Michiel schreef op zondag 4 april 2010, 21:56:
> Inconsequent zijn aan je eigen gevoel, dat is meestal het schizo resultaat
> van mensen die menen vaste regels aan te moeten houden. Dat doorziet elk
> kind, en mens en paard. Dat is wat anders dan weten dat je paard een vaste
> regelmaat erg fijn vind, dan botst dan ook bijna nooit met je eigen
> gevoel.
Mee eens.
> Hoe verklaar je dat een paard plots minder bang is als een
> toevallige voorbijganger (een kind bijv) naar het "berm monster" toe
> loopt? Welke P- of R+ veroorzaakt die omwenteling?
R+ in de vorm van opluchting? Het paard ziet, in dit voorbeeld, dat het bermmonster niet zo gevaarlijk is als het paard dacht. Immers het kind wordt niet aangevallen door het monster; en het kind blijft ontspannen in de buurt van het bermmonster.
> Of kun je toch met een
> paard werken op mentaal niveau van gevoel en gedachtes?
Die vraag houdt mij regelmatig bezig, al jaren
Ik denk dat dat kan. Maar hóe dan precies, dat weet ik niet.
De gemakkelijkste want meest rationele verklaring is dat alles wat je denkt en voelt, effect heeft op je lijf. Op je ademhaling, de spanning/ontspanning van spieren, via zweet (en hormonen?) op je lichaamsgeur, houding van je lijf, ... Een paard kan dat soort signalen perfect opvangen en daar op reageren.
Maar sommige gedachtes daarvan kan ik me niet goed voorstellen hoe die zich zouden kunnen vertalen in waarnemingen die het paard met de ons bekende zintuigen kan doen. En toch lukt het me vaak (vooral als ik zelf de rust en focus heb om een gedachte die ik wil overbrengen goed te verbeelden in mijn hoofd), zo'n gedachte over te brengen op een dier. Uit de reactie van het dier blijkt mij dan, dat hij mijn boodschap heeft opgevangen en begrepen. Soms lukt me dat ook prima als ik op grote afstand ben van het dier, ver uit zijn/haar gezichts- en reukvermogen.
Andersom kan ik het ook ervaren. Dat ik, soms op een voor mij volkomen onverwacht moment, een heldere gedachte van een dier in míjn bewustzijn krijg. Een vraag aan mij, of soms zelfs een advies (van dat dier) aan mij. Het kan zijn dat de realiteit anders is dan hoe ik het ervaar. Je hersenen zijn zo complex; ik ervaar het als een vraag of advies krijgen van een specifiek individueel dier - ik weet ook direct van wíe dat bericht komt. Maar misschien komt die gedachte wel vanuit mijn eigen onderbewustzijn opeens naar mijn bewustzijn gefloept.
Ik hou alle mogelijke verklaringen voor zulke dingen open. Uiteindelijk vind ik het ook niet het allerbelangrijkste dat ik weet hoe zoiets werkt (hoewel ik wel erg nieuwsgierig ben daarnaar). Of wat ik ervaar allemaal uit mijn eigen onderbewustzijn + bewustzijn komt, of toch via de geest/energie van het dier, dat is voor mij een vraag waarop ik nog graag antwoorden zou vinden.
Maar het allerbelangrijkste vind ik dat ik er wat aan héb. Het levert me heel positieve, bijzondere ervaringen op. Dát telt voor mij het meest, hóe het ook werkt.
Michiel, staat de vraag je hier stelt ("of kun je toch met een paard werken op mentaal niveau van gevoel en gedachtes?") in direct verband met het boek van Carolyn Resnick?
En probeer je zelf ook om gedachtes over te brengen op Luna, zonder gebruik van lichaamstaal? Als je daarover liever privé mailt dan op het forum vertelt, prima. Ik vind het interessant om daarover iets te horen van je
Ken je deze site en het boek van dezelfde auteur? Over honden die middels telepathisch contact lijken te weten wanneer hun eigenaar die van huis weg is, besluit om weer naar huis te gaan.
http://www.dogsthatknow.com/blog/?p=9 De site verhaalt - terecht! - ook over alle kritiek en scepsis met betrekking tot de gebruikte onderzoeksmethode en getrokken conclusies.
Karen
Warboel
