Michiel schreef op woensdag 3 maart 2010, 23:15:

.

Ik verlang naar het boek en de DVD over de Waterhole Rituals, wel heb ik enkele mooie filmpjes hierover gevonden. De eerste film van Stina heeft hier al eens gestaan. De volgende twee zijn van Farah die haar paard met de rituals voorbereid op rijden.

Stina haar waterhole rituals
http://www.youtube.com/watch?v=r15L1W80SzU

Farah haar waterhole rituals
Deel 1
http://www.youtube.com/watch?v=s7keyJHgVMM

Deel 2
http://www.youtube.com/watch?v=rFLNMzZt0WM

Nils Vellinga schreef op woensdag 10 maart 2010, 21:12:



Als jij weet dat jouw paard perfect zijn evenwicht houdt wanneer je hem tijdens een rengalop vraagt om zijn hals in te buigen, dan moet je dat vooral niet laten.

Maar ik acht de kans dat mijn paard tegen de grond gaat bij zo'n actie een heel stuk boven de 50%.
Ik laat haar doorgaans ook geen bochten maken wanneer ik haar sneller laat gaan dan een handgalop. Als ik een ander weggetje in sla, neem ik haar altijd terug naar een gecontroleerde galop of meestal zelfs tot in draf, maak dan de draai en laat haar opnieuw vertrekken. Eigenlijk blijf ik er zoveel mogelijk vanaf, als ik haar laat gaan. En ik merk aan haar dat ze het al moeilijk genoeg vindt om zo haar evenwicht te bewaren zonder dat ik nog eens extra dingen verzoek.

Misschien is mijn paard dan misschien wel een sul dat ze zo makkelijk valt of haar evenwicht verliest, maar ik ben al te vaak met haar gevallen om daar aan voorbij te gaan.
En dat heeft niks met suffen te maken.
Toen mijn paard viel in stap, was ze wel wakker en alert en ik zat ook alles behalve te suffen. Ze schrok maakte daardoor een beweging met haar hals en verloor haar evenwicht. Heel gelijkaardig met een ORS.

Buiten wat er als gezegd is, kunnen er giftige planten inzitten. Bij mij in de buurt groeit er JKK in de bermen.
Hopelijk vind je snel iets nieuws! Succes ermee!

Anja Seijn schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:25:

Jep, d'r is dus een reden gekomen voor het paard het niet meer te doen.
Maakt ze blijkbaar niets uit, geen reden dus het niet te doen. Die van mij hier knallen echt nooit ergens tegenaan, en 1 vd 2 heeft echt motorische problemen en verdomd slecht evenwicht. Het terrein is misschien uitdagender om te leren het niet te doen. Dichte stukken berkenboom waar je alleen achterwaarts weer uit kan etc... Opletten dus. De 1e keer dat ik die 2 reuzen in volle galop door het bos zag gaan hield ik m'n hart vast. Nu heb ik geleerd dat dat met grote precisie (en lol) kan.
In het begin zijn ze beiden een keer met hun voorknie tegen het handvat van de kruiwagen aangelopen. Een keer, daarna nooit meer. Ze tillen nu zelfs hun achterbeen eroverheen als het zo uitkomt hahaha (zijn ze groot genoeg voor). Kwestie van laten leren (onder gecontroleerde omstandigheden) en redenen voor dingen hebben. Dit is juist wat ik leuk vindt aan het beleren... terreinwijsheid. Beide paarden letten op, kijken uit, weten waar ze mee bezig zijn. Zowel thuis als onderweg.

Je laatste stukje maakt me blij
Hoe herkenbaar allemaal, de ene keer gaat het super, de volgende keer voel je je als een kieke zonder kop.
Het loslaten is een groot iets, niets meer verwachten en zien waar je uitkomt. Dromen en doelen stellen mag uiteraard maar zijn geen prioriteit, plezier met je paard dan weer wel. Hoe minder je gefocust bent op het resultaat, hoe beter het zal gaan en hoe meer plezier je eraan beleeft.
Dus trek je broek maar terug op een keep on smiling

En dat je meer met je billen bloot gaat tov Namkje dan hier: