Mijn Hannoveraan Don Carlos is vorige week 20 jaar geworden. Hij heeft al van alles gemankeerd en vorig jaar dacht de DA dat hij bevangen was. Dit bleek echter een hoefzweer te zijn. In Utrecht was jaren daarvoor de diagnose Artrose gegeven, uit de rontgenfoto's vorig jaar bleek dit echter ook niet waar te zijn.
Sinds 3 jaar staat hij bij mij thuis op een PN manier en wordt natuurlijk bekapt. Vorige week wilde ik gaan rijden, en had ik hem met zijn maatje Zorro in een nieuwe wei gezet naast de rijbak. Eerst ben ik met Zorro (6 jaar) aan de slag gegaan, dit is een verhaal op zich maar dat zal ik nog wel een keer vertellen. Toen wilde ik Don Carlos uit de wei halen, maar die had andere ideeen. Don is nogal op mij gericht en duidelijk leider, nu leek het alsof hij niet accepteerde dat ik eerst zijn onderdanige maatje had gepakt. Hij draafde en galoppeerde steeds weg.Omdat ik nooit achter hem aanga, dat heeft tenslotte toch geen zin wachtte ik af. Normaal gesproken geeft hij dan vrij snel op en komt naar me toe. Nu echter niet, hij kwam me voorbij en leek te stoppen. Maar nee hoor hij sprong over het hek naar een 2e wei en stond me bijna grijnzend aan te kijken.
Toen ik die wei inging kwam hij naar me toe alsof hij wilde zeggen, heb je gezien wat ik allemaal nog kan!
Ik ben gaan rijden en het was heerlijk. Hij zit lekker in zijn vel en was heerlijk ontspannen.

Vele malen hebben DA en hoefsmid (en overigen) tegen mij gezegd dat dit paard is afgeschreven. Ik ben er echter altijd in blijven geloven. Ik denk wel eens wat er gebeurd was als ik vele jaren eerder van PN gehoord had. Toch merk ik nog steeds dat mensen er sceptisch tegenover staan en ik ben nog steeds op zoek naar een manier om dit te veranderen. Wat me daarbij wel opvalt is het feit dat hier heel zwart wit wordt gekeken naar het houden van paarden waardoor mensen die wel geinteresseerd zijn afhaken.
Niet alles wat traditioneel is vind ik namelijk slecht.
Ik moet zeggen dat ik zelf zoveel mogelijk probeer mijn eigen weg te vinden waarbij ik niet alles overneem wat hier wordt aanbevolen. Tenslotte heb je te maken met je persoonlijke omstandigheden en is elk paard verschillend.

Mariël

Piet schreef op :

Kennis: Ja. Maar ook kijken en aanvoelen.
Puck heeft dit jaar meer last van een harde manenkam als andere jaren. De oorzaak ligt volgens ons is het veel rijkere hooi dat we op dit moment hebben. Plus heeft ze een vitamine E en selenium tekort dat wordt aangevuld middels een supplement.

Als ex-chronisch hoefbevangenheids- en hoefzweren paard blíjft het altijd oppassen. Graan krijgt ze niet, suiker en eiwit ook niet. Gras beperkt. Haar halen we na anderhalf uur naar de paddock. Want ze heeft heel snel een dikke manenkam. Na 24 uur paddock met hooi zie je die manenkam slinken. Voor ons een teken van overbelasting van haar systeem. We laten haar dan ook meer werken om de aanwezige energie te verbranden.

Ze loopt prima, zij het dat ze heel soms wat stijver is dan anders. Niet in haar hoeven/benen maar in haar lijf. Je zíét dat gewoon aan haar als ze anders-dan-anders-is.

Maarja, ze is inmiddels ook al 17 dus dan beginnen de jaren ook wel te tellen.

Groet, Pien