Wendy de Meij schreef op maandag 22 februari 2010, 11:47:


soms, moet je gewoon doen wat in je mogelijkheden ligt.
heeft de nb-er de wel de toon gevijld om de druk eraf te halen?
Als zo de pijn ff weg is, en de hoef zo weer vast kan groeien vanuit de kroon...
er zijn geen nagels doorheen geslagen, lijkt me dat er helemaal niet is geslagen, alleen geplakt..nog niet eens zo slecht, lijkt me.
Zo kan je paard in ieder geval weer even tot zichzelf komen, kun je aan de gezondheid verder werken, zonder dat het killing pijn heeft.
Zet m op, hopelijk kom je er uit en kunnen de plak 'kunststofjes' er weer onderuit
dat blijft natuurlijk het beste.

ah shit..
met cushing is het vooruitzicht wel minder goed
maar, je weet het maar weer nooit

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 13:40:


wat ik me zit af te vragen...
kan je bijvoorbeeld ook alleen de hoeven verdoven zodat de behandeling niet te pijnlijk is?
Of is het paard al zo angstig geworden dat je al geen voetjes mee vragen kunt?
Ik zou die praam laten zitten, veel te veel stress.
Ik zou kiezen voor sedatie. Weg met stress, dan maar ff buiten westen.
Als die voeten weer bijgewerkt zijn, kun je verder trainen. Anders moet je ook nog aan het trainen gaan omdat je paard zich ook niet meer aan het hoofd laat aanraken vanwege de praam....
Volgens mij heeft Piet al wel eens voeten bijgewerkt onder narcose..
die heeft daar weleens een verhaal over geschreven dacht ik me te herinneren.

ik zie ook wel heel veel humor: zowel bij je paardje als bij jezelf! Leuk: probeer in ieder geval DAT erin te houden!
Ik heb een welsh K van intussen 9 en zie ontzetten belachelijk veel vergelijking: ben ook aan het zoeken geweest naar waarom en hoezo. Intussen wat bang geworden (doordat ik van andermans paard viel) en toch vol blijven houden: ik kreeg meer en meer het idee, dat mijn paardje mij 'te pakken ' nam: als zij maar dreigde met (in haar geval rug bol maken en met hoofd tussen de voorbenen bokken!!) reageerde ik daar preciez op, wat haar het best uitkwam: uit angst hield ik dan maar op, of ging ik een gang langzamer. Velen zeiden mij 'door te moeten pakken' tot een pak ransel aan toe... Maar zo ben ikzelf niet: ga nooit de confrontatie aan, maar ben meer een mediator.... Allerlei wegen heb ik bewandeld: misschien had ze wel pijn?

Uietindelijk heeft mijn lange geduld gewonnen: ik heb haar NOG beter leren kennen en haar 'truukjes' leren doorzien: ik weet een paard kan geen truukjes bedenken, maar in ons geval was het gewoon een optelsom..... van haar kant!

Bij mij hielp (en helpt nog steeds, want jahoor, ze heeft intussen erg goed leren optellen ) om haar op het moment van óndeugd' iets te doen te geven met dat deel van haar lichaam waar ze de 'ondeugd' mee uithaalt: in jouw geval, zou ik haar niet weg laten komen met deze idiote sidekicks, maar ik zou haar direct (en timing is het allerbelangrijkst) een draai om de achterhand gaan vragen: dan heeft ze haar achterbenen hard nodig op de grond! Als ze schopt met links, direct eigen rechterbeen naar achterleggen, iets neus naar rechts vragen, druk geven tot ze haar achterbenen neerzet en een mooie draai om de achterhand maakt. Niet vanuit boosheid (maar dat zie ik ook niet bij jou) maar gewoon vanuit een hele consequente opdracht: als jij dat doet, dan moet je van mij...... Maak er een oefening van, geen vrijblijvende reaktie van haar kant: geef het een consequentie!

Je moet natuurlijk eerst uitsluiten, dat het vanuit pijn is, maar als ze zonder zadel dezelfde truukjes uithaalt, ligt het daar denk ik niet aan.
Zie het als truukjes: lach erom en verander het in een oefening, waarbij ze moet nadenken over wat ze doet: geef haar na afloop van elke oefening genoeg tijd, om erover na te denken en bij die van mij helpt het eigenlijk altijd.
Achteraf gezien, is het toch een manier van doorpakken (ik liet altijd veel teveel HAAR zin krijgen) maar dan wel op een manier waar ikzelf achter kan staan!

Succes, Bianca

Verstoppingskoliek kan ook komen doordat het paard te weinig drinkt. Goed op de vochtopname letten dus!

Tja ik kijk met de dag.
Als ze achteruit gaat en niet meer op de pijnstiller reageert,
dan stoppen we er mee.
K heb al een soort hoefschoentjes besteld. K hoop dat het helpt,
en dat ze op tijd komen. K wilde eerst kijken of het überhaupt wel zin had,
voor ik die dingen liet komen.

Daisy is nu vrolijker, en hinnikt naar me, en stapt stoer haar rondje 3x per dag.
Zij heeft het duidelijk nog niet opgegeven Dan ik ook nog niet!

Groetjes Wendy