Anja Seijn schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:44:

Dat begreep ik.


Gaat het niet worden, de schapen kunnen maar een korte tijd bij je lopen, anders krijg je geen gras voor je paarden terug. Dus, na de paarden moet er nog genoeg gras zijn voor de schapen en NA de schapen heb je een lange rust periode nodig, om het gras weer lengte te geven voor de paarden. Eigenlijk zou er nog runderen tussen door (of vóór de paarden) moeten grazen.


Als je wei geschikt is voor schapen wel. Op vochtige weiden is er een kleine kans op leverbot bij schapen en een nog kleinere kans dat paarden ze krijgen. Vandaar dan weer de runderen

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

sibyl de jager schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:59:


Bedankt voor je uitleg! :)

Anita Cats schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:35:



... en ik nog even niet. De essentie van je verhaal, dat oudere hond jonge logee in één week zoveel leert, is leuk. Dat je dat opmerkt en er van geniet, is leuk. Hoe je het verwoordt of dat je (we) sommige situaties vermenselijken, dondert niet. 't Is gewoon leuk. Hier woonde ooit een oudere teef, een dame, die werkelijk niets liet zien, maar het jongere volkje reageerde zoals het haar beliefde. Ze trok geen lip op, de stand van d'r oren veranderde niet (zichtbaar), ze keek 'gewoon' en de pubers dropen af! Heel soms denk ik dat ik zag dat er een snorhaar trilde, maar ik zal het nooit zeker weten. De pubers zijn inmiddels volwassen en uitermate beschaafd in de omgang met mens, soortgenoot en paard. Maar ik heb ze nauwelijks opgevoed, dat deed de dame. Onze Grote Sig, voorheen Secret (ook wel Sekreet) is niet een heel expressief paard. Als je d'r langer meemaakt, leer je haar mimiek kennen. Maar puber Cool weet héél goed wanneer ze te dichtbij komt, niet respectvol met hooi omgaat of als ze wordt gevraagd te groomen. En het gaat ook op voor mensenkinderen die je van dichtbij meemaakt. Jammer alleen dat die verbaal zo duidelijk aanwezig zijn.

Fijn dat je een leuke week hebt gehad.

Spirithorses schreef op woensdag 3 maart 2010, 7:58:


haha, daar wil ik liever ook niet te veel over nadenken eerlijk gezegd...

Hoi Esther,

Op marktplaats zijn regelmatig 2dehands wow zadels te koop. Ik zou alleen niet weten hoe je kunt zien of dat zadel dan ook makkelijk voor Namkje op maat te maken is.

groetjes Arina

Karen Koomans schreef op woensdag 3 maart 2010, 21:46:


Ik moet met weg sturen zeker voorzichtig zijn, maar om een andere reden. Luna is een zeker én eigenzinnig paard, dat graag haar eigen keuzes volgt en maar ook meegaand is. En bij een keuze conflict moet ik haar tijd geven, zonder of met weinig druk. Weg sturen zal het best gaan vanuit haar eigen vrije keuze om daar mee in te stemmen.

Een van de principes, begrijp ik uit de website, is niet het resultaat voorop zetten, maar de band met je paard als doel van alle contact oefeningen. En daarmee voorkom je vanzelf dwingende wegstuur fouten. Vanmiddag ben ik begonnen met een halve metselkuip hooi, plukje voor plukje te voeren aan Luna en Asha. Waarbij ze van mij niet uit de kuip mochten stelen. Ik voerde snel en dat gaf een goed humeur en daardoor werden ze ook niet opdringerig. Verder gewoon bij ze gezeten en wat samen gelopen. Beurtelings de leidende rol. Luna nog even (los) kennis laten maken met de rijbak, geslaagde 1ste keer vind ik.

Peet schreef op woensdag 3 maart 2010, 17:13:

Op het dragend gedeelte van de rug, de ribben dus.

Anja Seijn schreef op woensdag 3 maart 2010, 10:08:


Niks plakkeriger als schapenmest... lijkt wel kauwgom!
Tegen het voorjaar, omdat de vacht lang is.. verliezen ze overal kleine dotjes wol.
Wil je dit niet in je gras/hooi, zul je alles met de hand op moeten ruimen.
Schapen: de dieren met de gouden voetjes.
Voordeel: weilanden als een golf course!
Doen.

Van gewone droge hooibalen voer ik 3 balen per 2 dagen aan twee paarden (1.55m). Het ene paard is goed, de ander eeuwig iets te rond, die eet sneller.

Rugnummer 10?

Ik probeer geregeld te kijken op marktplaats, maar tot nu toe nog niet de goeie tegen gekomen...

Gr Esther