Anja Seijn schreef op donderdag 13 mei 2010, 18:34:


Niet slapen 's nachts is bepaald niet wat ik WIL. Het is één van de gevolgen van (chronische) Lyme.

Chronische Lyme tast van alles in je lichaam aan. Van bijv. je concentratievermogen tot je spieren, je hormoonhuishouding en meer.

Slapeloosheid en dag-/nachtritme problemen is geen keuze (in mijn geval). De stofjes in je lijf die dat soort dingen regelen zijn bij mij totaal uit balans.

Ik heb jarenlang van alles geprobeerd om het te veranderen, aan de hand van adviezen van heel verschillende artsen plus m'n eigen boerenverstand, zonder succes. Ik heb het er nu dus mee te doen en ik probeer er dan maar 't beste van te maken. Want van jezelf opfokken dat het zo vervelend is dat je niet kunt slapen, dáár word je zeker niet beter van .

Maar ik geef 't niet op. Er voor zolang het duurt 't beste van proberen te maken, dat is iets anders dan niets meer doen om te kijken wat je tóch nog kunt verbeteren. Mede daarom mijn belangstelling voor mineralen en zo. Want die beïnvloeden onder andere je hormonen. Ook bijv. melatonine, het hormoon dat mede je slaap(ritme) regelt.

Melatonine als voedingssupplement slik ik al. Maar misschien kan ik wel méér doen om de lichaamseigen melatonineregeling te verbeteren. Door m'n waardes aan mineralen in een andere (betere) balans te krijgen, bijvoorbeeld.

Meer bewegen? Zelfde verhaal. Het is niet alleen maar een kwestie van vrije keus en conditie opbouwen. Denk aan een paard met IR en chronische HB bijvoorbeeld, of een paard met Lyme, of een andere chronische ziekte. Ook voor zo'n dier is bewegen goed (voor mij ook!). Maar doe je nét even teveel en forceer je per ongeluk iets? Dan ben je terug bij af. En dan heb je daar een dag, of een week, of een maand of zelfs langer, een terugslag van. Kun je weer opnieuw beginnen met de mate van beweging opbouwen (doe ik ook).

Karen

Spirithorses schreef op donderdag 13 mei 2010, 21:26:

He dat is geen toeval.
Heb veel gehad met vera aan cs,maar die had de tss niet nodig,maar wel de diepe buikademhaling.
Hebben we vooral(stresskipje in t begin)veel aan gehad.
groeten trudy

Terug naar paarden, magnesiumsuppletie en de gevolgen daarvan als het paard mogelijk te weinig calcium opneemt.

Met Juultje (IR ezel) gaat het nog steeds beter, nu ik geen magnesium meer geef. Dan doel ik op haar verkrampte spieren waar ze zoveel last van had. Die verkrampingen zijn nu zo goed als weg en daardoor beweegt ze beter en heeft ze minder pijn. De HB wordt er nog niet anders van, niet beter en niet slechter, zo te zien.

Ik denk dat (een deel van) mijn paarden en ezels te weinig Calcium opnemen, door een teveel aan Fosfor. Zou dat kunnen kloppen?

Aan Fálki merkte ik behoefte aan Calcium (hij bleef maar likken aan een gevonden scherf van een oude bloempot). En bij Juul zou een tekort aan Calcium - in verhouding tot Magnesium en Fosfor - de extra spierkrampen kunnen verklaren (want dat je wat verkrampt als je zere voeten hebt, dat lijkt me op zich normaal).

Karen

"Gepikt" van http://mens-en-gezondheid.kwero.nl/diversen/348-kramp-in-voet.html :

"De oorzaken van kramp zou nog niet geheel zijn onderzocht, maar bekende oorzaken zijn: - Een verstoorde bloedtoevoer met als gevolg een zuurstoftekort in de spier zoals bijvoorbeeld bij het dragen van te strakke kousen. - Een laag glucose(suiker)gehalte in de spier. - Een zouttekort door zoutloos dieet. - Vochtverlies (overvloedig zweten), wat kan leiden tot een verstoorde elektrolytenbalans. - Overbelasting (uitputting) door b.v. een slechte conditionele voorbereiding - Vermoeidheid."

