Michiel schreef op maandag 5 april 2010, 15:21:

Goh ,je moet er maar opkomen hé , en DAT leer je door scha en schande .Wees gerust ,ik ook hoor.

Zit op dit moment met een wel zéér moeilijk paard .Als ik normaal reeds op een paard zit na de éérste week training heeft de deze reeds maanden achter de kiezen . Letterlijk elke stap tienmaal trager genomen dan anders en NOG max tijd in het zadel zal 30sec geweest zijn .Hij is ook de oorzaak van mijn gekneusde ribben en nier . Letterlijk alles wat voor dit paard "nieuw" is is een oorzaak EN reden om te ontploffen .EN dat mag je letterlijk nemen . Om een voorbeeld te nemen : Een regenbui op het dak van een overdekte piste (die hij al één maand kende en waarin hij werd gewerkt !!) en hij stond letterlijk te shaken over gans zijn lijf ,bijna ritmisch op de kledderende regen .Als je er op dat moment OPZAT ..........RODEO . Eerste maal dat ik hem op de trailer zette trapte hij de laadklep vier meter van de trailer uit, een teugel die losjes tegen zijn hals aantikte en hij stond te beven van de spanning enz....enz......maw hij stond op de vooravond om in paardesteak te veranderen dus.
Lang verhaal kort gemaakt : Ik heb hem overgenomen EN de hulp van Jossy ingeroepen ! Normaal zit Jossy op een paard na enkele dagen .HIer was het drie weken ,héél voorzichtig en na 5 weken héél rustig draven gedurende enkele metertjes . Uitleg van Jossy Het zijn deze kereltjes die je scherp houden Eddy . En geloof me die ribbetjes voelden inderdaad héél scherp aan hoor . De dag dat ik met deze kerel in alle gemoedsrust een buitenrit kan maken zal een van de grootste momenten tot nu toe zijn denk ik . Wel gezorgd dat alle verzekeringen in orde zijn . Word vervolgt .

.Als ik Cindy met Enno naast mij en Ilias zie draven en

Elk paard kan je mooi laten (leren) lopen. Expressie .Verschillen in de gang zullen er altijd zijn, tis maar net waar je van houd.

Anita

Ik zie/hoor dat toch anders.
Doordat ze iets vh binnenbeen af moest komt de binnenkant wat vrij, (de hoge kant), en gaf ze door de buitenteugel (hoek) aan te houden en buitenbeen (buiging) eraan, het paard mede door zit en been, meer vrijheid naar de gebogen(binnenkant) kant, zodat het paard makkelijker naar de gebogen (appyment) kant opliep.
Net als de sbw iets op de buitenkant en het paard schuin naar voren leiden, zodat het binnenachterbeen makkelijker onder de massa stapt.

Het paard wat er geen moeite mee heeft kan je gewoon je binnenbeen lang houden je kan mee op het binnenachterbeen. Paard wat moeite heeft met dragen bepaalde kant kan je zo langzaam goed krijgen. Totdat je 'gewoon", mee kan zitten op het binnenachterbeen.

Er word wel geattendeerd op zit en been, ook het stil houden van het been.
Niet het eerste wat hij zei, maar gaandeweg werd het plaatje compleet.
Anita

Ik stap met een krukje op
Anita

Arabesk schreef op maandag 5 april 2010, 14:38:


Kwestie van zo nu en dan je beugelriemen wisselen!

Anja Seijn schreef op maandag 5 april 2010, 16:35:


Oeps ... ik had eventjes verder moeten lezen, antwoord was al gegeven

Zal ik hem voor je beleren?

Nu eventjes serieus ... lieve help en ik dacht dat ik een wilde pony had!!!!

Inderdaad, gewoon je beugelriemen verwisselen...

Ik ben begonnen met rechts opstappen op de manege, de paarden waren daar wel eens wat aan het drentelen maar rechts legden ze die clou niet en zat je zo.
Daarna was het luiheid, aangezien ik echt een hekel heb aan beugelriemen verwisselen. Nu met mijn Westernzadel kan het geeneens, en vind ik het ook wel een goede oefening voor mijzelf...

Sowieso is een krukje altijd goed om mee op te stappen. :)

Anita Cats schreef op maandag 5 april 2010, 16:15:


En vergeet de klik niet tussen ruiter en paard, hé? Sommige hebben zo'n band met elkaar, die versmelten tot één. Zonder hysterisch te willen overkomen, het wordt dan magie, zo bij elkaar en zo één. Ik vind dat adembenemend mooi om te zien!
Zo hebben Jeen en ik nog een hele boel te leren en kan ik qua rijden meer uit de voeten met Goke ... maar ik voel met het fijnst op Jeen, ondanks dat ik soms nog geen 5 meter uit de hoek van de piste kan komen. Maar als we samen een beste dag hebben, dan vergeet ik alles en iedereen om me heen en kan ik echt met zo'n kinderlijk gelukzalig bekkie op mijn vriend rond hobbelen. Paarden ... je staat er mee op en je gaat er mee naar bed!
Sorry voor het gezweef

Anja Seijn schreef op maandag 5 april 2010, 16:48:


Da's zeker geen gezweef, het is helemaal waar en prachtig!

(Hoewel ik zo heel af en toe die hele paardenzooi wel achter het behang zou willen plakken... )

Sterkte er maar mee!

Els.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 april 2010, 15:44:

Anja Seijn schreef op maandag 5 april 2010, 17:10:


Anja, je hebt weer een spook!

Inderdaad sterkte! En hou ons hier op de hoogte hé. Ik ben erg benieuwt hoe het verder gaat.