muriel schreef op zaterdag 27 februari 2010, 18:59:


Ik ben dat helemaal met je eens, zoals ik het ook al met Conrad eens was. Natural horsemanship kan juist een geweldig remmende factor zijn.
Omdat je in feite het gedrag voordat je begint te trainen achter je kunt laten ben je met clickertrainen in staat problemen op te lossen die op een andere manier niet meer te doen zijn.
Zodra je de onafgedwongen WIL tot medewerking van het paard krijgt opent zich een andere wereld.
Een van de mooiste voorbeelden vind ik nog altijd de enige keer dat ik me door Eddy heb laten verleiden om een uitdaging aan te gaan. Ik kreeg 3 x 10 minuten om een, ik meen drie jarige, hengst voor een 300 koppig publiek, alle vier zijn voeten te laten geven.
Waarvan de eigenaresse in de microfoon zei "hij stampt"
Nooit eerder gezien dat paard, kon me niet schelen waaròm hij geen voeten gaf. Heb er niet naar gevraagd ook.
Als ik me toen bezig had moeten houden met zijn achtergrond ( wat er al allemaal geprobeerd was) en op dezelfde manier van welke NH methode dan ook had moeten voort trainen dan was me dat nooit gelukt.
Ik heb in die 3 x 10 minuten zijn wil om mee te werken gekregen..... Probleem opgelost.

Een paard wat net begint zal wat hij al geleerd heeft uit zichzelf aanbieden, simpelweg omdat het een beloning wil verdienen. Het heeft nog niet goed door dat daarvoor éérst een vraag van de trainer hoort te komen.Ook dat moet hij leren. Tuurlijk kan hij daar gefrustreerd van raken ... "Ik deed precies wat je vorige keer vroeg, waarom krijg ik nu niks?"
Maar onbeloond gedrag dooft uit, dus dat gaat over. Heeft verder niks met frustratie die het op deze manier trainen zou veroorzaken te maken. Het is (tijdelijk)onbegrip.