ik ga t maar gelijk proberen, om t verhaal een beetje neer te pennen ... vanmiddag neem ik een eerste les met lana, een paardje dat k mag gaan rijden,
ze is van een dame (zal ze vast wel leuk vinden dat k dat zo zeg ) die er heel lelijk mee gevallen is en ze toen maar gewoon heeft "laten staan", ondertussen zijn er nog een paar mensen afgedonderd maar ... t eerste dat ze altijd zeggen: "t was mijn eigen schuld".
Ik heb er zondag in de piste een half uurtje mee gestapt, de draf kon k niet "gezeten" krijgen ? de galop was dan weer zalig. tijdens de buiten-bos-rit daarna ben ik op haar collega-paard gestapt, zodat ik goed kon observeren hoe en of wat ze buiten doet, niets dus, zo ontspannen en rustig.
terug naar de weide ben k er wel weer zelf opgestapt, de eerstepaar honderd meter heeft ze me serieus getest, best nog doenbaar, maar toch pittig ...
daarna volgde de overgave, een gecontroleerde wandeling, met behoorlijk wat "moeilijke" momenten, oa een toeterende jeep
alles ok dus !
K heb in mijn leven al veel gereden, maar ben in deze "paardvriendelijke" wereld behoorlijk groen
lana wordt dus nog met bit gereden, maar voor zover ik dat kan beoordelen en vlgns eddy, is dat nu net t probleem, dus dat gaat er straks als eerste uit
de eigenaresse heeft er geen probleem mee ...
bij t paardje van mij dochter heeft eddy dat bit er eigenlijk uitgegooid zonder dat ik er heb bij stil gestaan, wat trouwens geheel probleemloos is verlopen.
Nu wil ik t allemaal heel bewust zien, meemaken, vandaar ook dat k t hier wil posten. als t jullie dus boeit, schrijf ik hier graag een aantal ervaringen neer...
grtz, lie.
Warboel
