Ik zeg: GOED BEZIG!!!!!

Even een tussendoortje speciaal voor Eddy en Herman ... de Jostiband!

Dit is de Jostiband in het echt http://www.youtube.com/watch?v=vslgdAf-KcU

en dit is wat Hans Teeuwen er van maakt: http://www.youtube.com/watch?v=ONm6BlS2lFI&feature=related

Zo voel ik me dus als ik met mijn tok op een paard zit

Zoooww herkenbaar......
Wat mij helpt , maar dan moet het paard even meehelpen , is er gewoon op gaan zitten , en paard even stil laten staan , van mij appart met een bak eten of hooi voor zijn neus.
Even voelen hoe alles voelt , zelfcontrole , is alles ontspannen , adem onder controle , oke! , en na een tijdje afhankelijk van hoe jij je voelt gaan wegstappen bij de voerbak.
Gewoon voorzichtig , maar wel even doen , zo stel ik het mezelf voor.
Ik loop met Namkje ook nog maar kleine stukjes , wil niks uitlokken en doe rustig aan.
Is het niet om het voor haar extra spannend te maken , dan is het wel voor mezelf te trainen. Ook ik moet alles in kleine stapjes doen.
En je hebt er in mijn ogen niets aan om een grens van jezelf over te gaan.
Wat dat betreft is de ene dag de andere niet. Soms sta ik op met veel meer lef in mijn lijf dan andere dagen....
Je moet niks! maar je wil wel , dus moet je ook iets...de stappen zo groot maken als je je voelt , en je lef zal groeien!!!

Kallum aan , het is jouw paard , jouw leven , jouw dag en jouw feessie!!!!

Gr Esther

Klinkt allemaal stoer he!
Maar heb gisteren niets gedaan
Heb me wel voorgenomen om vandaag een buitenritje te gaan maken.

Namkje houdt haar rug nog steeds vast ,niet continu , maar vooral als ik erop zit. Maandag komt de dierenarts voor de entingen , en die zal ook even naar haar rug gaan kijken.
Althans , bekijken of het een eierstokprobleem zou kunnen zijn of niet. Ze is zo allermachtig hengstig...
Ook staat de volgende afspraak voor de ostheopaat gepland.
Ik ben erg benieuwd , want ze is wel veel beter gaan lopen ,gelukkig.

Gr Esther

van lennep schreef op zaterdag 24 april 2010, 9:57:

Helemaal met Esther eens! Maar ... je hebt soms iemand nodig die jou net dat zetje de goede kant op duwt, die jou het vertrouwen kan geven door jou het vertrouwen te geven. Eenmaal die drempel over (hoor mij nu ) dan valt alles van je af en krijgt alles een plaats. Dan denk je niet meer in onzekerheden, maar dan zie je alleen nog maar de mogelijkheden. Echt, Jennet, dat geeft je zo'n vreselijk lekker, rustig en zeker gevoel, maar die eerste momenten, dat kwartje (oud nederlands muntje ) dat moet eerst vallen en dat zit in jou en alleen in jou. Ik zie het als een soort van tandartsbezoek ... ben je angstig voor de tandarts, anders heb je er ook weer niks aan ... je ziet er tegen op als een berg, maar eenmaal weer buiten dan denk je "was dit alles????" Dat gevoel "was dit alles" moet je zien vast te houden en dat lukt je alleen maar als je het doet, keer op keer, maar wel met de juiste personen om je heen. Niet denken "ik kan het niet, ik leer het nooit", maar denken "dikken brol, iedereen heeft het moeten leren" Wij zijn alleen wat later gestart hé? Komt goed, schatje!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 23 april 2010, 23:44:


"Als ik je dan aantoon dat ik eigenlijk véél sneller op de juiste manier werk dan jij nog maar mogelijk acht ."

Wat een flauw en dom gedoe, Eddy (ja, nu schrijf ik wel een keer dat iemand onzin schrijft. Voor mij een primeur). Jij wéét helemaal niet wat ik mogelijk acht. Plus: het gaat toch vooral om het EINDresultaat?
En ja, natuurlijk wist en weet jij meer van de achtergrondsituatie van Jeen en Anja. Maar dan kun je toch gewoon aan de hand dáárvan uitleggen waarom jij gekozen hebt voor een bepaalde volgorde, ipv te reageren alsof ik belachelijke dingen schrijf.
Wel eens gehoord van meerdere wegen die naar Rome leiden? Nee, jij kent alleen je eigen route geloof ik. My way (= druppel-way) or the highway.

