Beetje belachelijk niet? Dienen ze niet om op te eten, om ze uit te melken, dan dienen ze om domme spotjes van te maken.
Mensen zijn idd vieze beesten...

Ik heb een hoog zwangere pony met luizen, HELP, en nu ?

Tineke Doddema schreef op zondag 21 maart 2010, 19:04:


Probeer een middel met dimeticon, niet giftig en werkt wel. (Polydimethylsiloxane)

Zeker en aan de reactie van Cristel ook. Probleem is alleen dat het in stap allemaal prima lukt zoals Cristel zegt, maar in draf niet meer. Hij wil niet door de teugel lopen, maar de combinatie van mijn vraag om te versnellen en zijn onkunde dat te doen zoals het moet zorgen ervoor dat het "mislukt". Op de momenten dat hij de volte pakte had ik de teugel er meer aan dan ik wilde, maar hij was echt aan het kiezen welke van mijn commando's (versnellen of op de hoefslag lopen) voorang moesten krijgen. Soms koos hij voor terug naar stap vallen, soms voor de volte. Ik oefen juist in stap veel met reageren op zo min mogelijk signalen, zodat alles zo fijn mogelijk gaat.

Ik denk inderdaad dat ik het eerst toch met meer snelheid moet proberen en dan gaan vertragen. Dat is beter dan mijn positie te veranderen of de fout in gaan met de buitenteugel. De focus ligt ook niet echt bij het draven, eerst de basis nog verder uitwerken en perfectioneren. Maar ik heb nu wel een beter idee hoe ik er mee verder kan en dat ga ik met veel plezier doen!

Groetjes Karin

njah... ik bedoel alleen maar dat ik het wat minder dramatisch zie, om het zo maar ff te zeggen.
Ja, een shock is vervelend, maar ik vind het persoonlijk niet iets waarover ik mij dan druk moet maken.
Ik vind stroomdraad gewoon een erg praktische oplossing. We hebben ruim 5 ha wei. Daar zie ik mij nog geen stalen hekwerk omheen zetten (hout werkt dus niet, zoals ik eerder uitlegde... nog even afgezien van werk en kosten)
En dan vind ik stroomdraad een goed alternatief, al kunnen de honden daardoor een shock oplopen. Ze hebben er hier aardig mee leren leven en gaan evengoed de wei in
(al is dat niet de bedoeling)
Ze zijn er erg handig in geworden.
Reeen springen er losjes overheen (ze kennen het) en een eland dendert er gewoon dwars doorheen als je pech hebt.

Daarom heb ik gewoon wat minder problemen met het fenomeen schrikdraad.
Prikdraad... daar heb ik pas problemen mee. Heb een paard dusdanig gewond zien raken daardoor dat het afgemaakt moest worden.
Jammer dat gebruik van schrikdraad in die tijd nog niet zo gebruikelijk was.

Bedankt voor de reacties allemaal, mijn paard kan gelukkig bij onze kennis terecht, ik ben dus voorzien!

Fijn voor je, het is niet tof om je daar zorgen over te moeten maken.

Mijn hond ook een paar keer een opdonder bij de paarden en stroomdraad.
Nog nooit zo goed op het baasje gelet als daar. Ja lullig voor hem maar die let bij de paardjes nu wel goed op. Beter als een paar hoeven op zijn kop.
Met paardje was anders vandaag, 2 keer d'r hoofdje wilen aaien, 2x te laag, 2x een opdonder...shit! Da was ik niet he vrouwke! Ze snapt het gelukkig en liep verder gewoon mee. Oef! "t is wel een straf ja maar inderdaad beter als die scheuren en littekens van prikkeldraad. Dat is pas gemeen en de pijn duurt ook langer denk ik.

auwra schreef op zondag 21 maart 2010, 17:48:


Ja, ik begrijp wat je bedoelt en kan me voorstellen hoe moeilijk dat kan zijn, als je je paarden niet bij huis hebt maar tussen die van andere eigenaren. Goed dat je je eigen lijn blijft volgen, ondanks de blikken en commentaren.


Ik zou dit zelf zeker durven geven als ik een paard met zachte, brokkelende hoeven had. Met dit product heb ik zelf geen ervaring, maar ik heb wel goede ervaringen met andere compositums van de Groene Os.

Als je het gaat gebruiken (of als je kiest voor iets anders), wil je dan later nog eens schrijven of je denkt dat het product goed geholpen heeft of niet? Gebruikerservaringen zijn altijd waardevol om te lezen .

vr. grt,
Karen

Blijkbaar zouden produkten van Groene Os in Belgie recent niet meer mogen verkocht worden?
Dit heb ik slechts uit enkelzijdige bron maar als dit klopt, klopt er toch ergens anders iets niet?
Niet?

Koen

Mijn dartmoorpony was deze winter hoefbevangen. Net als 2 winters geleden overigens. Uit de bloedtest bleek insuline resistentie. Met het koude weer deze winter had ik extra brok bijgevoerd, en daar kon ze dus blijkbaar niet tegen.
Inmiddels gaat het weer prima met de pony, met een aangepast dieet en na een goede behandeling.

Ik vind de website van hoefnatuurlijk heel goed. Ik heb er veel ideen opgedaan en heb ook de cursus natuurlijk bekappen gevolgd. Een aanrader voor ieder die paarden heeft!