Als er iets veranderd is de laatste tijd in bijv. je voeding, de mate van stress of iets dergelijks, dan kun je dat misschien koppelen aan wat bij jou dan de meest voor de hand liggende oorzaak is? Ook als je nog andere gezondheidsklachten hebt naast kramp, kun je misschien bekijken of dat past in het plaatje van bijv. een te laag glucosegehalte, of een te laag zoutgehalte, etc.

Volgens mij kan overgevoeligheid voor kou (zoals bij wintertenen en zo) ook kramp veroorzaken.

Meer bronnen waar je misschien iets aan hebt:
http://www.pmc-roosendaal.nl/content_86.asp
http://www.hoewerktmijnlichaam.nl/antwoord/hoe-krijg-je-kramp

Karen

Anja Seijn schreef op donderdag 13 mei 2010, 20:46:


Super joh! Heb de ander filmpjes ook nog ff bekeken, wat ben je zelf ook gegroeid zeg wow! Heerlijk je kudde weer compleet Lijkt ook allemaal wel voorbij gevlogen he? Heel veel plezier van het weekend

Karen Koomans schreef op donderdag 13 mei 2010, 22:07:


Jij komt altijd met van die uitgebreide onderbouwde antwoorden, thanks , telkens een genot om te lezen.

Ik ben gaan hardlopen, ik vrees dat dát de schuldige is. Het is niet echt kramp ofzo, maar pijn die soms overslaat in kramp.

De vloer is hier wel steenkoud (waar blijft die lente???).

Mijn voet doet onbelast geen pijn, dan kan ik 'm gewoon buigen en alles, pas als ik erop ga stáán doet het zeer.

Ik heb bijna een jaar lang problemen met de peesplaten onder allebei mijn voeten gehad. Op advies van de huisarts steunzolen laten aanmeten bij de podotherapeut. Daar zes weken op geprobeerd te lopen, maar ik kreeg er alleen maar klachten bij. Dus op blote voeten gaan lopen. Omdat mijn voetzolen nog veel te zacht waren, advies gevraagd bij Michiel. Betula-energy slippers aangeschaft. Verder ben ik op een koolhydraatarmdieet gegaan.

Het heeft even geduurd, maar mijn voeten zijn nu weer helemaal in orde. Ik moet er wel erg op letten dat ik op helemaal vlakke schoenen loop en het liefst zo veel mogelijk op blote voeten.

Overigens; peesplaten geven het meest klachten bij het op staan uit bed of van uit een stoel na een periode rust. Na een tijdje staan, voorzichtig lopen wordt dat wat beter. Loop je te lang door, wordt het weer erger.

Groetjes, Els.

Ik vind het niet vreemd dat verschillende studies naar de oorzaak van AM tot verschillende voorlopige conclusies komen. De Myopathie verschijnselen zijn algemeen voor veel ernstige vergiftigingen.

Of die vergiftiging dan door een Clostridium-bacterie komt zoals het andere onderzoeksteam vermoedt, of door een specifieke schimmel die voorkomt op Esdoorn, of door JKK, of door nog weer andere oorzaken; het ziektebeeld is dat van (Atypische) Myopathie en de oorzaak kán van geval tot geval verschillen.

Ik wil daarmee niet zeggen dat zulk onderzoek zinloos is; integendeel. Hoe meer er bekend is over de verschillende dingen die dodelijk kunnen zijn voor paarden, des te beter kunnen eigenaren proberen om ze te beschermen. Tien jaar geleden wist nog bijna niemand dat JKK zo giftig is, nu weet bijna elke paardeneigenaar dat. Als nu Esdoorn (alleen in voorjaar en herfst?) en via mest verspreide Clostridium bacteriën aan het rijtje van bekende gevaren worden toegevoegd, dan zal dat zeker paardenlevens redden.

Karen