Karen Koomans schreef op maandag 22 maart 2010, 23:56:


Er blijven 2 wensen bestaan.
En laten we hier eens dieper hier naar kijken. Ik sta stil bij de stoeprand en kijk naar de overkant, mijn Bella ziet dit en komt snel naar me toe. En wacht (zonder het voor mij overbodige zitten) totdat ik de eerste stap zet. Dit is geheel volgens haar zin, innerlijk gemotiveerd en opgebouwd met ct en vervolgens een gewoonte geworden. Die zich zelf in stand houd omdat ze altijd graag wil oversteken naar een nieuw gebied. Voor mij is deze innerlijke beloning van het doen zelf altijd de belangrijkste factor.

Iets voordat we halverwege zijn, wil ze graag vooruit lopen. Dit sta ik niet toe door direct langzamer te gaan of stil te gaan staan (ze is nog steeds los) waarop ze zich bedenkt en weer terug komt, click beloon. Ik geef haar met ct in feite een andere innerlijke motivatie, namelijk de kans op een beloning als ze naast me blijft. Maar ook vergeet ik niet dat de andere motivatie (snel de overkant bereiken) meer natuurlijk is en mee stroomt met wat we aan het doen zijn. De voedsel verlokking maakt een compromis met de overkant snel willen bereiken en mij tevreden willen houden. Als ik dit compromis gedoe kan voorkomen dan ben ik beter af vind ik. Zijn de dingen die we van dieren vragen, wel altijd zo nodig? Heel veel kan daar van achterwege blijven. Met als resultaat een omgang met honden en paarden die beter past bij hun natuur en innerlijke motivaties van het doen zelf.

Groet, Michiel

Ik ben het hier dan ook volledig mee eens. Ben sinds enkele weken verhuist naar een natuurlijke pensionstal en het verschil in mijn paarden is al opmerkelijk. Hoewel ze voordien ook al 3/4 van de dag buiten stonden, zijn ze (nog) veel relaxter.

Jammer genoeg ook waar. En waar kunde eindigt, begint frustratie met alle gevolgen vandien. Is de oplossing dan niet proberen om open dialoog te houden.
Proberen zelf te laten zien hoe het kan, zonder oordelend te zijn naar de anderen toe. Stilaan zal het besef toch wel doorsijpelen dat het ook anders kan. Kijk naar al de mensen op dit forum die op zoek gegaan zijn naar iets anders. Allemaal uit liefde voor het paard. Daarbij moet een topsporter toch beseffen dat een gezonde geest in een gezond lichaam toch ook voor paarden opgaat. Of ben ik dan te naiëf?
Ik heb een tijd in Engeland gewoond en daar toch een aantal mooie voorbeelden gezien van hoe wedstrijdsport hand in hand kon gaan met het paard natuurlijk te houden. Maar ik heb de indruk dat dat ginder gewoon meer ingeburgerd is. Paarden horen buiten.



Groetjes Gea

Bedankt voor de opheldering.
Njah... ik heb het iig onder de aandacht gebracht en dat kan ook helpen.
Boycot tegen de bontindustrie is altijd goed.
Al zou ik zelf ook niet op vakantie willen gaan in een land (ongeacht waar) waar dit soort praktijken worden toegestaan.
Een aantal van dit soort landen danken een deel van hun inkomsten aan de toeristenindustrie. Ik kan mij voorstellen dat het de overheid aan het denken zet, als toeristen massaal wegblijven uit protest.
Ik zou mij kunnen voorstellen dat ze daar gevoeliger voor zijn dan voor lijsten met handtekeningen omdat ze het in hun eigen beurs voelen.
Dus in die zin vind ik het wel zinvol...
(en dan heb ik het niet alleen over china)
Maar haalbaar?
Dat is wellicht weer een ander verhaal.

Gea R schreef op dinsdag 23 maart 2010, 14:24:

Ik heb recent het gezien tussen het verschil 24/7 buiten (weiland en verharde paddock) vs weiland en stal (avond/nacht) en ook die volgorde. Wereld van verschil. - Als je het wilt zien. Minder opvallende verschillen, maar erg duidelijk en daardoor confronterend wel...