Ik wil toch graag reageren op wat op deze website staant over hoefbevangenheid. Als ik de website lees, krijg je de indruk dat de hoefbevangenheid vanzelf over gaat, mits je goed bekapt en goed voert. Dat klopt natuurlijk. Maar...
Ik zou het echter waarderen om eea wat meer in perspectief te zetten, nl:
1. Consulteer altijd een dierenarts, en laat zonodig foto's maken van het hoefbeen om de ernst van de hoefbevangenheid in te schatten.
2. Neem gelijk bloed af voor een insuline, en magnesium bepaling.
3. Zet het paard op pijnstillers. Dit voorkomt onnodige pijn bij het dier, en bovendien wordt daarmee doorbroken dat het paard niet wil bewegen van de pijn, waardoor de hoefbevangenheid ook niet over gaat, omdat daar beweging voor nodig is.
4. Overweeg wel degelijk hoefijzers bij ernstige hoefbevangenheid (ze kunnen ook gelijmd worden). Mijn pony was zeer ernstig hoefbevangen en wilde niet meer op haar benen staan, ze lag de hele dag. Echter, met de speciale ijzers had ze veel minder pijn en kon ze weer lopen! Dit bevoorderde het genezingsproces.
5. Ga veel wandelen met de pony, als ze tenminste wil / kan lopen.

Door ervan uit te gaan dat de hoefbevangenheid vanzelf geneest met voldoende rust, leidt het dier onnodig pijn. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
En met een eenvoudige magenesium bepalen kan beoordeeld worden of het voeren van magenesium zinvol is.

Ondersteund met pijnstiller en eventueel (gelijmde) ijzers, hoeft de hoefbevangenheid geen leidensweg van maanden te zijn, maar is met een beetje geluk de pony met enkele weken weer de oude.

Vriendelijke groeten,

Mireille

Koen Theys schreef op zondag 21 maart 2010, 22:34:


Geen idee Koen, maar natuurlijk is het de moeite waard om uit te zoeken of dat zo is, en zo ja, waarom dan.

grt,
Karen

Ik zou het echt niet weten maar ik vraag het wel aan de persoon die het mij vertelde.

Koen

Aanvullende opmerking op het bericht op Bokt:
ik heb de termen toevoegend en wegnemend bedacht, als alternatieven voor positief en negatief. Ik hoop dat die nieuwe woorden veel minder verwarrend zijn dan positief / negatief?
____

kinderen en clicker training :

Vanmiddag heb ik een buurmeisje van 8 jaar gevraagd of ze me wou helpen met een experimentje, clickeren met opdringerige pony (met mijn shet Joris). Dit meisje heeft ook een eigen pony en wist al iets mbt clickertraining met honden.

Ik heb samen met dit meisje en Joris een aantal varianten geprobeerd, om te kijken wat een veilige manier kan zijn van een voerbeloning geven en welke manieren niet.

Mijn conclusies:

* een pony als Joris die bij mij normaal gesproken beleefd blijft met voer aannemen (niet opeisen), is binnen 20 tellen strontvervelend tegenover een meisje van 8 die voertjes heeft. Dat had ik ook verwacht; juist daarom nam ik Joris voor dit experiment.

* de enige manier die ik uiteindelijk veilig vond voor de combinatie Joris en dit meisje, was Joris begrenzen door hem vast te binden aan een halster met touw, en het meisje de voerbeloning op de grond te laten neerleggen in plaats van uit de hand te geven. Dit ging al snel prima, na een minuut of 2 óók als het meisje al clickerend en belonend vlak naast Joris bleef staan en het halstertouw slap hing.

Bij een volgende trainingsessie bind ik Joris in eerste instantie weer even vast maar ik verwacht dat hij dan al snel los kan. Wel sta ik erbij; het zou me niet verbazen dat Joris meteen weer gaat lopen klieren als ik weg zou lopen . Ik zal ook dat uitproberen, een volgende keer.

* toen ik later vanmiddag een filmje ging maken van Joris en mij en spelen met de paardenbal, bleek dat het geklier niet direct over was, ook al was dat meisje er toen niet meer bij. Ik moest het "ik wil dat je bellefd bent" echt even rechtzetten / hertrainen!

Zo snel "verpest" je dus een pony van het type Joris... Oftewel: zo snel leert hij dat het de moeite van het proberen waard kan zijn: wanneer je als pony dreigt met in vingers of andere onderdelen bijten, dan zóu het kunnen dat de trainer snel wat voer op de grond gooit om van jou af te zijn... !

grt,
Karen

P.S. @ Piet : heb je de berichtjes op het forum gelezen dat het versturen van e-mails aan jou opnieuw (soms) niet lukt? Zie bericht #196554 en #196659 ajb.

Hmm ...

Voor een stuk kan ik meegaan in jouw beschrijving van hoe je HB aanpakt, hoewel hier nog wel een groot aantal gaten inzitten die je makkelijk kan dichten als je deze site nog iets grondiger gaat lezen.
Wat ik wel een onjuistheid vind in jouw schrijven is, dat een paard mits de juiste behandeling (desnoods ijzer beslag-al dan niet gelijmd) binnen enkele weken weer de oude zal zijn.
Als je paard écht hoefbevangen is hou dan rekening met een herstelperiode van een jaar.
Dit is (met alle bijkomende pathologien) zeker wel het minimum hoor.

Koen