Karen Koomans schreef op dinsdag 4 mei 2010, 2:16:


P+ vertraagt ieder AANleer proces per definitie.
P+ bespoedigt ieder AFleer proces per definitie, maar... er zitten haken en ogen aan op grond waarvan het slimmer is indien mogelijk afleren via een andere weg te bewerkstelligen, bijv. door het AANleren van vervangend gedrag.


Voor jouw en ook mijn "gevoel" wel, volgens de uittentreure geteste resultaten niet.
Nu zijn labresultaten en veldwerk twee verschillende dingen. Waar je in een proefopstelling alles naar believen kan scheiden, uitsluiten en uit elkaar rafelen kan ik nauwelijks praktijksituaties bedenken waarin dat lukt. In veldwerk rommelen hele cohorten p's en r's door elkaar heen.
Naar mijn idee beter trainen is vooral proberen simpeler te trainen. Proberen te realiseren wat je allemaal tegelijk doet, waar je allemaal op reageert, vaak is dat veel te veel, onbedacht, als vanzelf, en zoveel mogelijk proberen niet te doen. Helemaal even monomaan focussen op datgene wat je wilt aanleren. Ik vind dat erg moeilijk, kost al mijn concentratie en eerlijk gezegd ben ik niet erg aanspreekbaar of genietbaar als ik op deze manier met mijn paard bezig ben


Nee, hier zit een belangrijk onderscheid tussen: negeren is niet altijd P+, het wordt pas P+ binnen een historische context (ontvanger bepaalt) als die er is.

Genegeerd gedrag neemt af omdat het (blijkbaar tegen verwachting in, want anders was het gedrag niet gestart, toch?) onsuccesvol is, niet omdat het onplezierige respons oproept.
Dat dit principieel anders in elkaar steekt kun je afleiden uit dat genegeerd gedrag zich aanvankelijk (hevig) kan versterken. Bij P+ zie je dat niet.


Is dat echt zo? Geef me daar dan eens bewijsvoering van?
Dat door trainers vaak, in het hippische bijna altijd, een R- leermoment gecreëerd wordt d.m.v. P+ weet ik natuurlijk ook wel. Ik noem dat altijd de cigaar uit eigen doos.

Yvette Moleman schreef op maandag 3 mei 2010, 22:31:

Ik snap heel erg goed dat je je eerst verdiept en niet klakkeloos doet wat de eerste de beste op een forum roept. Maar wat je hierboven schrijft vind ik echt héél erg onlogisch. Klink mij als "ik wil eerst stoppen met hoesten voordat ik aan de hoestdrank ga".
Een aantal oplossingen die aangedragen worden, zoals de Both, worden aangedragen omdat ze de kreupelheid kunnen verminderen of laten verdwijnen. Waarom zou je dan eerst nog naar een andere manier zoeken om de kreupelheid op te lossen? Natuurlijk is het goed dat je jezelf verdiept, contact zoekt met lesgevers, enz. Maar een wondermiddel of pil om de kreupelheid te laten verdwijnen is er niet, helaas.
Fixeer je ook niet teveel op de draai die je gezien hebt. Paarden doen wel vaker rare dingen en meestal zien we die niet. Dit keer toevallig wel, maar 1 draai veroorzaakt geen artrose, dat zat er al. Daarom kan rechtrichten heel goed de oplossing zijn, het paard leert zijn lichaam anders te gebruiken en is daar erg bij gebaat.

Ik wens je veel sterkte met Tink. Nogmaals, ik snap dat je je eerst verdiept, hartstikke goed, maar stel daarbij alsjeblieft niet teveel zeer goede oplossingen teveel uit. Ik hoop dat je een goede bekapper vind, naar aanleiding van je oproep in deze mail.

Groetjes Karin

Zoals de meesten van jullie onderhand wel weten, woon ik in zweden.
De temperatuur ligt hier momenteel toch nog stukje lager dan in nederland en dat betekent dat het gras nog niet hard groeit.
Het groeit wel, maar slechts zeer zeer bescheiden. Het dorre gras in de bossen overheerst nog. In de bermen wordt het al wat groener, maar echt groeien... nou nee...
Blaadjes komen slechts aarzelend aan de boom. Dus er gebeurt wel iets, maar het gaat langzaam.

Nu is mijn hooi op sinds een paar dagen. Was berekend tot mei (is normaal gesproken lang zat). En ik twijfel... toch nog wat halen? Komende dagen wordt geen warmte verwacht en dus geen echte groei van het gras.

Maar de paardjes (2 grote 2 minishetters) staan op ong 6 ha natuurgrond. Geen geploegde gezaaide gemeste wei, maar echt natuurgrond met verschillende soorten grassen, bomen enz. Bovendien zijn ze aardig op gewicht (zeg maar eerlijk te dik... zal vlgd winter mijn voerbeleid moeten veranderen en de training is ingezet) en hebben absoluut geen last van kou.Vanwege de slechte bespiering bouwen de de training echter rustig op. Momenteel veel werk aan de hand (rechtrichten) en vandaag of morgen beginnen boswandelingen en als dat goed gaat (sil is er lang niet uit geweest en mijn nieuweling staat pas 3 dg hier op de proef) gaan we ook regelmatig rijden. Maar echt hard werken doen ze dus nog niet.

Op zich is het ook geen probleem als ze afvallen. Integendeel

Maar..als echte muts zijnde, vraag ik mij dan af of hun spijsvertering niet in het gedrang komt en of de overgang niet te heftig is, van onbeperkt hooi naar karige wei.) Ze lopen wel de hele dag te knabbelen en knagen, maar veel zullen ze niet binnenkrijgen.
Wat denken jullie? Kan ik het zo laten (ze zijn zelf redelijk verontwaardigd omdat ze geen hooi meer krijgen ) of moet ik toch nog wat pakskes bij halen.
Mijn eerste ingeving zegt van niet, omdat ik dan weer ga overvoeren, maar dan twijfel ik ook weer...

Nou,Lucifer had zelf al de keus gemaakt,die stond vanmorgen heerlijk in de grote wei zich vol te vreten,dwars door t schrikdraad heen gelopen....mormel....hij staat nu te hongeren in de paddock

Zeker sobere rassen zijn gevoelig voor hyperlipaemie wanneer ze plotseling afvallen. Ik zou enkele balen hooi bijhalen en dan gedeeltelijk (in die kale wei die nog niet hard groeit) bijvoeren, zodat de overgang wat geleidelijker is.

Das lief van jullie , maar hoeft echt niet.
Weet je wat het moeilijkst is? Zorgen dat ik volgende week weer mag komen!
De mensen die mij kennen , weten dat ik niet altijd even tactvol ben , en das echt schipperen in deze situatie. Niet drammen , maar toch zorgen dat er iets veranderd.

Gr Esther

Ans Jondral schreef :



Bij Bombita idem.
Ze heeft nooit echte eczeemplekken zoals een eczeempaard dat heeft maar is compleet neurotisch als er maar één vliegsel in de buurt is.
We hebben haar van het gras gehouden, op het gras gezet, geëxperimenteerd met voer en het maakte allemaal niks uit. Het enige wat wel uitmaakt is haar deken, die draagt ze continu vanaf maart tot de herfst. Nu loopt ze er gewoon mee op de weide en dat gaat prima.

Twee jaar geleden zat er een keer een grote scheur in de deken en precies op die plek kreeg ze een eczeemuitbarsting. Daardoor weten we dat het UV gerelateerd is (Appaloosa, dus veel witte plekken in de huid).

Na haar beenwond in 2006 bleef ze last houden van een dik been, hoewel ze er niet kreupel mee liep. Bevriend fysiotherapeute erbij gehaald en met zo'n rood lampje behandeld (weet niet hoe dat heet) en ons geleerd hoe je lymfedrainage moet toepassen en dat heeft toen geweldig geholpen. Als ik Koen's reaktie zo lees interessseert me dat lymfegedoetje wel dus ik wil er meer van weten.
We weten wel al dat wanneer we het litteken op haar been soepel houden, het beter met haar gaat. Er is overigens geen wildvlees, alleen een groot litteken dat wel weer behaard is maar snel uitdroogt.
Evy maakt zich flinke zorgen om Bombita (vandaar dat bloedonderzoek), en komt er wéér niks uit dan weet ze het niet meer. Bommetje wordt al zeker twee jaar amper bereden omdat er altijd wel wat is met haar.

Vorige week tijdens een galopje stopte Bommetje ineens omdat ze helemaal benauwd was en heel zwaar ademde. Nou, als zij dat doet is er echt iets aan de hand want ze heeft een giga temperament. Enkele dagen tevoren had ze een spontane bloedneus gehad, dus DA erbij, hart en longen oké. Enkele dagen later bij het naar de weide gaan liep Bommetje helemaal scheef, alsof ze dronken was en weer op zo'n typisch 'hompelende' manier alsof er een hoefzweer zat aan te komen.
Maar alles was oké, niks warm, niks uitgebroken en de dag erna liep ze weer redelijk.

Daar wordt je knettergek van, zo'n paard, want je kunt er nooit je vinger op leggen.
Evy is er nu over aan het denken om Bommetje maar helemaal op rust te zetten zodra we de weilanden hier aan ons huis erbij hebben.
En ik weet het niet, ik vind het zonde want ze heeft echt wel d'r goede momenten.
Bloedonderzoek en lichamelijk onderzoek oké (vanalles onderzocht) nu is het alleen nog wachten op Vit E en Selenium. Ergens hoop je dan maar dat ze daar een tekort van heeft, dan kun je gericht aanpakken.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op dinsdag 4 mei 2010, 0:08:


Nu het andere stukje ijzer nog...