Helemaal waar, al moeten mensen wel wíllen zien. (Denk aan: jouw paard kan bitloos want die is braaf, mijne is veel drukker, blabla) En willen (met zo een wintervacht kan ik niet goed trainen/starten/loop ik voor gek/weetikveel)...
Manege waar ik een tijdje gewerkt heb... Paarden kregen acht kilo brok per dag, als ze vrij waren de helft... En maar zeiken dat ze zo druk zijn...
Maar goed, dat hoef ik hier allemaal niet te vertellen.

Denk dat het heel belangrijk is dat de mensen die er wel voor openstaan gesupporterd worden, want je moet wel tegen een beetje commentaar kunnen...

Tijdje terug ben ik nog zomaar behoorlijk onfatsoenlijk aangesproken...
Ik reed langs de weg, redelijk lang teugeltje, relax, niets aan de hand. Komt er een fietser langs die toch een partij kwaad wordt, zomaar. Hoe ik het in mijn hoofd haal om zomaar langs de weg te gaan rijden zonder bit in, onverantwoord... Tsjaa... \
(Ok, extreem voorbeeld, maar je zult me best begrijpen...)

Dus ja, ik snap genoemde argumenten wel...

ik heb een haflingermerrie van 22 jaar die sinds een aantal dagen bloed in haar urine heeft zitten en ze staat te zweten Ook heeft ze problemen om op gewicht te blijven. Het is een merrie die verder rustig is maar houd zichzelf wel in beweging op de wei.
De da dacht eerst aan blaasproblemen maar toen hij onderzoek had gedaan dacht hij toch meer aan problemen met haar nieren. Hij heeft bloed geprikt (drama ze was echt woest ) nu heb ik de uitslag nog niet maar wil wat meer info hebben dus heeft iemand hier ervaring mee??????

Spirithorses schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:02:


Daar kan ik met mijn verstand echt niet bij. Met de beste wil van de wereld kan ik zoiets niet snappen. Je bent niet meer bruikbaar, dus weg ermee
En ik kan me voorstellen dat wanneer je in de "paardensector" werkt, je nog veel meer met dergelijke dingen geconfronteerd zou worden. En dat het dan veel moeilijker is om de goede bedoelingen van mensen te blijven zien.
Dat is de reden dat ik ook heel bewust heb gekozen voor recreatie. Ik zou er ziek van worden. Zowel van de manier waarop dieren afgedankt en behandeld worden als de visie van sommige mensen.

Maar een mens mag blijven hopen en dromen dat we een verschil kunnen maken. Dat langzaam maar zeker de boodschap doorsijpelt

Groetjes

Merel Stoffers schreef op dinsdag 23 maart 2010, 14:35:


Tja, wanneer je afwijkt van het traditionele pad, zullen er altijd mensen zijn die het daar moeilijk mee hebben en zich genoodzaakt voelen commentaar te geven.
Emotioneel neutraal blijven, is dan de boodschap denk ik. Even slikken en doorgaan.
Onlangs kreeg ik ook nog een opmerking over het houden van mijn paarden in kuddeverband. "Je moet daar wel mee oppassen, want paarden verwilderen zo"

Ach ja, ondertussen weet ik beter. En zoals je al zei, mensen moeten het willen zien. Moeten er voor openstaan. Maar naief als ik ben, denk ik dan dat je toch altijd het beste wil voor je paard. En blijft zoeken naar hoe je jezelf en de omgeving voor je paard kan optimaliseren.

pporterd worden, want je moet wel tegen een beetje commentaar kunnen...

