Bij mijn hengstjes is alleen via de urine en bloedtest gedaan, zonder inspuitingen van wat dan ook.
Lijkt me beter dat ze eerst via de urine onderzoek doen, als dat twijfelachtig is kan altijd een andere test worden besproken toch?

Bij mij was bij alle 3 de testen (urine) eigenlijk al duidelijk dat het om cushing ging.
De 2 hengstjes zijn inmiddels overleden (combinatie van cushing, leeftijd en complicaties).
De ruin (inmiddels ook 26) doet het nog aardig, vermagerd sinds kort erg, wat met het gebit te maken heeft en een zware koliekaanval kort geleden.
Ik zou dus eerst gaan voor een urineonderzoek.

Ik ben zelf tegen het gebruik van de praam.
Liever een lichte sedering dan met de praam werken.
Veel artsen en hoefsmeden vind ik nogal snel naar dit middel grijpen, terwijl met iets meer tijd en geduld vaak ook datgene bereikt kan worden wat men wil.
Maar nogmaals dit is mijn idee.

Hartelijk dank voor de tips, 'm van de wei afhalen betekent vandaag hem op stal zetten en daar is ie zo ongelukkig.
we hebben geen mogelijkheid om hem in een paddock of dergelijke te plaatsen
we proberen hem vandaag op een zo kort mogelijke weide te plaatsen met zo weinig mogelijk gras
DA heeft ook gevraagd om hem zo spoedig mogelijk te laten vermageren
hij staat sinds 2 weken op een hele vette weide en vermoedelijk zijn de problemen dan ook ineens drastisch verergerd.

allen dank je wel

Aafke schreef op dinsdag 1 juni 2010, 21:35:
Ah... Fred. M'n oude vriend. Waar ik dit moois ooit van geleerd heb.
Doe 'm vooral mijn hartelijke groet.
Je zit dus nog in een beginstadium..... alleen door hoefgroei, en dus een volledige vervanging kan het goed komen. Voordeel = nu dat in het voorjaar de groei in het algemeen wat sneller gaat als b.v. laat zomerperiode... Je zult dus sneller weer het aantal cm. hebben waardoor ze weer aardig kan lopen.

Nee hoor... voor nu zelfs 'normaal'.

Nee, moet je ook niet proberen. Je kunt het alleen maar vertellen, en goed onderbouwen. Meer kun je niet.

Doordat je het 'vettig' houdt kunnen die mugjes niet steken. Op zich natuurlijk prima.
Als 't werkt.... dan werkt 't! Kijk wel even of walnootolie niet inbrand met felle zonneschijn, want dat durf ik zo niet te zeggen.

Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Hoi Tineke,

Je mailde me (toen je dit besluit nam) al dat het zo goed voelde bij Pien, dus heel fijn dat alles ook zo gegaan is. En nou vet genieten!!

Groetjes,
Angelique

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 1 juni 2010, 20:03:


Hoi Tineke. Leuk om wat van jou en D-Day te horen. ik was stiekem al aan het hopen dat je een verslagje zou schrijven.

groetjes Arina

Veerle Van Hecke schreef op dinsdag 1 juni 2010, 22:41:

Mooi dat je dit weet en ook wilt zien. Een paard kan idd. stikongelukkig worden in een stal. Het is gewoon geen oplossing.
Is er ook geen mogelijkheid om een paddock te creeëren? Desnoods d.m.v. een schriklint? Hoekje va het weiland afzetten misschien?
Die mugjes hebben een schuilplek nodig... dus: lang gras maar ook bomen en struiken. Daar zitten ze overdag. Hoe korter het gras, hoe minder kans op mugjes.

Daar kan je DA weleens gelijk in hebben. Afvallen is dan prima, probeer ook te voorkomen dat je paard suikers binnenkrijgt.
Succes ermee,

groet,
Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Weet je wat ik nou zo raar vind? Mijn paard staat al anderhalf jaar op hetzelfde stuk land. De rest zelfs nog langer. Maar af en toe lijken ze er toch nog te verdwalen. Een voorbeeld van vandaag:

Vanavond bracht ik mijn paard terug naar de groep. Ik doe haar halster af zodra ik op de wei ben. Ik heb een zak hooi bij me waarmee ik straks de ruif wil vullen, maar eerst even kijken waar de andere paarden zijn. Ik laat mijn paard achter bij de zak hooi en ze begint rustig te eten. Twee slootjes steek ik over, en ja hoor, daar staat de rest! Ze komen vrolijk aanlopen als ze me zien. Daar heb je de dame met ons eten, zullen ze wel denken. Dan krijgen ze mijn paard in het oog, aan de andere kant van de sloot en ze begroeten elkaar hinnekend.
Dat doen ze altijd als ze even is weggeweest .
(zo zien ze haar, tussen de struiken door)
Maar opeens slaat de blinde paniek toe: ZIJ STAAT DAAR HELEMAAL ALLEEN EN ZE KAN NIET BIJ ONS KOMEN EN WIJ NIET BIJ HAAR!!!!!! De paarden beginnen te gillen en te snuiven. Geen van allen komt op het briljante idee om gewoon even het hele stuk naar links te rennen, dan de bocht om, linksaf en tadaaa, iedereen weer bij elkaar... Op een gegeven moment heb ik één van de paarden mijn halster omgedaan en ze voorgedaan hoe je moet omlopen. Maar komop hey, hoe vaak lopen ze dat stuk?? Vijf keer per dag?? Twintig keer per dag?? Snappen jullie dat nou??