Hele fijne filmpjes, Esther, echt leuk om te zien hoe ontspannen het allemaal gaat.
Ik mag even een paar dingen zeggen om aan te werken, he (maar hou deze filmpjes zeker bij
)?
Maak je lichaamshouding inderdaad wat minder groot gebogen - t' zal beter zijn voor je rug
.
Eddy heeft gelijk als hij laat verstaan dat je veel praat, maar ik heb daar misschien meer concrete redenen voor. Ik zie dat je je paard heel veel ondersteunt bij wat hij aan het doen is, en dat is goed, maar ik zou me toch wat bewuster van zijn hoeveel verschil een paard eigenlijk kan maken tussen verschillende klanken.
Ik hoor laag/goed zo/mooi/ enz. allemaal door elkaar, in het tweede filmpje gebruik je drrrrraf én voorover buigen samen, op het einde van het filmpje zie ik dat je paard "goed zo" als de
bridge beschouwt en halthoudt (dat zie je overigens in het begin van filmpje 1 ook, hij reageert maar je re-cuet hem; kijk ook maar eens naar filmpje 3 op het einde als je "jaaa!" zegt en dan meteen "ga door"), je zegt x als hij al lang op z'n beloning staat te wachten.
Het lijkt me dus dat je zou kunnen kiezen om 1 bepaald geluid te gebruiken als "ga zo door"-signaal, iets dat betekent "dat doe je goed, als je dit blijft doen komt er een x (en een beloning)" .
Let er ook goed op dat je niet zomaar een geluid gebruikt als je paard er even uit valt. Geef gewoon een duidelijke re-cue (de cue opnieuw geven).
Je paard reageert veel meer op je gebogen lichaamstaal, maar jouw buiging onderhoudt de beweging meer dan ze werkelijk de cue is - eigenlijk weet ik niet goed wàt de cue nu is.
Ik weet niet of je mee bent met wat ik bedoel? Het is gewoon héél veel cues en hulpen bij elkaar, en ik denk dat je met minder kan; het zal je toelaten preciezer te werken.
Ik ben het met Christel eens dat de lage halshouding een monitor is voor hoe het er achteraan aan toegaat, maar dit hoofd-laag is nog maar een begin daarvan.
Alleen harder werken achteraan doet een paard gewoon sneller gaan - er moet érgens "begrenzing" zijn vooraan die zegt tegen het paard "nee, niet harder, blijf maar bij mij (onder mij) en recycleer die energie in iets meer gedragen". Als ruiter doe je dat met handen en zit, maar niet op de grond (of toch niet op deze manier). Door het paard te leren dat hij z'n hoofd naar beneden kan houden (ook als hij achteraan méér doet) nemen z'n hersenen eigenlijk die begrenzing over. Dat is uiteraard niet zo makkelijk als een weerstandbiedende hand (of zit, of hulpteugel, of dubbellonge); het is het pààrd dat het zelf moet doen. En uiteraard begin je dus eerst met gewoon ontspannen te kunnen draven met hoofd laag (da's al moeilijk genoeg), en pas dan te gaan denken aan "verzamelen".
Wat Eddy zegt over afwisseling, ja, dat ook. Vooral overgangen, zoals Piet aangeeft. Vraag bvb hoofd laag in stap, en kijk of het hoofd laag kan blijven bij een draf-overgang. Dat zal niet meteen lukken, maar precies omdat je veel overgangen vraagt (bvb 5 stappen draf, 5 stappen pas, 5 stappen draf enz) gaat je paard zich steeds meer op de achterhand klaarhouden om die overgang te maken.
Chapeau hoor!
Warboel
