Bedankt dusver voor jullie meningen en tips.
Helaas heb ik zelf nog geen lessen in bekappen gevolgd. Dat is dus wel de bedoeling, maar het zal zomer worden voordat het gaat lukken.
Ik ben bang dat je zelf vanuit boek of zo weinig kunt?
Ben als de dood het verder te verkl*** als ik er zelf mee aan de slag ga.
Kweet nie....

Boek van christel lijkt ook boeiend, maar kan ik er iets mee als leek?

Er komt heel wat bij kijken en hoe meer ik lees, hoe meer tegengestelde meningen ik tegenkom en dat is ook niet echt handig.
Pfffff

Nu zit hier, veraf, ook iemand die les geeft in natuurlijk bekappen.
Wellicht kan ik daar eens heen mailen en om raad vragen...
Ik wil de shetters niet zomaar opgeven als er nog hoop is.

Christel , is het ook zinvol om Namkje , met haar steile sprongen , veel die sprong te laten buigen?
Dus over boomstammetjes laten heen stappen?
Dat is eigenlijk de enige manier waarop ik veel buiging in de sprong zie.
[die beide niet droog zijn , vooral haar rechter waaraan ze geholpen is]

En als ik je verhaal zo lees , dan snapt Namkje nog niet hoe ze een heuveltje moet nemen. Ze vind het al mateloos irritant dat ze langzaam moet
Ik zal vandaag eens goed opletten wat ze nou precies met die achterbenen en haar bekken doet op die heuveltjes.

Gr Esther

Sandra van Bommel schreef op zondag 4 april 2010, 9:49:


Ja. Ik denk het wel.

De bekapper die hier regelmatig over de vloer komt, beweert dat zolang het nog loopt, het op te knappen is door bekappen. (Hoef is dynamisch).
Ik heb de cursus gevolgd maar daarmee heb je niet dat vanzelfsprekende inzicht en daadkracht zoals sommige mensen op dit forum. Daarvoor moet je heel wat hoeven gezien en in handen gehad hebben.
Wat ik wel zie, is dat de hoeven op de foto's veel te lang zijn en ik kan me niet voorstellen dat dat in 4 weken tijd gegroeid is. Daar zou ik ook wel een reguliere smid op los durven laten. Er moet gewoon een heel stuk af. Landt de pony op de toon?
Ook zou ik eens proberen wat magnesium doet. Ik realiseer me dat het geen wondermiddel voor vanalles & nog wat is maar bij Buck (ondergeschoven verzenen, lange tonen, iig voor, achter andersom) beëindigde dat definitief het gevoelig lopen op harde en oneffen ondergrond. Zijn dieet was toen al enkele jaren 'uitgekleed'.

Nou... ik heb er dus verschillende smids bij gehad. Momenteel ligt het bij de DA van de paardenkliniek en de leraar van de bekapster.
Maar ik overweeg zeker om meer mensen te vragen.

Ik betwijfel of je zomaar iets bij de teen kunt weghalen. Hoefwand bij teen is superdun en zool bij teen komt er al beetje bovenuit. Zelf zou ik daar dus echt niets meer vanaf durven te halen. Maar goed... ben dus toch al een leek.
Maar heb ook gelezen dat je dat niet zomaar kunt doen...

Gevoelig in de zolen zijn de shetten nooit geweest. Ze liepen op iedere ondergrond even makkelijk. Maar momenteel lopen ze dus per definitie beroerd.
Op harde ondergrond dan weer net wat beroerder dan op zachte, maar ook op zachte dus beroerd.
Ze spelen en rennen ook nauwelijks meer.

Ff wel ook in gedachten houden dat Tommy misvormde gewrichten heeft en billy wellicht ook...

Jean Mclean schreef op zondag 4 april 2010, 7:57:


Hangt erg af van de instelling/overtuiging van de manege/pensionplek.
Ik moet er hier niet aan denken dat een van de pensionners haar paard apart wil hebben vanwege veiligheid of te dik worden. Wij hebben dat zelfs in het pensioncontract opgenomen.
Zelfs als er eens een (pension)paard geblesseerd is en even uit de groep moet, zoals Ophir laatst die 10 hechtingen in z'n been had, zetten we er een ander (rustig) paard bij.
Paarden horen niet in stallen en niet alleen te staan. Daarvoor mag je je best 'hard' maken, vind ik.

Groet, Pien

Coulash schreef :

Kijk, en zo komt alle hocuspocus en mythische wazigheid in de wereld waardoor het enkel de goeroes zijn die op hoog energetisch niveau met paarden kunnen communiceren.
En zij die niet zo getalenteerd zijn kijken hoopvol verwachtend en in volle aanbidding omhoog naar wat de goeroe te melden heeft.

Handgeving, het idee alleen al...

Groet, Pien