Karen

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 24 april 2010, 8:13:



Zo'n twee jaar geleden had onze hond Fred een ernstige peesblessure. DA schreef voor dat hij om te beginnen 3 weken in de bench moest met continue een pootverband. Alleen er uit om te plassen en te poepen, en dat dan kort aangelijnd

Wij hebben ervoor gekozen om 3 weken lang niet met de bal te spelen en hem niet met andere honden te laten spelen, zodat rare sprongen en draaiingen zo veel mogelijk werden voorkomen. Daarnaast iedere dag gewandeld, hond gewoon los (dus lopend in alle gangen van rustig stappen t/m sprintje trekken). Wel tijdens de wandelingen een steunverband om de geblesseerde poot. Eerst 2 km per dag, in de derde week terug opgebouwd naar één tot anderhalf uur lopen.

Bij de controle na 3 weken was de DA aangenaam verrast door de vooruitgang. Om vervolgens wit weg te trekken toen ik vertelde hoe we 't hadden aangepakt

Ik zou absoluut niet durven te beweren dat beweging bij álle peesblessures een goed idee is!! Daarvoor ben ik beslist niet kundig genoeg. Maar als je er info over opzoekt dan blijkt wel dat verschillende artsen (ook in de sporterswereld) verschillend aankijken tegen hoe 't best om te gaan met peesblessures. Daarnaast ken je je eigen dier en kun je heel direct zien wat het resultaat is van rust versus beweging. Op die manier denk ik dat je prima een conclusie kunt trekken over wat voor jouw dier met die specifieke peesblessure het beste is. 't Kan ook fout uitpakken. Maar, met alle respect, dat geldt ook voor een advies gegeven door een willekeurige DA.

Misschien Suzanne, kun je iets doen met een steunverband? Ik gebruikte gewoon coflex. Dat mag zeker niet te strak zitten! Ik weet niet wat jij weet (en wat eventuele 'meelezers' weten) dus voor de zekerheid: coflex is elastisch. Je moet het per slag die je om het been wikkelt éérst zelf al goed uitrekken, van de verbandrol af, en dan niet te strak 1 slag om het been wikkelen. Vogende stukje uitrekken, weer wikkelen. Etc.
Als je het direct vanaf de rol om het been zou wikkelen is er een groot risico dat het te strak zit. Te strak belemmert de bloeddoorvoer en dat is het laatste dat je wilt. Veel te strak kan zelfs leiden tot serieuze problemen.

Ipv coflex zijn er vast ook prima alternatieven op de markt; misschien ook speciaal voor paarden?

Verder: ik heb bij m'n hond ook 1 tot 3x daags, zéker direct na het wandelen, de geblesseerde poot goed gekoeld. Minutenlang per keer, mbv tuinslang.
En ik gaf hem peescompositum; van de Groene Os denk ik. Of dat heeft bijgedragen aan het goede herstel is niet te zeggen. Ik denk van wel, maar denken is iets anders dan weten .

Hopelijk lukt het om die vervelende peesblessure van je paard er mettertijd helemaal onder te krijgen!
Karen

Goed bezig Aafke! (ik doel op je reactie op een advertentie hier op PN)
Go, Aafke, Go !

Karen

Dat een oude peesblessure nog wel eens voor zwelling kan zorgen komt vaker voor en is ook vaak onschuldig. Maar als je zekerheid wil, kun je een echo laten maken, er zijn ook da's met een mobiel echo-apparaat. Dan weet je zeker of je op de goede weg zit.

Ik spreek of zie de buren niet dagelijks , en had voor vandaag afgesproken om weer te bekappen.
Hoe groot was mijn verbazing dat Kareltje liep!!!
Na meer dan 6 weken nauwelijks gelopen te hebben , meer strompelen , liep hij nu gewoon!!!!
Bekappen ging zonder bijten en nog 2 keer steigeren in plaats van dat ik hem zowat al steigerend moest bekappen zoals afgelopen dinsdag.
Hij krijgt vandaag zijn laatste portie asperine , en ik hoop dat hij morgen ook gewoon nog loopt.
Het hooi wordt geweekt!!!! in ieder geval 12 uur.
Er wordt vandaag gekeken of de natures best vervangen kan worden door wiessencops.
Volgens mij komt dit [ voorlopig] goed!
Ik heb wel foto's , maar geen toestemming gevraagd om ze te plaatsen.
Is misschien maar goed ook , want netjes is anders...als het maar functioneel is!
ps; ter aller geruststelling , fotoalbum is wel naar mijn bekapper gestuurd met toestemming.
Voor volgende week zaterdag weer een afspraak gemaakt , maar de buurman zei direct al dat er dan niets af zou hoeven... we zullen zien

Gr Esther