Ik was Tempête ook regelmatig met shampoo.
Omwille van haar eczeem.
Ik smeer redelijk wat kokosolie op haar manenkam,hals, staart, hoofd en oren, soms haar buik etc...
En na enkele weken begint dat allemaal aan te koeken en wordt het soms een gore brij. Zeker als het regent na een verse laag olie, gebeurt dat wel eens.
Ik denk dat het dan zo'n beetje vergelijkbaar wordt met Frans zijn motorolie-voorbeeld.
Goed wat shampoo erop en dan is dat weeral verdwenen en kan ik een nieuwe laag beginnen kweken.

En ach, stiekem vind ik het ook leuk.

De kilo's eraan krijgen is meestal makkelijk.
Eraf is wat anders.

Tempête was de laatste 2 jaar geleidelijk aan te dik geworden. (Door ziek te zijn, niet genoeg beweging, in verhouding te rijk voer? etc...)
Maar om haar weer te laten afvallen, terwijl ik haar niet naar behoren kan trainen, dat is absoluut niet simpel. (Het enige wat ze nu nog doet is 1 à 2 keer een wandeling, voornamelijk in stap.) Ze staat al 2 maanden op dieet en ik ben toch redelijk onverbiddelijk.
Ze krijgt héél weinig hooi. En ze krijgt 2 keer per dag van dat speciale suikervrije voer dat ze eigenlijk niet lust, voor haar spieren.
En enkele dagen per week loopt ze op de wei. (Tja, haar vriendje eet ook graag eens wat gras, anders zou ik dat niet eens doen.) De rest van de dagen vliegt ze met een plukje hooi in de paddock. En héél soms, als ze echt zielig kijkt, word ik weekhartig en krijgt ze 1 sneetje brood.
Pas nu, na 2 maanden begin ik geleidelijk aan wat verschil te zien.

En Puzzle vonden ze in de kliniek ook te dik.
Pony is 1m50 en woog 480 kilo. Is dat dan zoveel voor een Welshcob?
Ik zie het eerlijk gezegd niet. Hij had alleen zo'n gevulde buik van op de wei te lopen. Maar dat is op 2 dagen weg. Hij is de laatste dagen nog wat afgevallen en nu zie je zelfs gewoon zijn ribben en heeft hij een windhondmodel. Ik zou niet weten waar hij nog zou moeten afvallen. Achter zijn oren misschien?

Nog een andere manier is trouwens veulentjes fokken.
Charly is nog nooit zo mooi op gewicht geweest terwijl ze op de weide loopt. (Char is normaal chronisch te dik) Maar die kleine parasiet houdt z'n mammie in conditie

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op woensdag 9 juni 2010, 13:35:


Wat voor voer is dat dan? Wat zit erin? Ben nieuwsgierig.
En wat is weinig hooi?


Nancy krijgt nu enkele weken enkel hooi gemengd met stro (per dag per haflinger 1,25 plak hooi + 1,25 plak stro)
Afgelopen week, wanneer er weinig fructaan in het gras zit vroeg in de ochtend een uurtje op het gras. Dan krijgen ze minder hooi,.. (0,25 plak) doen dan net even voor ze in de weide gaan een beetje stro in de bak, daarna met een laagje in de maag in een klein stukje afgezet grasland. Anders vreet ze nog teveel gras.

Geen extra's.. wel heb ik een enkele keer een paar korrels geweekte weisencobs gegeven om te proberen (heb een probeerverpakking) Ze vind het lekker, maar krijgt het niet standaard. Misschien later wanneer er meer met haar gedaan kan worden als beloning.

Elke dag krijgt ze stapbeweging, een wandeling (brugje rond = ± 3 km.) of wat stappen (± kwartier tot half uur) in de paddock aan de longe.

Ze begint daadwerkelijk af te vallen. Manenkam is ook stukken dunner.

Wil schreef op woensdag 9 juni 2010, 1:34:



Inderdaad, voelde goed. Mijn eigen 'knorrie' (niet tegen mijn dochters zeggen )



Heb nu spierpijn van het zand terug scheppen in de paddock, was behoorlijk wat buiten naar "buiten" gespoeld



Jeps, thank.

Spirithorses schreef op woensdag 9 juni 2010, 7:32:


Pien, ik snap niet helemaal wat je bedoeld en misschien praten we ook langs elkaar.
Banjer is een pony die niet bijt, trapt, bokt, steigert of wat dan ook. Dus zijn "in de maling nemen" is nooit gemeen van aard. Met het in de maling nemen bedoelde ik (in de context van iets eng vinden) bv een volgende situatie:
Hij doet alsof hij iets heel eng vindt. Hij weet dat ik hem pas met rust laat als hij rustig blijft staan en zelf ontspant. Ontspannen betekent bv dat hij z'n hoofd naar beneden brengt en dus z'n hals strekt. Maar soms valt het mij op dat dit allemaal wel erg snel gaat en dan blijkt hij bv met z'n voorbenen in heerlijk gras te staan, waar die neus dan ook vol induikt.... Als ik hem dan vervolgens in die mooie blauwe oogjes kijk, dan krijg ik het gevoel dat hij zegt "ja, ik mag van jou niet eten tijdens het rijden, maar deze graspollen kon ik toch écht niet aan me voorbij laten gaan...." Ik kan de humor van dit soort ponykwaad wel inzien en dit soort dingen mag van mij ook (ik zou er bij m'n kinderen ook om kunnen lachen).

Groetjes,
Angelique

Nou....toen onze Zandora vorig jaar begin van de winter zo ziek was geweest heb ik toch erg veel moeite gedaan om er weer wat bij te krijgen, maar ondanks onbeperkt hooi en paardenkuil wilde dat niet echt lukken. Pas nu, in buik-hoog gras, begint ze weer een lekker lijf te krijgen. Het is ook de enige pony die nog restanten wintervacht heeft her en der.

Aafke schreef op woensdag 9 juni 2010, 11:43:


Waar probeer je me nu weer bij te slepen?

Karen Koomans schreef op zaterdag 5 juni 2010, 1:12:


Bedankt voor deze link! Ik vind vooral de "kontaanzichten" heel goed bruikbaar.
De pony van mijn dochter stond nl op dieet (nav beginnend dik en hard wordende manenkam) en ik begon me echt af te vragen of hij nu niet te dun werd (tja, als je de aanblik van een structureel te dikke pony gewend bent...). Maar nu weet ik zeker: hij is nóg niet genoeg afgevallen.

Kynshiri schreef op woensdag 9 juni 2010, 12:36:


Ja, dat ongevraagd bijvoeren, daar wordt ik dus ook niet goed van. Mijn winterweide ligt achter de boerderij, tegen de dorpsrand aan. Ik vond een aantal pony's onverklaarbaar steeds dikker worden in de sneeuw-periode. Totdat ik eens ben gaan kijken: in de weide lagen resten van oude brood, stoepstengels, groenteafval, aardappelschillen. Ik heb toen ook bordjes opgehangen en iedereen die ik "verdacht" aangesproken. Ik weet niet hoe vaak ik heb moeten uitleggen dat pony's die 24/7 in de sneeuw staan en goed bijgevoerd worden het prima hebben... En ondanks dit alles toch nog mensen met zakken oud brood!