Anja Seijn schreef op vrijdag 2 april 2010, 1:34:


Wát een onzin verhaal Anja! (Natuurlijk ook het doorgeschoten verhaal van onze Eddy, daar ga ik maar niet op reageren)
Ook het verwijzen naar arme kindertjes is onzin. Hoeveel paarden heb je? wat kosten die per jaar? Kijk eens hoeveel kindertjes......
Jij doet dat omdat je dat prettig vindt en omdat het je hobby is en omdat je van die beesten houdt.
Ik kan me levendig voorstellen als een hondje of poes de plaats ingenomen heeft van je gezin, of je kinderen of helpt je eenzaamheid te verdrijven of alleen maar omdat je zielsveel van het dier houdt, dat een aantal jaar doorleven door gebruik te maken van de kennis van de geneeskunde je dan niet in de eerste plaats op je portemonnee gaat letten.
In Terneuzen in een dierenarts die kankergevallen al jaren doorstuurt naar een kliniek in Parijs, met zoveel succes dat hij nu een dierenziekenhuis met die faciliteiten gaat openen.
Tuurlijk kost het geld, maar ja dat kost een luxe badkamer ook. Je kunt je per slot van rekening net zo schoon krijgen in een teiltje met groene zeep. En kijk eens hoeveel arme kindertjes .....

Effectief kunnen rijden/gymnastiseren, goede begeleiding, helpt zoveel voorkomen, of verbeteren. Ik geloof echt wel dat er gevallen zijn waar ze juist kunnen helpen, of info kunnen geven, maar het rijden...........
Ga nu zelf rijden 9.00 les
Anita

jezus, nu krijg ik wel de indruk van struisvogeltjespolitiek zeg!
Krakers zijn chiropractors, en zijn geen osteopaten. Er is een hemelsbreed verschil tussen.
Ik heb behoorlijk wat kennis achter mijn kiezen zitten, vanalles wat én ik ben één van de meest kritische personen. Ik laat me dus nog zo direct niets wijsmaken neen en ik heb een hekel aan "kwakzalvers".
Er is heel veel aan de hand met de paarden, maar mensen voelen het niet, zien het niet, willen het niet weten, of krijgen nergens antwoorden op hun vraag. Als je hen dan kan aanduiden waar de problemen zitten en je hen het zelfs laat vergelijken met de andere zijde bv of je kan hen een verschil laten voelen na een behandeling of hen op weg helpen om dit probleem weg te werken, ... Ja inderdaad dan zijn wij goed bezig met onze zakken te vullen en onzin te vertellen pffffffffffffffff!
Als je wist waarnaar te (of gewoon zou willen) kijken of te voelen, zou je het probleem wel onderkennen.
Hoe was de zin nou weer? Mensen zijn vieze beesten

handen, al zeker bij vrouwen.

Anita Cats schreef op vrijdag 2 april 2010, 8:10:


Ja, maar het is toch ook zo. Mensen moeten dan effectief soms zelf gaan inzien dat ze dingen moeten gaan veranderen, meer aandacht moeten gaan besteden aan bepaalde zaken, afstand moeten doen van hun lievelingszadel, ... omdat zij soms gewoon de oorzaak zijn van alle ellende van hun dier (of de vorige eigenaars bv). Zulke zaken moeten toch grondig besproken kunnen worden én we kunnen soms alleen maar hopen dat er geluisterd wordt. En daar ligt dikwijls het probleem. Uiteraard zijn er ook veel paarden die nooit klachten hebben, die gewoon gezond zijn. Zo maar erg zijn als dat niet zo was En ook dat wordt dan uitdrukkelijk vermeldt

Arabesk schreef op donderdag 1 april 2010, 23:43:

Ja, dat zie je inderdaad veel terug. Het stikt van de mensen die zich aan de teugels vasthouden op maneges.

Dat is helemaal fantastisch voor jou Eddy!

Ik laat me al twintig jaar of langer "manipuleren" of "kraken" en daar voel ik me dan weer helemaal fantastisch bij. Daarna voel je je als herboren. En dan moet ik geen pijnstillers of ontstekingsremmers nemen, dat vind ik nog fantastischer.

Chiropraktors bestaan trouwens al duizenden jaren, lang voor ze pillekes hadden uitgevonden. Chiropraktors en osteopaten kijken naar het hele lichaam, niet alleen naar de symptomen.

Er lopen natuurlijk goede en slechte tussen, net zoals er goede en slechte artsen en dierenartsen zijn.

Marianne

Amar hebben wij van veulen af zoals ik al meermaals vertelde. Mijn paard hebben we nu zo een jaar of 3 a 4. Onze kudde is in de 10jaar dat Amar nu bij ons is al enkele malen veranderd van samenstelling. Toen Liske erbij kwam gaf het idee dat Amar nu nooit alleen kon vallen wanneer er iets veranderde binnen de kudde, me een gerust gevoel. Wanneer er een ruin in de groep staat, is Amar altijd diegene die aan hem plakt (de mannenzot ) en Liske werd helemaal geen vriendin. Vorig jaar stonden ze een jaar onder hun tweetjes en pas toen werden ze vrienden wat nu nog te zien is binnen de groep waar ze binnenkort ook weer bijna een jaartje samen mee staan. Een van de 2 Fjorden die bij ons kwamen was de leider van een kudde van 10 paarden en in haar rol erg gedreven. Controleerde erg haar kudde. Nu bij ons is ze eveneens leider maar veel minder heftig. Het is een vrij harmonieuse groep en wat ik nooit zag voordien, mijn Liske zet die 2 regelmatig aan tot echt spelen. Unbelievable. Buiten die leider is er geen enkel ander paard dat de neiging heeft zich als leider te willen uiten. De rangorde is aanvaard. Misschien is er een constante strijd bij jullie tussen de rangorde en heeft het niet zozeer te maken mt wel of niet een ruin in de groep? Een klooster nonnen is niet altijd een ideale gemeenschap maar hebben geen mannen nodig om de orde te handhaven. Ons klooster altans niet want moeder overste doet het goed en wilt geen jaloerse volgelingen

grtjes

Anja Seijn schreef op donderdag 1 april 2010, 16:18:


Je weet niet wat je zegt, je bent op deze manier in ellende, je blijft op deze manier in ellende en je versterkt alle ellende. Zo dromen veel mensen ... tot hun eigen ellende en tot de ellende van anderen .... zonder dat ze dit bewust zijn en zonder dat ze dit kunnen oplossen .. en met een goed en groot hart dát wél, dat blijft .