Anja Seijn schreef op woensdag 21 april 2010, 22:14:
> Karen Koomans schreef op woensdag 21 april 2010, 20:22:
>
>> M.i. gaan drie dingen samen: rechtrichten, verzamelen en oprichten. Bij
>> daarbij ook meteen een goede stelling en buiging wordt gevraagd. En zo
>> steeds een stapje verder. Niet los van elkaar, maar samengaand. Eigenlijk
>> komen verzameling en oprichting zelfs bij "simpele"
>> rechtricht-oefeningen al snel om de hoek kijken.
.
> Misschien begrijp ik je niet goed, maar hoe bedoel je "met een redelijk
> rechtgericht paard een beginnetje maken ...., daarbij ook meteen een goede
> stelling en buiging wordt gevraagd"?
Je schrijft in je bericht vrijwel hetzelfde als wat ik bedoel, en m.i. dus ook hetzelfde als wat ondermeer Piet Bakker zegt. Het is de basis van de klassieke dressuur en je vindt het daarom ook terug bij bijv. Marijke de Jong / Branderup / KFH en allerlei andere leermeesters die zich baseren op ondermeer de klassieke rijkunst. Je ziet het zelfs terug in de opbouw van dressurproeven, van B-dressuur t/m Grand Prix. Alleen is bij die dressuurproeven de interpretatie veranderd, van wat precies moet worden getoond tijdens die proeven, om hoge scores te krijgen van de jury.
> Rechtrichten heeft toch alles te maken met buiging en stelling? De holle
> en de bolle kant van een paard. Rechtrichten is, wat ik begrepen heb, ook
> niet een dingetje wat je af en toe eens doet. Volgens mij is dit iets wat
> door alle werkzaamheden (trainingen) onder het zadel, aan de hand of
> whatever altijd terug keert en aandacht behoeft.
Helemaal mee eens.
> Ik geloof niet dat er bij
> zelfs simpele rechtricht-oefeningen verzameling en oprichting snel om de
> hoek komen kijken.
Dat ligt eraan hoe je verzameling en oprichting definieert. Bijv. schoudervoor en later schouderbinnenwaarts, dan zijn m.i. basis rechtricht-oefeningen.
Maar om die correct uit te voeren, moet het paard toch al in enige mate verzamelen en oprichten? Want een correcte buiging en stelling vraagt toch al meer werk van de achterhand, een losgelaten rug en een hoofd en hals die kunnen worden gedragen? En dus werk je vanaf het begin, wanneer je aan de slag gaat met gymnasticeren, aan zowel rechtrichten als aan verzamelen en oprichten? En je blijft dat altijd doen, alleen het niveau wordt telkens een stukje hoger?
Ik zie dat wel zo. Hoewel ik er bewust bij schreef:
"Als ik een volgorde móet aangeven, dan is eerst rechtrichten, dan
verzamelen en tenslotte oprichten de meest logische volgorde."
--
> Zoals Piet Bakker afgelopen weekend vertelde, het paard
> is een atleet en verzameling en oprichting komen wanneer het paard daar
> fysiek aan toe is, niet eerder! Het enige wat je kunt doen is het paard
> stapje voor stapje de gymnastische oefeningen vragen die er voor
> zorgdragen dat hij fysiek in staat is om het te tonen. Maar het paard
> geeft zelf aan wanneer hij er klaar voor is!
Dat laatste is precies wat ik bedoel met:
>> Bij
>> een goede training komen die drie telkens alle drie op een stapje hoger
>> niveau.
Als je de beginnende mate van verzameling en oprichting zoals die gevraagd wordt bij een correct uitgevoerde schouder-voor, stelling/buiging in wendingen, schouderbinnenwaarts, etc., al
benoemd als zijnde (beginnende)
verzameling en oprichting , dan zegt Piet Bakker m.i. dus precies dat wat ik ook schreef.
Zie ook
(copyright van het plaatje: Marijke de Jong).
Karen
Warboel
