Gewoon bij de fouragehandel. Rechtstreeks van de bietenfabriek vandaan.

Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 11:38:


Ja zeker mooi, Koen! De verhalen van anderen zijn ook mooi om te lezen. Ik zelf heb ook een wat oudere merrie Pepper, 23 jaar New Forester, zij heeft haar leven op een manege (de betere, overigens) gesleten en behoorlijk wat veulentjes gehad. Pepper krijgt begin juli haar laatste veulentje. Reden hiervoor was iets van Pepper te hebben én Pepper een laatste veulen te geven die ze bij zich mag houden (namen zijn stiekem al verzonnen: hengst Pepper's Final; merrie: Pepper's Femke). Pepper is een zeer zorgzame pony, waakt over ieder paard of pony hier op het terrein. Zeldzaam lief en weergaloos wijs. Ook van oudere paarden/pony's valt nog heel veel te leren hé ... een mens hoeft er inderdaad niet altijd op te zitten om er heel veel van terug te krijgen.

@Pien: het idee van Cindy, een gedenkplaat maken, vind ik een heel leuk idee! Misschien combineren met een plakboek waarin je foto's van die dag en ruimte maakt voor een persoonlijk handgeschreven berichtje van de mensen die haar pensioen komen vieren?

Ik heb me door de Boerenbond laten vertellen dat ook in hun pulp 2458 enige melasse zit. Anders konden ze er geen brokjes van persen.

Moniek

Maria Delavega schreef op dinsdag 13 april 2010, 11:52:


Ik vind het soms raar hoe dieren reageren. Je maakt van de ene dag op de andere dag een beslissing: vanaf nu gaan we er serieus mee aan de slag. En plots lijken ze het te begrijpen. Ineens zijn ze wel aandachtig en gewillig, lopen ze niet heel de tijd te klooien. Ze lijken er gewoon plots klaar voor. Wellicht heb ik dat wel onbewust een tijdje geleden gemerkt en pik ik er daarmee maar ineens op in ... Invierno loopt al een tijdje om meer aandacht en nieuwe opdrachten te vragen. "Laat me maar wat werken en zeg me vooral wanneer ik het hartstikke goed doe, maar loop niet te zagen over al het gene dat ik niet zo netjes doe, want daar wordt ik een beetje krikkel van " Ook daar zal hij vrij snel over heen stappen, heb ik gisteren alweer gemerkt. Als puber was ik ook zo

De shetter zweeft nog tussen twee werelden in. Maar dat is volgens mij shetter eigen(wijs) Gaan liggen wanneer hij het niet meer zo leuk vind, heeft hij al van zijn 4 maand. Dan staat hij weer recht en doet weer netjes wat hem gevraagd wordt. En dan krijgen zowel hij als ik weer plots een déja-vu
Heb toch al dikwijls bij hem gedacht: zo'n aanwijsstokje zou toch wel handig zijn om hem een stapje voor te blijven

Christel Provaas schreef op dinsdag 13 april 2010, 8:03:


Hier eens een spinnenest en later eens een jong mierenest dat uitkwam ! Mike had toen een snoet die drie keer zo dik was met slijm uit zijn mond .12U later was het weg ? Hoop hooi was net op een mierennest gelegd !

Ik weet niet waarom, maar de quote-knop doet het niet...

Reactie op Cindy...

Ik denk zelf dat je eigenlijk oppikt wanneer je paard klaar is voor meer werk, als het ware. Denk niet dat zij zich aanpassen, jij bent het die feilloos aanvoelt wanneer de tijd rijp is. Als je 'verbonden' bent met je paard dan voelt dat zo aan. (Weet jij ook wel) Denk ik echt.

Anja Seijn schreef op dinsdag 13 april 2010, 9:30:



Schijnt ook met bewegingspatronen in je hersenen te maken te hebben. Als je op jonge leeftijd leert paardrijden wordt de beweging ervan een automatisme in je hoofd. Op oudere leeftijd ben je in het nadeel omdat het geen automatisme meer wordt. Mijn ervaring als lesgever is dat 'ouderen' (40 plus, sorry) over het algemeen nooit dat automatisme meer kweken. In praktijk komt het erop neer dat zij nooit zo goed zullen leren rijden als iemand die op 10 jarige leeftijd begon. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Sorry Anja, waarschijnlijk niet wat je wilde horen

Tuurlijk ben je ook voorzichtiger, meer bewust van de gevaren. Een jong kind heeft dat niet, die zijn spontaner maar zien risico's dan ook niet. Weer een van de redenen dat ik vind dat kinderen spelenderwijs moeten kunnen leren rijden veilige, niet te grote op ponnies en niet op paarden.

