Gevaarlijk????????

Ik denk dat zoals met alles geld dat als je het niet goed aanpakt het gevaarlijk is. Je moet een goed rijpaard hebben. Dat je vertrouwd en "op je pinken" rijden kan. Dat is geloof ik (in diverse vormen) een streven hier. Door goed vertrouwen en teamwork samen uit rijden gaan. Je handpaard heeft uiteraard eerst grondwerk gehad. Vertrouwen krijgen, netjes meelopen. Stoppen op commando ho enz. Iets wat de meeste hier denk ik ook al graag met hun jonge paardje doen nietwaar. Dan oefen je rustig in een vertrouwde veilige omgeving, zodat beide paarden en jij wennen aan de nieuwe formatie. En dan kun je rustig op stap precies zoals wanneer je alleen rijdt. Als je het eens wilt proberen of bekijken ben je welkom! Ik doe het zeer regelmatig met allerlei verschillende paarden!

Paarden zijn kuddedieren, dus met zijn tweeen op stap is altijd leuker dan alleen

Groetjes Karin

Spirithorses schreef op maandag, 3 januari 2005, 8:34:


Jachtgebieden zijn heel precies afgelijnd en slechts voor jagen toegankelijk door de jagers die daar (veel) voor betalen. Al wie daar jaagt zonder hen, is stroper. Je kan aan je plaatselijke Natuurpunt-afdeling vragen (natuurpunt.be) wie of wat er mag gejaagd worden; zo ben ik erachter gekomen wat op het terrein achter ons (natuurreservaat met waterbekkens) wel en niet mag. Er mag daar dus geen waterwild geschoten worden, behalve Canadeze ganzen, bijvoorbeeld. Je kan het ook in het hol van de leeuw gaan vragen: de Sint Hubertusvbereniging:
https://www.myaspex.com/hvv/Publiek/AlgemeneInformatie/communicatie.asp#
Algemeen: er mag niet gejaagd worden in de buurt van wandelwegen. Je mag niet schieten binnen 50 meter van een woonhuis, en nooit in de richting van een woonhuis, noch in de richting van vee. Sommige soorten mogen alleen in september, andere van november tot januari enzovoort.
Zie ook https://www.myaspex.com/hvv/documenten/Voorstel_tot_openingsbesluiten.pdf.

met vriendelijke groeten,
Inge

Oh ja sorry, Piet had dit al doorgemaild. Dat komt ervan van slechts af en toe op te duiken en dan direct te reageren...

met vriendelijke groeten,
Inge

Steyfkens Clép schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 0:43:


Ik denk niet dat het aan je galop ligt... Ik ben niet zo zeker van je draf, en nogverder terug in de basics over de nageeflijkheid van je paard... Maar ik heb jullie niet gezien, dus kan ik er verder niets over zeggen...

met vriendelijke groeten,
Inge

iebie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 9:30:


toch wil ik er ook nog iets aan toevoegen, mijn vorige paard had ook een platvoet en ik zou een beetje voorzichtig zijn met over de straat gaan.. Je kunt er wel mee over de weg mee hoor! maar met mate (tenminste bij die van mij) even opletten of ze niet gevoelig gaat lopen na veel straatgang.. als dat zo is, gewoon even 3 dagen wachten en het is weer over..(en minder over straat gaan door bv veel in de berm te gaan)
Veel plezier met je shetje
groetjes Anne-lauren

Nick Altena schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 0:01:


Hoi Nick,

als het onderwerp handpaarden je interesseert, heb ik nog wel een leuk artikel uit de Hoefslag voor je van een aantal jaren geleden. Ik wil het best even voor je kopieëren en je per gewone post toesturen ( het is te lang om over te tikken en er staan wat leuke foto's bij). Mail me anders privé maar even je adres door, dan stuur ik het je.

Pauli staat op dit moment nog uit te zieken, dus mag ze niet naar buiten ( behalve af en toe een uurtje in de paddock en de aansluitende wei), maar normaal gesproken gaan de paarden naar een verderop gelegen stuk wei en neem ik ze mee aan de fiets. In een lekker drafje vinden de paarden dat heel leuk, en makkelijk ook want ze trekken je lekker voort. Het is net als mennen maar dan aan de zijkant van het paard! En als ik 'hoooo' roep gaan ze keurig in stap!

