Karen Koomans schreef op dinsdag 23 februari 2010, 22:13:


Die gedachte heb ook al meermaals gehad (nochthans ben ik toch wel pacifistisch van aard)

Wil schreef op donderdag 25 februari 2010, 16:59:


200 maar, Wil?? Bij mij stonden er vanmorgen ruim 300
Vlijtig forum, hoor!

Dank je, dank je! En het duurt nog maar een jaar min twee dagen voor ik weer jarig ben

Els.

Hallo Monique,

Een mooi verhaal, leuk om te lezen. Als ik mijn merrie vergelijk (die beter in het "bloed" en de "papieren" zit) met mijn ruin, dan vind ik ze af en toe wel wat van een koudbloed weghebben wat betreft gedraag. Niet snel van haar apropos te brengen, en haar dingen aanleren gaat bij haar een beetje zoals bij jouw tinker. 't Is gewoon anders, niet beter of slechter.

Even niet goed opgelet vroeger bij meneer Knol (what's in a name in dit verband?) van biologie en daar ga je dan...

MMP's : matrix metalloproteinases. Maar is een proteinase nou de Engelse naam voor protease, of zijn dat toch twee verschillende dingen? wie-o-wie...

4bozzza schreef op donderdag 25 februari 2010, 19:53:


Coëlho, zakwoordenboek der geneeskunde:
protease: zie proteïnase
proteïnase: eiwitsplitsend enzym; syn. protease

Is hetzelfde dus...

Els.

De neus eruit rijden is ook mooi, maar dat is vaak niet zo eenvoudig. Juist dit ene paard die er ook zo achter kroop ging het veel beter als ik hem juist op de achterhand hield. Als ik hem bij me hield en dus mijn been eraan. Vandaaruit kreeg ik aanleuning, en kon ik wel de neus eruit rijden. Als je het paard niet enigzins op de achterhand kan rijden of dat niet goed aanvoelt, kan het heel moeilijk zijn om dat neusje eruit te rijden door voorwaarts te gaan kan averechts werken.
Ik begon dus met het paard bij me te houden en vandaaruit langer te laten worden. Zodat ik hem op de achterhand had en zo kon houden. Ipv weinig achterhand en dat er bij zien te krijgen.

We bedoel ik degene met wie ik train. Ik rij zowel op de vereniging als priveles. Ik praat graag over We, ik doe het graag samen. Vandaar We
Anita

We hebben ze gisteren alle vier ontwormd. Mel bleek er vandaag ook te hebben.

En binnen enkele weken met een ander product...

Marianne

Anita Cats schreef op donderdag 25 februari 2010, 13:34:


Meteen loslaten is duiken, das waar.
't Is alleen dat ik dat licht in de hand zijn niet zie als een negatief ding, integendeel zelfs: I love it Jeanneke was vroeger zeer zwaar op de hand, nu loopt ze alleen nog op de voorhand, toen leunde ze vooraan ook nog eens op het bit (toen nog).
Ik ben dus aan het brainstormen om die lichtheid te behouden maar toch meer werking achteraan te krijgen.
Vandaag gereden zoals Christel zei: vele overgangen en vele 'schakelingen' in draf, enkel in stap haar af en toe losse teugel gegeven.
Dat schakelen in draf is nog een serieus werkpunt, zeker aangezien mijn paarden nog altijd 'spring-in-het-velden' zijn sinds de sneeuw dooide vorige week. Ze was dus supergevoelig vandaag en dat schakelen ging bij de minste zitverlegging al over in een paar passen galop, maar ze ging wel braaf wat sneller hè
Maar 't is een leergierige madam, een paar keer ging het best goed. Zelfs het achteruitgaan (wat ik een tijd niet meer geoefend had) ging van de eerste keer erg goe bij het openen van de doorgang (luie Britt blijft dan lekker zitten ) en das bij haar ook iets dat dan weer goed gaat en dan ineens weer minder voor weet ik wat voor reden.
Ik heb ook wat afgewisseld met een balkje dat op de grond lag, eindelijk snapt ze dus dat ze daar overheen kan terwijl ik er niet naast stap, wel met haar knoesels achter haar oren