Groet, Pien

Dit klopt...

Vergeef me de leeftijd hoor, maar tot op een bepaalde leeftijd (fysiek gezien ben je op je top rond 21-23 jaar ) leggen je hersenen de verbindingen die bepaalde bewegingen tot patronen koppelen. Daarna kun je nog wel die bewegingen leren, maar worden dat minder makkelijk echte patronen. Alsof er minder zijwegen zijn, als het ware... Hoe meer zijwegen, hoe handiger...
Als je als kind die zijwegen hebt aangelegd, hoef je die alleen nog maar te 'herontdekken', en kun je dat daarna weer oproepen. Daarom verleer je dingen als fietsen en paardrijden niet zo snel.

Is fysiologisch helemaal geregeld. :)

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 8:53:


Toen was jij, denk ik, nog heel erg jong hé?
Wat vinden jullie van het volgende? Jonge kinderen doen gewoon hun ding. Denken niet na, worden niet beperkt met allerlei kennis, zijn niet overal mee bezig, maar doen voornamelijk. Als je ouder wordt, wordt je lastig gevallen door je hoofd. Je doet minder met je lichaam, ziet overal gevaren. Gevolg: je gebruikt je lichaam niet. Volgens mij moet je een manier zien te vinden dat je je hoofd eventjes buiten spel kan zetten en je lichaam moet laten "denken". Snappen jullie het nog een beetje wat ik probeer te zeggen? Volgens mij is dit het probleem wat je ondervindt als je op latere leeftijd leert paardrijden. Of sla ik de plank volledig mis?

Weet ik ook wel zeker...

Is idd de combi fysiologisch gezien + meer verantwoordelijkheden hebben, maar vooral: die ook zien; bewuster zijn van risico's...

De uitdaging zo 'zen' mogelijk je paard op te stappen...

Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 10:15:


He get Koen...

Beterschap, ik hoop dat je een voorspoedig herstel hebt, want gebroken ribben zijn écht niet tof...
Ik hoop dat je je snel weer iets prettiger voelt en de boel weer een beetje groeit, zodat je misschien nog iets gerichter aan je herstel kunt werken...

Go Anja!

(Want laten we wel wezen, het voordeel is wel dat je heel duidelijk voor ogen hebt wat je wilt leren en je dit wel gemakkelijk kunt uitleggen... Bewuster mee bezig is anders, maar heeft ook zo zijn voordelen. )

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 12:58:


Ow, wat leuk! Hij heeft er echt zin in! Ik denk dat ze het heel leuk vinden, spelen met mensen als het goed aangepakt wordt. Interessant, niet teveel zagen dus, goeie tip , maar zo zijn mannen nu eenmaal é, vrouwen niet teveel zagen maar to the point. Zo leren we weeral bij van de dieren voor in ons eigen leven
Amai zo'n eigenwijze shetter...grappig

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 13 april 2010, 13:53:


Ik heb hier een keer vorig jaar winter gehad dat 1 paard totaal onder de bulten zat op z'n buik, aan 1 kant van z'n achterbeen, aan 1 elleboog vooral etc.... zeg maar precies op die plekken die met de grond in aanraking kwamen als ie ging liggen.
Bleek dat hij op een rood mierennest was gaan liggen. Ik las toen ergens dat mieren in de winter, als het ff warm is (door de zon of zo), naar boven komen. Soms komt zelfs de koningin boven om een warm luchtje te scheppen.
Alleen was de zon in dit geval m'n paard met z'n warme buik waarin ze gretig gebeten hebben neem ik aan.

Deze winter was ik 'm toevallig een aan het kroelen terwijl hij lag en zag ik opeens mieren over z'n benen lopen. Heb 'm daar toen overeind gezet en weggestuurd. Hij had toen inderdaad alweer een paar van die bulten te pakken...
Hij kiest ze wel uit... de lekkere plekken