelf aan te sluiten bij de persoon die al tijden het forum zo verziekt.
Jij maakt jezelf tot algemeen goed. Je láát je betrekken, opstoken, je praat voor hem en hij voor jou. Vind je het gek dat je de draad niet zomaar meer kan oppakken? Daarvoor is a whole lot meer nodig dan het uitzitten van 'je straf'.

Ja, hoor het muildiertje huppelt vrolijk door de wei.
Zijn beentjes zijn niet perfect recht, maar zeker goed genoeg.

Het blijft de ver van mijn bedshow om je paard op zo'n manier te rijden, maar wat ie zégt vind ik heel bemoedigend.
Eindelijk iemand in die stijf van traditie staande wereld die begrijpt wat een geweldig trainingsgereedschap clickertraining is en de moed heeft het te gebruiken.

http://www.examiner.com/x-7431-Animal-Training-Examiner~y2009m5d6-Steffen-Peters-clicked-his-way-to-victory-at-Rolex-FEI-World-Cup-Finals

Merel Stoffers schreef op donderdag 10 juni 2010, 23:35:

Spirithorses schreef op donderdag 10 juni 2010, 21:37:


Klopt, en dat vind zo ook heerlijk. Is een echte knuffelkont geworden in de afgelopen 3 jaar.



Ik zie nu al verandering. Vet of misschien ook vochtopéénhopingen verdwijnen. Manenkam slinkt, maar mag nog meer...


Punt is toen ik een aantal weken geleden stopte, plus ander extra's gaf haar hoefbevangenheid doorzette (iets waar ze waarschijnlijk al langer tegen aan hing)

Juist daarom durf ik niet te stoppen, het gaat in deze weken al stukken beter met haar. Er is behoorlijk wat van haar menu geschrapt.

jennet schreef op donderdag 10 juni 2010, 22:09:


Lukt je vast, ook hier een getraumatiseerde haf die wel door het draad wilde vliegen als hij de da alleen al zag/rook.

Is nu braaf, wel nog steeds supe-alert. Nu is de da gelukkig amper nog nodig, maar toch....

Wij hebben het ongeveer op de wijze zoals Pien beschreef opgelost. Dikke injectie spuit, hem daarmee over het gehele lichaam aaien. Stapje voor stapje, niet te snel, niet teveel ineens, al clickeren (ieekkkk met voedsel beloning )

Een wormenkuur is nu ook geen probleem meer. Gewoon snuitje even vast, spuit naar binnen en klaar. Ontworm overigens maar 1 x per jaar (in het najaar)
Vaccinatie hebben we dit voorjaar ook overgeslagen, om zoveel mogelijk triggers voor Nancy uit te sluiten (we schaffen toch geen startkaart aan bij de KNHS waarbij vaccinaties verplicht zijn)

Nancy krijgt steeds meer wondjes op haar hoefballen. Moet ik dit als positief (opruiming van rotzooi) of negatief zien (en moet ze misschien toch ontstekingremmers)

Zijn kleine korsterige wondjes. Ga haar voetjes straks even wassen met tea-tree-shampoo of zou ik beter betadine kunnen gebruiken? Of..... afblijven?