Dat zou de ideale wereld zijn.
Ik kom ook nogal eens op stallen waar ik helemaal niet wil zijn en misschien ook wel niet zou moeten komen. Maar soms hoop je iets te kunnen doen voor een paard, of ben ik gemaild door iemand die (door problemen natuurlijk) stevig van plan is iets aan haar paardhouden te veranderen.
Dan is er bijna altijd wel eentje die mij gaat vertellen dat ik bv niet goed bezig ben met m'n rare cameraatje en dat dat natuurlijk bekappen allemaal onzin en paardenverpesterij is.
Op zulke momenten hoop ik altijd dat iets groter en sterker dan mezelf in me wakker wordt en me dwingt mijn kop dicht te houden.....Maar helaas ik heb iets nog niet gehoord, slaapt iets nog steeds.
Mijn grofste opmerking die ik ooit gemaakt heb tegen iemand die me het bloed onder de nagels stond weg te halen, was, nadat ik een paar drollen in mijn hand gepakt had: "Lazer toch op stom element, ga je lillikke bakkes spoelen of anders doe ik het"

Zij bleef ook niet emotioneel neutraal kan ik je vertellen Komt nóóit meer goed.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:02:


Vlak naast de deur???? Ga jij verhuizen of ik?

Vorige week scheef Yvonne in een advertentie dat ze een buitenritmaatje zocht. Ik ken Yvonne uitsluitend via de mail naar aanleiding van een eerdere advertentie waarin zij iemand zocht die samen met haar wilde lessen bij iemand. Die iemand heb ik bezocht en niet geschikt bevonden , vervolgens heb ik Yvonne doorverwezen naar Eddy en daar is zij al een aantal keren geweest. Maar van een echte real life kennismaking tussen ons beide was het nog niet gekomen!

Vorige week direct gereageerd dat ik wel met haar Bert en mijn Goke de sprong in het diepe wilde maken. Vanmiddag was het zover.
Zowel Yvonne als ik waren vanochtend diverse keren naar het toilet geweest en hadden zo'n schoolreisjes gevoel.

Voor wij opstapten zuchtten we nog eens diep "Was Eddy hier maar hé?" en hebben afgesproken dat we heel rustig aan zouden doen. Eerst maar eens de paarden aan elkaar laten wennen, ik wist niet echt hoe Goke buiten was en daarna maar verder kijken. Tjonge, jonge, wat geweldig allemaal! En beste wel een beetje spannend ... helicopter kwam laag over, straaljager kwam aan bleren, er was een man met zo'n bestuurbaar vliegtuigje aan de gang ... Goke is wel behoorlijk voorwaarts, maar absoluut te controleren. Daarnaast loopt ze graag voorop, wat voor Yvonne en Bert fijn was, want Bert wil er nog wel eens tussen uit knallen ... Zowel Yvonne als ik voelden ons een twee hele grote madammen en hebben onze eerste buitenrit met veel plezier beleefd en zonder gedoe en stress afgesloten.

Wij hebben nu samen afgesproken dat wij dit wekelijks gaan doen, de ene week gaan we samen naar Eddy en de andere week gaan we samen naar buiten!

Ik kan niet wachten tot ik ooit met Jeen over de Veluwse heide rond aan het stampen ben ... Ben zo blij!

Anja Seijn schreef op dinsdag 23 maart 2010, 16:29:


je kan veel meer dan je denkt!

Anja Seijn schreef op dinsdag 23 maart 2010, 16:29:


OKAY ! SCHITTEREND ;maar ? NU NI STOPPEN !!! Af en toe , Bertje het voortouw laten nemen , bij twijfel Goke op kop en rustig verder .Denk de eerst tien keer nog niet aan galloperen maar oefen de "one rein stop" met beloning en op stemcommando !! Zorg dat elke wandleing in rust eindigt met een fijne beloning ! Rij af en toe eens 10 m van elkaar af en aan losse teugel terug naar elkaar waarbij wéér een beloning word gegeven .Rij geen treintje maar ganzeformatie en geregeld schouder aan schouder ! Gebruik je gezond verstand en reng afleiding en afwisseling in de wandelingen ! Laat hun de wereld ontdekken .

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 maart 2010, 18:04:

Spirithorses schreef op vrijdag 19 maart 2010, 19:31:


Hoi pien,

hoe zou jij dat nu dan hebben aangepakt?