Afgelopen zomer werd hier in de buurt een groot polo-toernooi georganiseerd en daar waren ook een heel stel jongens bij uit Argentinië waar de beste polo-paarden vandaan komen. Nou dat had je moeten zien: die kerels klauterden op de blote ruggen van de paarden, en namen daarnaast 4 à 5 paarden mee aan touwtjes. En niet in stap hoor, nee, volop in galop!

Groet, Marianne

http://www.welshcob.nl/tips/touwhalster.php

Hey Marianne op bovenstaande link vind informatie over een zelf te
knopen touwhalster.
Veel plezier ermee.

Groet, Wenny Bakker


--------------------------------------------------------------------------

Marianne schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 12:27:



Mmm....over het voort laten trekken op die manier zal ik maar even niks schrijven...

Tja, als je een paardje hebt dat netjes naar de stem luisterd zal het gaan..
Dan moet het paardje ook nog verkeersmak zijn...iets wat met een jong groen paard al wat moeilijker wordt?
Het kan natuurlijk goed gaan , maar ik zie er toch wel degelijk een behoorlijk gevaar in..bijvoorbeeld terug kijkend en denkend aan die mensen tijdens het schrijven hier over de noodstop?
Er waren er toch echt die een bit nodig hadden om hun eigen paard, dus daar waar ze zelf op zouden zitten al tot stoppen te krijgen...
Daarnaast over die mensen die zeggen dat ze niet eens met een stal/touwhalster de weg op durven....die zouden dit dan gerust doen?
Ik rij dus wel met stalhalster op de weg...maar uhhh...

Zoals je schrijft dat je ze naast de fiets hebt, dat heb ik wel eens gedaan met een van mijn honden en toen vond ik het al een risico ...en die schrikken nog niet eens zo als een paard dat kan doen.
Trekken je hoogstens de berm in omdat daar wat vreemd ruikt of de andere kant van de weg over omdat daar een mooie dame (hond) loopt...of erger, die kat van de buren die ze niet leuk vinden...
Ook dan moet je dus al een behoorlijk opgevoede hond hebben wil je dit zonder problemen kunnen doen...

Het lijkt me , hoe verkeers mak een paard ook is altijd een groot risico om zo je paard mee te nemen , zelf zittend op een fiets of paard.
Het hoeft niet aan jezelf te liggen of aan je paard...we zijn nou eenmaal niet de enige weggebruikers...

Mijn ervaring is ook dat waneer er een in paniek raakt , de rest gewoon mee gaat doen , al weten ze zelf niet eens wat er is.
Dan moet je al een behoorlijke koele kikker hebben als die niks laat merken.
Ik moet er niet aan denken om dan tijdens zon ritje een of ander vreemd landbouwvoertuig tegen te komen, zeker niet als je er meerdere meeneemt...

Nou heb ik het bericht terug gelezen van Jolijn en eigenlijk daardoor begreep ik het niet.. en heel eerlijk gezegd nog steeds niet....
Een veulen nemen wordt als reden genoemd van het ontbreken van een handpaard....Ik citeer even...


ik dacht dat nou juist deze veulens als meeloper gebruikt werden ? Om zo aan de omstandigheden op de weg te wennen?
Waarom zou je een groot volwassen paard als hand paard mee nemen dan? Alleen voor de gezelligheid onderweg?

Een handpaard is voor mij begrip dan ook een wandelpaard...dan ga ik dus lekker wandelen met mijn paard..en dat hoeft niet eens langs de weg te zijn,bos of hei is ook leuk, maar wel gewoon aan de hand.
Kan er ook van alles gebeuren maar dan heb ik het idee dat ik er iets beter voor sta om het paard rustig te krijgen dan wanneer ik op een ander paard of fiets zit.

Het zal mijn leeftijd wel zijn....ik sla maar een beurtje over...

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Karin schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 9:35:


Ik heb ook eens gehoopt dat het zou lukken met die van mij. Maar de kleine durft niet te volgen omdat hij onderdanig is naar mijn rijpaard.
Hij raakt dus al snel achter en maakt dan een noodstop. waarop mijn rijpaard boos reageerd en begint te drijgen waardoor de kleine dus nog onderdaniger wordt. Echt hopeloos!

