Merel Stoffers schreef op dinsdag 23 maart 2010, 14:35:


Tja, wanneer je afwijkt van het traditionele pad, zullen er altijd mensen zijn die het daar moeilijk mee hebben en zich genoodzaakt voelen commentaar te geven.
Emotioneel neutraal blijven, is dan de boodschap denk ik. Even slikken en doorgaan.
Onlangs kreeg ik ook nog een opmerking over het houden van mijn paarden in kuddeverband. "Je moet daar wel mee oppassen, want paarden verwilderen zo"

Ach ja, ondertussen weet ik beter. En zoals je al zei, mensen moeten het willen zien. Moeten er voor openstaan. Maar naief als ik ben, denk ik dan dat je toch altijd het beste wil voor je paard. En blijft zoeken naar hoe je jezelf en de omgeving voor je paard kan optimaliseren.

pporterd worden, want je moet wel tegen een beetje commentaar kunnen...

Dat zou de ideale wereld zijn.
Ik kom ook nogal eens op stallen waar ik helemaal niet wil zijn en misschien ook wel niet zou moeten komen. Maar soms hoop je iets te kunnen doen voor een paard, of ben ik gemaild door iemand die (door problemen natuurlijk) stevig van plan is iets aan haar paardhouden te veranderen.
Dan is er bijna altijd wel eentje die mij gaat vertellen dat ik bv niet goed bezig ben met m'n rare cameraatje en dat dat natuurlijk bekappen allemaal onzin en paardenverpesterij is.
Op zulke momenten hoop ik altijd dat iets groter en sterker dan mezelf in me wakker wordt en me dwingt mijn kop dicht te houden.....Maar helaas ik heb iets nog niet gehoord, slaapt iets nog steeds.
Mijn grofste opmerking die ik ooit gemaakt heb tegen iemand die me het bloed onder de nagels stond weg te halen, was, nadat ik een paar drollen in mijn hand gepakt had: "Lazer toch op stom element, ga je lillikke bakkes spoelen of anders doe ik het"

Zij bleef ook niet emotioneel neutraal kan ik je vertellen Komt nóóit meer goed.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:02:


Vlak naast de deur???? Ga jij verhuizen of ik?

Vorige week scheef Yvonne in een advertentie dat ze een buitenritmaatje zocht. Ik ken Yvonne uitsluitend via de mail naar aanleiding van een eerdere advertentie waarin zij iemand zocht die samen met haar wilde lessen bij iemand. Die iemand heb ik bezocht en niet geschikt bevonden , vervolgens heb ik Yvonne doorverwezen naar Eddy en daar is zij al een aantal keren geweest. Maar van een echte real life kennismaking tussen ons beide was het nog niet gekomen!

Vorige week direct gereageerd dat ik wel met haar Bert en mijn Goke de sprong in het diepe wilde maken. Vanmiddag was het zover.
Zowel Yvonne als ik waren vanochtend diverse keren naar het toilet geweest en hadden zo'n schoolreisjes gevoel.

Voor wij opstapten zuchtten we nog eens diep "Was Eddy hier maar hé?" en hebben afgesproken dat we heel rustig aan zouden doen. Eerst maar eens de paarden aan elkaar laten wennen, ik wist niet echt hoe Goke buiten was en daarna maar verder kijken. Tjonge, jonge, wat geweldig allemaal! En beste wel een beetje spannend ... helicopter kwam laag over, straaljager kwam aan bleren, er was een man met zo'n bestuurbaar vliegtuigje aan de gang ... Goke is wel behoorlijk voorwaarts, maar absoluut te controleren. Daarnaast loopt ze graag voorop, wat voor Yvonne en Bert fijn was, want Bert wil er nog wel eens tussen uit knallen ... Zowel Yvonne als ik voelden ons een twee hele grote madammen en hebben onze eerste buitenrit met veel plezier beleefd en zonder gedoe en stress afgesloten.

Wij hebben nu samen afgesproken dat wij dit wekelijks gaan doen, de ene week gaan we samen naar Eddy en de andere week gaan we samen naar buiten!

Ik kan niet wachten tot ik ooit met Jeen over de Veluwse heide rond aan het stampen ben ... Ben zo blij!

Anja Seijn schreef op dinsdag 23 maart 2010, 16:29:


je kan veel meer dan je denkt!

Anja Seijn schreef op dinsdag 23 maart 2010, 16:29:


OKAY ! SCHITTEREND ;maar ? NU NI STOPPEN !!! Af en toe , Bertje het voortouw laten nemen , bij twijfel Goke op kop en rustig verder .Denk de eerst tien keer nog niet aan galloperen maar oefen de "one rein stop" met beloning en op stemcommando !! Zorg dat elke wandleing in rust eindigt met een fijne beloning ! Rij af en toe eens 10 m van elkaar af en aan losse teugel terug naar elkaar waarbij wéér een beloning word gegeven .Rij geen treintje maar ganzeformatie en geregeld schouder aan schouder ! Gebruik je gezond verstand en reng afleiding en afwisseling in de wandelingen ! Laat hun de wereld ontdekken .

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 maart 2010, 18:04:

Spirithorses schreef op vrijdag 19 maart 2010, 19:31:


Hoi pien,

hoe zou jij dat nu dan hebben aangepakt?