Prachtig, Letje!
Ook ik ben gek op ons huidige huis. Ja, er zijn een paar nadelen, maar och, overal is wel wat (denk ik). Ik voel me hier alsof ik voortdurend op vakantie ben. Dan doel ik niet op dat ik weinig doe
, maar op het gevoel van intens genieten van de plek waar je bent.
Maar ik heb nog maar enkele landen van de wereld gezien. Ik wil heel graag veel meer zien, en 't liefst op zo'n manier dat ik (Gert en ik) alle tijd heb(ben). Om te genieten van de natuur, van culturen (mensen), om me te verbazen over al dat moois én verschrikkelijks dat de wereld biedt.
Ook ik kan me, net als jij schrijft Letje, heel gemakkelijk (bijna) overal een 'thuis' maken. Om luxe geef ik vrijwel niets. Doe mij een prachtig plekkie, m'n maatje (Gert) en de eerste levensbehoeften..., klaar
.
Voor ons pas in 2020, ondermeer vanwege financiele redenen. We willen graag voldoende geld hebben om het zo ongeveer, als we zuinig leven, financieel tot aan onze dood te kunnen redden. Pensioen hebben we nauwelijks opgebouwd, omdat we al lange tijd zelfstandig ondernemers zijn en er bewust voor gekozen hebben geen pensioenverzekering af te sluiten. Want m.i. betaal je je dan scheel, voor bar weinig.
Naast het financiele spelen ook familiebanden nog een rol. Een dochter die nog net wat jong is om geen probleem te hebben met een vader op duizenden km's afstand. En een vader die oud is nu, en het verschrikkelijk zou vinden als wij voor de rest van zijn leven zo ver weg zouden zitten. Misschien heeft hij ook over een tijdje onze verzorgende hulp nog hard nodig, en die willen we hem dan ook graag kunnen geven.
Karen
Warboel