Nick Altena schreef op maandag, 3 januari 2005, 23:57:


Hahaha, dat zal ze leren. Ik vind je een HELD! Persoonlijk kan ik enige vorm van respect voor jagers opbrengen wanneer zij bijvoorbeeld met een speer achter een wild zwijn aan moeten rennen omdat er voor eten gezorgd moet worden. Maar dat zogenaamde wildbeheer hier in Nederland... Het risico is inderdaad groot dat je in ons land op die postzegeltjes "natuur" iets anders raakt dan de beoogde prooi...
Ga kleiduiven schieten als je zonodig moet... Hoewel, bestaat er ook een vereniging Stop De Kleiduivenmoord?

Groet, Edith

ik heb besloten een veulentje te kopen komende zomer.
Dit met name omdat ik een paard wil zonder geschiedenis. daarnaast wil ik graag het paard van jongs af aan bekend maken met enge dingen zoals plastic en zo. En lijkt het me heel mooi om zo'n dier op te zien groeien en samen echt van het begin af aan iets op te bouwen. Het liefst zou ik bij de geboorte zijn, kunnen imprenten en hem wat langer bij de moeder laten dan de standaart 4 maanden.
Nu zijn mijn vragen:
Speent een merrie haar veulen vanzelf af? En zo ja, na hoeveel maanden ongeveer? (dan kan ik de eigenaar van de merrie vragen of het veulen ongeveer zo lang bij de moeder mag blijven)
A
ls het veulen bij de moeder weg moet, is het dan het beste om hem in de opfok te laten of liever is een gewone weide met een gevarieerde kudde?

Heeft het jullie voorkeur het veulen tot 3 of 4 jaar echt met rust te laten, en pas daarna overal aan te wennen? of is het beter dit regelmatig te doen met het jonge dier?

Dit gewoon zodat ik weet welke stalling ik moet zoeken en wat ik moet overleggen met de eigenaar van de merrie (is namelijk een vriend van mij).

groetjes sandra

sannie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:57:

Ja, een hengstveulen zodra het echt lastig wordt. Meestal een maand of 8.
Een merrie vaak pas als het volgende veulen komt.

Het liefst in een gevarieerde kudde zodat hij of zij veel kan leren van de andere paarden. zo wordt hij of zij beter op zijn plaats gestuurd en leerd het dus te gehoorzamen.
Ik vind het voor het veulen wel zo eerlijk om hem al vast te laten wennen aan wat hem allemaal te wachten staaad. Dan is alles natuurlijk voor hem en dus niet beangstigend. Ook is het voor jou fijn omdat alles makkelijker zal gaan. begin dus met het veuelen al met wandelen en poetsen.


Veel succes en plezier van en met je veulen!

Hans van Keeken schreef op maandag, 3 januari 2005, 13:26:


In ons geval is het stuk bos van de gemeente zelf.

Groeten,
Ingrid

sannie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:57:


Emiel Voest heeft een aardig boek geschreven over veulens en jonge paarden. Beleren doe je vanaf de allerleerste dag al - ja natuurlijk niet beleren onder zadel maar wel het wennen aan mensen, aanraken, voetjes optillen, halstertje enzovoorts...

Lang niet alle paarden gaan in de opfok, er wordt heel verschillend over gedacht. De merrie speent in de natuur het veulen pas zelf af als het volgende veulen eraan komt! Vier maanden vind ik erg vroeg, hoe langer ze bij de moeder kunnen blijven ( en hopelijk ook tussen andere veulens en paarden) hoe beter..

Marianne

Nick Altena schreef op maandag, 3 januari 2005, 16:03:

Zag vandaag nog een advertentie van een tinker met als opmerking erbij:

"kan dag en nacht buiten."

Haha het woordje "vorstbestendig" ontbrak denk ik zo .

Maar vaak zie je bij een advertentie toch wel staan; goede tehuis belangrijker dan prijs. Ik denk dat je beter bij zo iemand kunt aankloppen als bij de advertentie (die in hetzelfde blad stond) met de opmerking 2 jarige merrie, regelmatig bit in gehad en zadelmak.
Die zou ik laten staan hoor.

Groeten,
Ingrid